W.S.V. Dudok de Wit

Herdenkingspenningen van Dudok de Wit
Bron: Betty Radstok

door Eric van der Ent

Enige tijd geleden schreef ik een stukje over postbode Pieter Hendriksen, alias Piet de Tippelaar, die in voor zijn werk als postbeambte al veel liep, maar ook in zijn vrije tijd een fanatiek wandelaar was. In het artikel haalde ik aan dat Pieter Hendriksen één van de oprichters was van wandelsportvereniging Dudok de Wit in Baarn, een club die decennia lang bestaan heeft. Bij het schrijven van dat stuk vroeg ik mij af of deze vereniging nog steeds bestaat of niet. Het laatste dat ik nog aan publiciteit kan vinden stamt uit 2009. In dat jaar kregen mevr. W.J. (Wil) van Dijen-Van der Vuurst en dhr. W. (Willem) Verwoerd een gemeentelijke onderscheiding van de toenmalige Baarnse burgemeester De Groot voor hun verdiensten voor de wandelsport. Daarna werd het stil.

Begin jaren dertig van de vorige eeuw ging de toen bestaande wandelsportverenigng "Baarn" ter ziele. Een aantal Baarnse 'wandelaars' sloten zich toen aan bij de Naardense vereniging "De Trekvogels", maar er bleef bij Baarnse en Soester wandelaars de vurige wens bestaan om weer een eigen vereniging op te richten. En zo kwam het dat op 8 oktober 1935  W.S.V. Dudok de Wit werd opgericht. Het eerste bestuur bestond uit voorzitter Mr. Antonie Eduard Schouten (1875-1950), notaris te Baarn, secretaris Pieter Hendriksen (1900-1971), in het dagelijks leven postbeambte en penningmeester de Soester V.W.P. Renooy (1910-2000).

Dudok de Wit in 1936, wandelend in de Oosterstraat.
Bron: mevr. G.M. Post-Hendriksen, Purmerend

De paden op, de lanen in...
Bron: mevr. G.M. Post-Hendriksen, Purmerend

Al snel kreeg de vereniging haar eigen tenue: een blauwe broek of rok, wit shirt en een blauwe baret. Vanaf de oprichting groeide de vereniging snel, maar de oorlog gooide roet in het eten. In 1940 verbood de bezetter het organiseren van wandeltochten. Hoewel dat verbod kort daarna weer werd ingetrokken golden er allerlei beperkingen. De vierdaagse van Nijmegen kon geen doorgang vinden. Daarom werd in dat jaar de eerste AVONDvierdaagse georganiseerd waaraan ook de leden van Dudok de Wit deelnamen. Die vierdaagse werd in Amersfoort, Bussum en Utrecht gelopen. In 1941 werden alle wandelsportbonden in Nederland opgeheven. In 1942 wordt het wandelen in groepsverband verboden. In dat jaar werd daarom de avondvierdaagse afgelast. Dudok de Wit organiseerde toen ook geen wandeltochten meer, maar de vereniging bleef bestaan. Men ging handballen.

W.S.V. Dudok de Wit, eind jaren veertig na voltooiing van de Avondvierdaagse
Bron: mevr. G.M. Post-Hendriksen, Purmerend

Na de bevrijding worden nog steeds geen wandeltochten uitgeschreven. Er was gewoon geen schoeisel en door de slechte voedselvoorziening in de oorlog wast het niet verantwoord om grote tochten te organiseren.

Leden van W.S.V. Dudok de Wit in 1954 op de plek waar op dat moment Bosbad 'De Vuursche' gebouwd wordt.
Achter v.l.n.r.: Ineke Nijenhuis, Henni Suik, Riet Smeekes, Coby Bon, Diny Buitenhuis, Etti Buitenhuis,,
zittend v.l.n.r. Mien de Ruijter, Tonia van Duinkerken en Jan List.
Bron: Karla Roskamp, Baarn

Op zondag 7 oktober 1945 herdenkt de vereniging haar 10-jarig bestaan met de organisatie van de tweede Nationale Lustrum Wandeldag waaraan maar liefst 568 personen deelnemen. Onder de deelnemers bevinden zich 220 Canadese bevrijders die in Amersfoort en Baarn gelegerd waren. Vanaf 1946 wordt de Avondvierdaagse weer georganiseerd, en voor de eerste maal ook in Baarn. De organisatie van die eerste Avondvierdaagse lag in handen van Pieter Hendriksen, zijn schoonzoon Gerard de Vroede, Alexander Radstok uit Soest en Pieter Luijten, allen actieve leden van Dudok de Wit. In dat jaar neemt de vereniging ook weer deel aan de Nijmeegse Vierdaagse.

Het wandelboekje van Alexander Radstok uit Soest
Bron: Betty Radstok

Vanaf 1955 krijgt de club een nieuw uniform: een marine blauwe broek of rok met een gele sweater voorzien van een nieuw embleem. In 1960 zal het uniform nog één maal veranderen. Het uniform bestond vanaf dan uit een grijze broek of rok met blauwe bies, een witte blouse voorzien van het Dudok de Wit embleem en voor de heren een blauwe stropdas. De dames droegen eeen blauw sjaaltje. Eind jaren zeventig nam Dudok niet meer deel aan wandeltochten om beoordeeld te worden voor extra prijzen. Men ging meer rekreatief wandelen, maar wel in verenigingsverband. Het uniform werd afgeschaft.

Door de jaren heen werden jubilea steeds gevierd. In 1985, het jaar dat de vereniging 50 jaar bestaat, heeft de vereniging een kleine 100 leden. Daarna zou het ledental langzaam teruglopen. In 1999 was Willem Verwoerd 40 jaar lid en 19 jaar bestuurslid en Wil van Dijen-Van der Vuurst 50 jaar lid waarvan 26 jaar actief als secretaresse. De heer Verwoerd werd in dat jaar lid van verdienste en mevr. Van Dijen werd erelid. Op dat moment telt Dudok nog ongeveer 30 leden. Tien jaar later kregen de heer Verwoerd en mevr. Van Dijen een gemeentelijke onderscheiding, zoals u aan het begin van dit artikel kunt lezen.

Nu lijkt het erop dat W.S.V. Dudok de Wit ter ziele is. De jeugd heeft andere interesses.

Met dank aan mevr. G.M. Post-Hendriksen, Purmerend, Betty Radstok en Karla Roskamp  voor de informatie en het beeldmateriaal bij dit artikel. Veel informatie uit dit artikel is afkomstig uit oude krantenberichten uit de Baarnsche Courant.

Eric van der Ent

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter