Herinneringen van Hans (8): Filmclub in bioscoop Flora

door Hans Smeekes

Wat betreft de bioscoop Flora is er al een interessant artikel te vinden op deze site. Graag wil ik daar iets aan toevoegen vanuit mijn beleving. Het was in de vroege jaren zeventig dat een medelid van de werkgroep die zich aan het inzetten was om een jongerencentrum in Baarn te realiseren (daarover in een ander stukje meer), me benaderde of ik zin had om samen met hem een filmclub te runnen. Zijn naam was Ben.

De achternaam herinner ik me niet meer. Wel weet ik nog dat hij in de Oosterstraat woonde (in de flats).

Ben had al contact gemaakt met mevrouw Visser, die toen in feite de bioscoop runde, sinds haar man kort ervoor overleden was.
Flora was nog echt zo’n oude karakteristieke bioscoop met de verschillende rangen (het rook er echt naar film, naar celluloid), maar het ging niet goed met de bioscoop, die net als elders in het land grote concurrentie had gekregen van de televisie. Dus het kon wel nieuw elan gebruiken. En dat kwam goed uit voor ons want wij, als wilde jongeren van die tijd, wilden heel graag de echte goede films naar Baarn halen.
Want mevrouw Visser draaide in feite alleen maar de goed in de markt liggende films. Ze nam geen enkel risico en dat ging al niet goed.
Het idee kwam in feite van Ben: Een heuse filmclub in Baarn. In de grote steden waren er inmiddels de eerste filmhuizen opgericht.
Ik had er wel oren naar. En met Mevrouw Visser werd de deal gemaakt om eens in de zoveel tijd een film te tonen, die door ons was uitgezocht.

 

Dat werden de echte cultfilms van die tijd. Van regisseurs als Luis Buñuel,Truffaut of Fellini. Ik herinner me dat ik toen Catherine Deneuve voor het eerst op het doek zag (in de film ‘Belle de Jour’).

Het was eigenlijk allemaal heel simpel. Mensen konden lid worden zonder iets er voor te betalen. Geïnteresseerden gaven zich op (ik denk dat we tussen de 100 en 200 leden hadden) en zij kregen dan een foldertje in de bus bij de eerstvolgende film. Foldertjes met informatie over de te draaien film.

 

Die informatie haalden we o.a. uit het filmtijdschrift Skoop, waarop ik sinds enkele jaren was geabonneerd. Ik zelf had veel interesse in films en hoe ze werden gemaakt. Ooit had ik zelfs het vage idee gehad naar de toen net opgerichte filmacademie in Amsterdam te gaan. Maar dat terzijde.
Die foldertjes werden ergens gestencild. Ik weet niet meer waar. Misschien wel in het net opgerichte jongerencentrum.
Mijn vrouw en ik brachten die foldertjes in Baarn rond met de kinderwagen (onze eerste dochter Kathinka was toen in 1969 net geboren).
Alle verdiensten gingen naar mevrouw Visser die het hard nodig had. Wij waren al blij dat we een film naar eigen keuze konden zien.
Na afloop van de voorstelling herinner ik mij, dat we dan altijd patates frites gingen verorberen in de snackbar in de Laandwarsstraat. Daar at ik voor het eerst frieten met pindasaus. Dat was toen iets nieuws. Sindsdien ben ik er verslaafd aan geraakt.
Lang heeft het echter niet mogen duren. Eind 1972 werden de deuren helaas toch gesloten. Ondanks de poging van Mevrouw Visser om subsidie te krijgen. De gemeenteraad zag de culturele taak helaas niet. Hoewel ‘onze’ films toch best wel een aardig stukje cultuur in zich droegen. Ik denk dat men dat toen niet goed op zijn waarde heeft ingeschat.

Maar zo ging er toch een mooi stukje Baarns erfgoed verloren.

Hans Smeekes

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter