We zitten er weer middenin: de oranjegekte van het EK2012. Maar wist u dat Baarn begin vorige eeuw ook een voetballer in het Nederlands Elftal had? In de beginjaren van 1900 ontpopte deze jonge Baarnse voetballer zich tot een talent van internationaal niveau. Weliswaar niet vergelijkbaar met mannen als Abe Lenstra en later als Johan Cruyff, Ruud Gullit, Marco van Basten, maar onze Hermanus van Diermen werd een topvoetballer die het ‘schopte’ tot het Nederlands elftal.
Hermanus (Manus) van Diermen was een rasechte Baarnaar. Hij werd op 26 september 1895 geboren als zoon van Gerardus van Diermen en Geertruida van Rouwendaal. Uit het huwelijk werden zes kinderen geboren: Geertruida, Aaltje, Gerardus, die slechts acht maanden oud werd, een levenloos zoontje, Gerrit en als laatste Hermanus. Vader Gerardus werkte aanvankelijk als arbeider, later als koetsier, en het gezin had het niet breed.
Al snel bleek dat de jonge Manus een passie had voor voetbal. Bij de lokale club Voetbalvereniging Baarn viel hij op door zijn kwaliteiten en in de Baarnsche Courant verschenen al gauw lovende recensies niet alleen over zijn uitmuntende spel, maar ook over zijn keiharde schot, waarmee hij de bijnaam ‘Het Kanon’ veroverde. Zijn voetbalkwaliteiten drongen zelfs in Amsterdam door en hij werd gevraagd om het eerste elftal van Blauw-Wit te komen versterken. Een kans die hij uiteraard met beide handen aangreep.
De selectie van het Nederlands Elftal in 1921
Hermanus van Diermen, zittend, derde van links
Alles wees erop dat Manus van Diermen het nog verder zou schoppen, maar de Eerste Wereldoorlog van 1914-1918 gooide roet in het eten: van internationale voetbalwedstrijden was tijdens deze periode geen sprake. Na de oorlog, in 1919, werd Manus’ teamgenoot Schindeler geselecteerd voor het Nederlands elftal als reserve bij de enige uitwedstrijd die dat jaar gespeeld werd. Een jaar later kon Blauw-Wit de eerste échte international noteren: hun linksbinnen Hermanus van Diermen. En op 5 april 1920 mocht Manus in het oude Stadion in Amsterdam meewerken aan een 2-0 zege op Denemarken. Manus veroverde faam door zijn technische bewegingen en zijn zeer goed overzicht, maar vooral ook door zijn fantastische linkse schoten. Er leek een gouden toekomst voor hem weggelegd te zijn. Helaas begon een ernstige knieblessure hem parten te spelen. Hierdoor moest hij in 1923 het voetballen geheel opgeven, na honderdachtentwintig wedstrijden in het eerste elftal van Blauw-Wit en in 1920 en 1921 vijf interlands voor het Nederlands elftal gespeeld te hebben. Als speler was zijn carrière voorbij, maar hij kreeg tientallen verzoeken om als trainer te gaan werken. Hij ging aan de slag als oefenmeester bij de Bussumse voetbalvereniging B.V.C. Tevens werd hij trainer van Voetbalvereniging Baarn.
Links Hermanus van Diermen in het Nederlands Elftal
In 1922 was Hermanus van Diermen in Baarn getrouwd met Johanna Maria Dijs, dochter van brievenbesteller Bernard Frederik Dijs en Gerritje van Veen. Uit dit huwelijk werden zoon Bernard Frederik (Ben) en dochter Geertruida geboren. Zoon Ben zou ook een goede voetballer blijken te zijn, en ook hij werd een bekend gezicht in Baarn, maar dan als badmeester in het badhuis.
Op 14 oktober 1946 overleed Manus van Diermen op 51-jarige leeftijd. In het Algemeen Dagblad van 15 oktober werd hij vermeld als een ‘bijkans vergeten voetballer’. Zijn gezin bleef zonder geld achter. De financiële situatie bleek zelfs zo nijpend, dat op 31 oktober 1946 een oproep aan voetbalvrienden in de krant Het Vrije Volk verscheen om het gezin Van Diermen te helpen. Er werd uiteindelijk zelfs een ‘Fonds Van Diermen’ opgericht. Manus van Diermen werd begraven op de nieuwe algemene begraafplaats aan de Wijkamplaan. Zijn grafmonument is daar nu nog steeds te vinden.
Een tragisch einde …
Laatste rustplaats op de nieuwe algemene begraafplaats aan de Wijkamplaan
In 1922 werd Go Ahead Nederlands kampioen voetbal in een wedstrijd tegen Blauw-Wit Amsterdam. In deze wedstrijd speelde "onze" Manus van Diermen mee. Daar zijn bewegende beelden van, zie hierboven! De wedstrijd werd gepeeld op het sportpark Hilversum.
Bron: Polygoon-Profilti (producent) / Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid (beheerder)
