Een mexicaanse hond in Baarn

Sorry, dit stukje gaat helemaal nergens over, maar ik vond het zo grappig, dat ik het toch maar met u deel. Dit verscheen in 1952 in de krant. Een grote kop: Lekker storen..., Buurvrouw hield een Mexicaanse hond in schemerlamp.

Een hond in een schemerlamp houden? Vreemd... Dat artikeltje moest ik wel even lezen. En dan begint het artikeltje met "In de nette Elisabethstraat in het plaatsje Baarn". Nu ben ik zelf in de Elisabethstraat opgegroeid. Die straat was tot begin jaren zeventig te vinden in het wijkje Santvoort tussen de Zandvoortweg en de Berkenweg. Een klein stukje van die straat bestaat nog en heet nu Populierenlaan. Ik ben er zelf opgegroeid. Mijn overgrootouders woonden daar naast Luijer, de lompenhandel en mijn ouders woonden na hun trouwen op zolder bij opoe en opa, waar ik dus ook ben opgegroeid.

Een foto van uw auteur, genomen in de Elisabethstraat.
Nog nooit last gehad van een Mexicaanse hond.
Als u zich afvraagt wie die prachtige kapsel heeft
verzorgd? Dat was kapper Geijtenbeek uit de Dijkweg.
Het model werd ook wel model bloempot genoemd.

Nu stond de Elisabethstraat om veel dingen bekend, maar niet om het feit dat het zo'n nette straat was. Sterker nog, veel Baarnaars liepen met een boogje om de Elisabethstraat heen. In de straat woonden toch de 'lagere klasse' en er werd flink gedronken. Regelmatig waren er problemen in de straat. Nu spreek ik niet uit eigen ervaring. Ik ben er wel opgegroeid, maar ik heb er altijd een gezellige tijd gehad. De mensen die er woonden hadden het niet breed, maar men hielp elkaar. Anders als tegenwoordig hadden de buren veel contact met elkaar. Regelmatig werden de klapstoeltjes op straat gezet en zat men gezellig voor het huis te kletsen. Het was er gezellig.


Maar uit dit krantenartikel blijkt dat niet alle buren het met elkaar eens waren. Een Mexicaanse hond is namelijk geen hondenras, maar een stoorzender. Wist u dat? Ik niet! Het toestel verstoorde radiogolven en zorgde ervoor dat radiotoestellen in de buurt een soort jankend geluid voortbracht.

Blijkbaar stoorde deze buurvrouw zich aan het radiogebruik van haar buren. Met de Mexicaanse hond kon ze de buurman flink sarren... totdat ze betrapt werd.

Ik vind het een leuk verhaal.

Lies Radstok en Gert Broerze in de Dijkweg.

Update 19-10-2014: 
Dick van den Brakel kon samen met zijn neven Ab en Dick nog wat aanvullende informatie geven over dit verhaal. Het slachtoffer was Elisabeth (Lies) Broerze-Radstok (1898-1975). Zij had de nieuwe radio gekocht, en telkens als ze die aandeed dan buurvrouw Diel Luif-Pas de schemerlamp met de stoorzender aan. Diel was getrouwd met Bertus Luif. Lies was getrouwd met Gert Broerze.

Eric van der Ent

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter