woensdag 22 augustus 2012

De voetbode van Baarn naar Amersfoort was niet moeders mooiste

Hendrik Beurmanjer
(1800-1894)
Over Hendrik Beurmanjer kan veel gezegd worden, maar een aantrekkelijke man was hij niet. Met zijn lange witte haren en zijn karakteristieke kop zag hij er excentriek uit. Maar hij was maar liefst bijna 54 jaar getrouwd, en was zijn echtgenote niet overleden dan zou hij waarschijnlijk nog veel langer getrouwd geweest zijn. Hendrik werd maar liefst 94 jaar oud. Hij overleefde zijn echtgenote 12 jaar. In theorie had hij dus wel 66 jaar lang getrouwd kunnen zijn! Dat zou dan wel door zijn goede karakter gekomen zijn, niet door zijn “looks”!

Hendrik Beurmanjer werd geboren rond 1800 in Stompwijk, als zoon van “Mr. Verwezen Glasemaker” Anthonie Beurmanjer en Anna van Viegen. Wat hem ertoe bracht naar Baarn te komen, weet ik niet, maar in 1828 trouwde hij hier met de Amersfoortse Hendrika Hamming, dochter van Egbert Hamming en Margrita van Maren. Op hun huwelijksakte staat dat Beurmanjer schilder van beroep was.

Drie jaar later, op 18 apil 1831 wordt Hendrik aangesteld als voetbode van Baarn naar Amersfoort. Dagelijks bracht hij boodschappen, pakketjes en brieven naar Amersfoort. Dat beroep zou hij meer dan vijftig jaar blijven uitoefenen. Op “paaschmaandag”, 18 april 1881 viert hij zijn gouden jubileum. De goede man was toen dus 81 jaar oud!! Ik hoop dat we mogen aannemen dat hij toen geen “voet”bode meer was, maar dat hij inmiddels een transportmiddel ter beschikken had gekregen.


Op 26 november 1894 overleed Hendrik Beurmanjer in Baarn op 94 jarige leeftijd. In een in memoriam in de Eembode van 1 december 1894 werd geschreven hoe hij ruim 50 jaren lang, weer of geen weer, “met eene prijzenswaardige nauwgezetheid”, zijn dagelijkse tocht van Baarn naar Amersfoort maakte. Een ieder, jong of oud, vreemdeling of dorpsbewoner, kende den ouden Beurmanjer, met zijn schoonen typischen kop en zilverwitte haren. In het artikel wordt nog vermeld dat er talloze portretten van hem in omloop waren. Met zijn karakteristieke kop was hij dikwijls onderwerp voor vele kunstschilders, waaronder de kunstschilder Lambertus Lingeman. Lingeman woonde in villa Overbosch aan de Leestraat in Baarn. Ondanks dat deze schilder zijn laatste levensjaren in Abcoude woonde, is hij in Baarn, op de oude begraafplaats aan de Berkenweg begragen. Volgens Teunis Pluim, geschiedschrijver uit Baarn, hing in ons gemeentehuis in Baarn een portret van Henrik Beurmanjer. Weet iemand of dat er nog hangt?

Ook Hendrik Beurmanjer werd, op 30 november 1894, op de oude begraafplaats begraven. Zijn grafmonument is inmiddels verdwenen. Het monument van kunstschilder Lingeman is daar nog steeds te vinden.

Ik zou graag willen achterhalen of het portret van Hendrik Beurmanjer nog in het gemeentehuis hangt, en of er nog wat over is van de talloze portretten die van hem gemaakt zijn. Wie helpt?

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter.