 |
| Piet Olyslager achter zijn tekentafel in Soest |
Het is opmerkelijk, dat een Nederlander
op dit gebied zulk een carrière heeft kunnen maken, dat zijn naam zo'n goede
klank heeft in alle autocentra van de wereld, terwijl ons land toch op het
gebied van autoproductie nog maar weinig recht van spreken heeft. De verklaring
is wellicht dat deze man in snelheden denkt.
 |
| een impressie van de race op de Nurenburgring in 1938 |
De trilling van de motor zit hem in
het bloed. Men moet zeker een half uur met hem gesproken hebben om enigszins thuis
te geraken in zijn vakjargon, waarin woorden als scheuren, spuiten, accelereren
bepaalde uitdrukkingen zijn voor het begrip snelheid. Het is zeker niet te
verwonderen, dat een man, die zo door de snelheid bezeten is en daarnaast een
onmiskenbaar talent voortekenen heeft, beter dan wie ook in staat is indrukken
te geven van een autorace of de slanke lijnen te ontwerpen voor een nieuwe
snelle wagen.
Piet Olyslager is iemand die het autovak
van jongs af aan geleerd heeft. Reeds op zesjarige leeftijd leerde hij
autorijden en manoeuvreerde hij de wagens in en uit de garages. Een prestatie
die de bewondering zal afdwingen van iedere automobilist die bij dit werk al eens
een deur geramd heeft. Nadat hij het lyceum verlaten had, werkte hij in het
buitenland als monteur, chef-monteur, autoverkoper, bedrijfsleider van een
autofabriek en organisator
van racewedstrijden. Hij wilde juist coureur worden, toen de oorlog uitbrak. Gedurende die periode van
gedwongen rust herinnerde hij zich, dat hij vroeger verdienstelijk tekende. Uit buitenlandse bladen
kende hij de tekeningen van racewedstrijden en als
insider zag hij onmiddellijk hun
zwakke zijde. Hij wilde proberen het beter te doen. Met ijzeren geduld en volharding
toog hij aan het werk, om zich in
een geheel nieuw vak te bekwamen. Na
zijn tekeningen talloze malen te
hebben verscheurd, slaagde hij in zijn
opzet. Zijn vrienden waren enthousiast en spoorden hem aan ontwerpen voor
auto's te maken.
Toen de bevrijding kwam, was hij een
der eersten die de grenzen overging met een rol nieuwe automodellen onder de arm. De directie van de Talbot Lago-fabrieken
te Parijs was zó ingenomen met zijn
werk, dat de directeur uitriep: ,,Daar heb ik twintig jaar op zitten
wachten." Van Parijs uit, waar hij
aan de Talbot fabrieken een eigen atelier heeft, breidde zijn faam zich uit
over heel west Europa en drong ook door in Amerika. Uren kan Piet Olyslager vertellen.
Hij heeft vrienden bij
alle autocentra hij kent bijna alle beroemde coureurs
en velen van hen bestelden tekeningen hij hem. Hij kan boeiend uitweiden over de rally's en races die hijzelf
gereden heeft en waarvan de trofeeën in zijn werkkamer prijken. Hij kan vertellen van de bobbelige wegen van de Balkan (van voor de oorlog) en van de glooiingen en haarspeldbochten op racebanen. Hij heeft een bijzonder voorliefde voor renwagens, waarvan de motoren wonderen van techniek zijn. Hij liet ons
blauwdrukken zien van renmotoren, waaromheen hij een carrosserie had moeten
bouwen. Piet Olyslager ontwierp onder meer de carrosserie voor de Talbot-renwagen,
waarmee enige weken geleden op het circuits te Zandvoort de Grote Prijs van Nederland gewonnen werd. Op tekeningen er
van stond met grote letters, "Top Secret" geschreven.
 |
| alle auto's van Piet Olyslager op de beurs in Parijs in 1948 |
De lezer verwonderde zich niet, dat wij inzage
kregen van deze allerbelangrijkste documenten. Het waren namelijk oude tekeningen die voor ingewijde al geen
geheimen meer hadden. Overigens had
Piet Olyslager ons met veel vertrouwen splinternieuwe geheime blauwdrukken kunnen voorleggen, want uit de wirwar van lijnen konden wij niets anders opmaken dan dat het wel iets
met motoren uit te staan had. En daarmee zaten we midden in de geheimzinnige
wereld van nieuwe motoren, een wereld, die schrijvers geïnspireerd
heeft tot verhalen over spionage en
intriges. Maar al deze romantische franje voor de motoren van de luxewagens.
De fabrieken sparen moeite noch kosten om hun renwagens tot de beste van de
wereld te maken. Als men zulk een wagen kan kopen, wat dikwijls onmogelijk is,
omdat vele fabrieken ze niet verkopen, maar voor eigen doeleinden gebruiken,
kan men wel een tweehonderdduizend gulden neerleggen. Elk onderdeel wordt door
specialisten behandeld: de compressoren, de bougies, ja zelfs de banden.
 |
| wereldrecord racewagen met een snelheid van 600km per uur op de zoutvlakte in Utha in Amerika |
kilometer per uur, speciale banden moeten maken van zeer
fijn canvas met een uiterst dun laagje rubber. Het zal velen wellicht
bevreemden, dat de banden zo dun moeten zijn, maar onderzoekingen hebben
uitgewezen, dat het oppervlak van de banden bij dergelijke snelheden als het
ware in een punt gaat staan. Als het rubber te dik is, wordt deze er door de
middelpuntvliedende kracht afgeworpen, en wel met zulk een geweld, dat de stukken
de carrosserie kunnen beschadigen. Geen wonder dat renwagens fantastisch duur
zijn.
 |
| een racewagen van Piet Olyslager |
Terwijl wij het over snelheden hebben, plaatst deze man,
die op renbanen snelheden gemaakt heeft tot ver over de tweehonderd, een
opmerking, welke wij zeker niet van hem verwacht zouden hebben, namelijk, dat
de Nederlandse automobilist over het algemeen veel te hard rijdt. Snelheden
boven de honderd kilometer zijn op onze wegen, waar ieder ogenblik een kind de
weg kan oversteken, onverantwoordelijk, te meer, daar vele automobilisten hun
wagen niet door en door kennen en vaak onbedreven zijn in het schatten van
afstanden en in de juiste reacties bij plotseling slippen.
De tekeningen van Piet Olyslager hangen bij
autoliefhebbers over de gehele wereld. Hij schreef enige boeken over de
historie van de auto, over autosport en -techniek, en werkt regelmatig mee aan
verschillende buitenlandse bladen.
Binnenkort hoopt hij deel te nemen aan de grote rally van
Afrika van Algiers tot Kaapstad, twintigduizend kilometer uit en thuis. Dan
komt er misschien een nieuwe beker in zijn werkkamer te staan, maar daarna gaat
hij weer tekenen en schrijven.
Geplaatst door L.J.A.Bakker
Heb je vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter