Bij het zien van deze foto op marktplaats was mijn eerste reactie: "Huh, een Chemische Industrie in Baarn?"
In de oude adresboeken van Baarn, eind veertiger jaren en vijftiger jaren vond in een R. van de Riet, Javastraat 1, Chem. Pharm. Ind. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar dat adres was wel de laatste plek in Baarn waar ik een Chemische Pharmaceutische Industrie had verwacht. Het merk Peruvasol blijkt volgens het blikje wettig gedeponeerd door R.R.B. (de initialen van R. van de Riet, Baarn?). Het lijkt mij dat dit een mooi stukje huisvlijt was of een product dat elders voor Van de Riet werd ingekocht en in een eigen verpakking werd verkocht. Peruvasol is een soort wonder-balsem. Het geneest, volgens de opschrift op het blikje, springende handen en voeten, brand en snijwonden, ontvelling en kneuzing. Het is ten zeerste aan te bevelen voor onderhoud van de huid bij iedere weersgesteldheid. Bij hitte en koude, bij toilet en op reis. Een echt wondermiddel dus.
Maar we zijn er nog niet. Even verder snuffelen op marktplaats leverde deze briefkaart op. D. van de Riet, Torenlaan 61, Baarn. Groothandel in eerste Soorten sponsen en zeemleder. Ook vreemd. Dezelfde achternaam en een groothandel, weer op een plek waar je het niet verwacht. Poststempel 1938, kort voor de oorlog dus. Volgens de oude adresboeken woont daar inderdaad D. van de Riet, grossier in pharmac. goederen. Dat moet haast wel familie zijn van Rombout van de Riet van de wonderzalf. En inderdaad: Dirk van de Riet (1880-1956), is een broer van Rombout. Hij was getrouwd met Cornelia Maria Weijmans. Ook hij is op de Wijkamplaan begraven.
Ik ben benieuwd of iemand meer kan vertellen over deze broers. Zijn er nog foto's van hen?
Eric van der Ent |
Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter
Reactie 10-9-2014 van dhr. W. Timmer, Ermelo
Reactie 12-9-2014 van dhr. D.H. Werner, Culemborg
Van de Riet herinner ik mij als een ietwat oude man (hij was even oud als mijn vader) die enigszins gebogen, in de kraag gedoken, altijd in een lange donkere jas in snelle pas over de straat ging, het leek mij een wat norse man.
Zijn vrouw was een slanke dame, waarschijnlijk wat teruggetrokken want ik zag haar nooit in de kerk of op straat; zij was altijd sjiek gekleed. Ik denk dat zij er financieel goed voor stonden, want ook de kinderen staken altijd piekfijn in de kleren (ik merkte dat op omdat ik vaak eigen gemaakte bloesjes en broekjes aan had, dat had dus wel wat met de beurs te maken).
De kinderen: Annie was een knap, slank meisje, langer dan de andere meiden, maar heel aardig; we zaten bij elkaar in de klas; de oudere broer, Rombout, was een forse jongen met een flinke heel donkere haardos, knappe knul; ietwat teruggetrokken; een zusje jonger dan Annie was Riekie, zat bij mijn zusje in de klas; een hartstikke knappe meid, donker ogend, waar jongens omheen fladderde, voor die jaren hip gekleed. , na de mulo kwam zij te werken op kantoor bij Bosch en Keuning aan de Bremstraat (Ericastraat). waar ook mijn zusje werkte. Zij wist zich op te werken tot secretaresse van
een van de directeuren,Cees Looise (vorig jaar overleden, getrouwd met Cathrien Hornsveld,
(zus van Theus)).
Er was nog een jongere zoon: Coenraad, ook een wat donker ogend type, ik meen dat het een robbedoes-achtig jongetje was. Ik ben eenmaal in het huis geweest, ik weet niet meer waarvoor, maar ik vond het daar een sjieke bedoening, maar ja, ik was niet zo veel gewend.
Dit was alles wat ik me over de van de Rieten herinneren kan. Hopelijk krijg je meer interessante informatie van elders., ben daar ook benieuwd naar. Ik herinner mij ook nog dat mijn moeder altijd een doosje purol in huis had, dat elk wondje deed verzachten; een wondermiddel zeg de advertentie.
Succes gewenst en vele groeten