Geheugenvanbaarn.nl: Landgoed De Hooge Vuursche

Landgoed De Hooge Vuursche voor 1940

Een van de aantrekkelijkheden van ons land ligt in zijn afwisseling, vooral omdat men die afwisseling vindt op korten afstand. Een treinreis van een uur, een korte autorit of 'n niet te lange fietstocht brengt den toerist bijv. in Utrecht door streken van geheel verschillend karakter en geeft 't genot van telkens apart natuurschoon. De terecht beroemde, dikwijls beschreven en bezongen Vechtstreek ligt naast het weiland ; in de omgeving van Mijdrecht en Vinkeveen heeft men het typische plassenlandschap van het veengebied ; in Doorn, bij het landgoed van den ex-keizer, ziet men de grens tusschen weiland en de parkachtige streek vanaf Zeist over Amerongen en Doorn verder Zuidoostwaarts ; het Utrechtsch gedeelte van de Geldersche vallei vertoont weer een geheel ander beeld, en in 't centrum wijst de Utrechtenaar trotsch op den Stichtschen heuvelrug, het rijke heuvelachtige gebied 'met bosch en hei, dat in Noordoostelijke richting aansluiting vindt bij het Gooi.

De hal met schouw

Een der bekendste plekjes van dit overgangsgebied, de boschrijke verbinding van Noord-Holland en Utrecht, is de weg tusschen Hilversum en Baarn. Dwars door de dennenbosschen loopt deze weg tusschen de hoofdstad van 't, Gooi en 't sinds lang bekende tuinoord Baarn; en ongeveer op de helft van deze route, bij de grens der beide provincies, trekt 'n groot hek de aandacht van den reiziger in iederen autobus, van iederen wandelaar en fietser. In een waardige omgeving van velerlei bloemenpracht en fonteinen ligt daar het landgoed De Hooge Vuursche, door iederen voorbijganger bekeken, door iederen amateurfotograaf met meer of dikwijls minder succes vereeuwigd, Groot en voornaam, hoewel niet trotsch en ongenaakbaar, ligt het in een prettiger parkaanleg, een sieraad in een landschap van rijke natuur, zoo'n landgoed waar de Engelschen in hun tijdschriften lange artikelen over schrijven, met reeksen foto's en met, vele bijzonderheden over de stoelen in de eetkamer en de inrichting van de keuken.

Het wapen van de eigenaar

In 1910 werd het gebouwd door architect Ed. Cuvpers in opdracht van den eigenaar, den heer J. v. d. Bosch. Kostbare meubelen, schilderijen, tapijten enz. zijn er te bewonderen ; een park van 25 ha. omringt het huis, terwijl de geheele bezitting 150 ha. groot is. Het bosch is toegankelijk voor het publiek. Dit bosch, het "Wilde Bosch", is niet altijd zoo rustig geweest als nu. Een kleine zes eeuwen geleden (13 Juli 1348) is er flink gevochten door de legers van Utrecht en van den graaf van Holland, die er zijn leenman Amelus van Mijnden heen stuurde om door de kracht van wapenen te bewijzen, dat het recht aan zijn zijde was. Recht of geen recht, hij verloor het gevecht en het terrein bleef bezit van Jan van Arkel, den Stichtschen heer. Later is er nog dikwijls gestreden om dit gebied met. wisselend succes, zoodat Utrechtsche bisschoppen en Hollandsche graven er afwisselend over heerschten ; ten slotte werd het definitief deel van het Stichtsche land, waarbij alle latere regelingen zich aansloten ; ook nu maakt het deel uit van de provincie Utrecht.