zondag 31 mei 2020

Geen kerk meer… wat dan?


Op 15 mei j.l. is onverwacht Baarnaar Johan Hut op 59-jarige leeftijd is overleden.

Johan was zeer geïnteresseerd in de Baarnse geschiedenis. Bovendien kon hij als journalist zijn kennis op prachtige wijze op papier zetten. Voor ons weblog schreef hij menig artikel over oud Baarn, vooral over de geschiedenis van de Baarnse kerken. Wij zullen hem missen, natuurlijk als vraagbaak, maar vooral als persoon.

De komende weken zullen wij een aantal van zijn oud-Baarnse verhalen opnieuw publiceren, in zijn nagedachtenis. Hieronder het eerste verhaal, eerder gepubliceerd in augustus 2019.

Geen kerk meer… wat dan?

door Johan Hut


Eén op de vijf kerkgebouwen in Nederland is niet meer in gebruik als kerk. Dat is geteld door het dagblad Trouw. Van de 6900 kerken hebben er 1400 een nieuwe bestemming gekregen. Dat is 20%. Hoe zou dat percentage in Baarn zijn? Tot mijn verbazing kwam ik op 31%, namelijk vijf van de zestien. Bij een klein aantal, dus in een dorp, zit je natuurlijk al snel boven of onder het landelijk gemiddelde. Wat kregen de afgestoten kerken in Baarn voor nieuwe bestemming?



Houtwerkplaats
Weinig mensen zullen in het oude gebouw achter
drukkerij Bakker een kerkgebouw herkennen
Misschien is Baarn wel de eerste plaats in Nederland waar een kerkgebouw een nieuwe bestemming kreeg. In 1888 bouwde de nieuwe Nederduitsch Gereformeerde Kerk van Baarn een kerkgebouw aan de Eemnesserweg. Al in 1893 ging de kerk samen met de Christelijke Gereformeerde Kerk tot wat vanaf dat moment gewoon de Gereformeerde Kerk van Baarn heette. Die kwam bijeen in het gebouw dat nu Paaskerk heet, aan de Oude Utrechtseweg. Mensen die het daarmee niet eens waren, behielden de naam Christelijke Gereformeerde Kerk en zitten nu aan de Nassaulaan.


Het gebouw aan de Eemnesserweg is nu nog te zien vanaf wat we het Laanplein noemen, maar die naam officieel niet heeft. Het staat aan het eind van een steeg aan de Eemnesserweg. In 1893 werd het verkocht aan een wagenmaker. Die verhuurde het in de avonduren aan Crescendo. In het jubileumboekje van de muziekvereniging van 25 jaar geleden noemen ze het een houtwerkplaats, dat is wel een treffende omschrijving. In het voorste deel maakte de wagenmaker een woning, waarschijnlijk in 1911. Tegenwoordig bestaat dat deel uit een benedenwoning en een bovenwoning. Het bedrijfsgedeelte aan de kant van de Laanstraat was tot voor kort in gebruik bij drukkerij Bakker. Nu er op het terrein van Bakker een nieuwbouwproject op stapel staat, zou de projectontwikkelaar het liefst het voormalige kerkgebouw ook kopen en slopen. Dat zal nog veel voeten in de aarde hebben, omdat de twee woningen in eigendom zijn bij de bewoners.



Uitvaartcentrum
In de jaren vijftig kreeg Baarn aan de zuidoostkant een enorme uitbreiding: de vogelbuurt en bloemenbuurt oftewel de Oosterhei. In 1960 bouwde de hervormde gemeente aan de Reigerstraat De Ark. 
De hervormde kerkenraad kwam al heel snel terug van het idee De Ark als wijkkerk te gebruiken.

Voor een afgestoten kerkgebouw is een uitvaartcentrum een mooie bestemming.
Zo’n centrum heeft immers een kerkzaal nodig, met een orgel.
Deze was bedoeld als wijkkerk voor de jonge gezinnen in die nieuwe buurt. Al na een paar jaar kwam de kerkenraad hierop terug, iedereen kon eigenlijk wel op de Brink bijeenkomen. De Ark werd vervolgens gebruikt voor bijzondere diensten, zoals jeugddiensten, en vooral als vergaderlocatie. De hervormde kerk had nog een vergadergebouw, namelijk het gebouw voor Christelijke Belangen in de Leestraat, tegen de Astroschool aan. In 1986 bouwde de kerk De Herberg van Paulus, achter de Pauluskerk, aan de Stationsweg. Christelijke Belangen werd toegevoegd aan de school en De Ark werd verkocht aan de eigen koster, Arie van Pijpen. Die begon er zijn uitvaartbedrijf, wat een prachtige bestemming was voor een afgestoten kerkgebouw. Een uitvaartbedrijf heeft immers ook een kerkzaal nodig. Het orgeltje kon ook blijven staan.





Fysiotherapeut
Als ik begin over gereformeerde kerkscheuringen, roepen mensen vaak: “De slang!” Heeft de slang in het paradijs echt gesproken? Dit gaat om een relatief kleine scheuring in 1926, die vooral plaatsvond in grote steden, maar opvallend genoeg ook in Baarn. De afgescheidenen verbouwden een gebouwtje in de Korte Schoolstraat tot kerk, die ze in 1927 betrokken. De straat heet nu Kapelstraat.

De straat heet Kapelstraat, maar dat is ook het enige waardoor je kunt vermoeden dat dit gebouwtje een kerk is geweest.

In 1946 werd de kerk opgeheven, de leden gingen over naar de hervormde kerk. Ruimtelijk gesproken een zeer korte overstap, zo’n 100 meter. Het kerkje werd verkocht aan de Lutherse Gemeente. Toen die te klein werd en de leden overgingen naar Amersfoort, kwam het gebouwtje in particuliere handen en vestigde zich er een fysiotherapeut in. Het klokkentorentje bleef erop staan, maar zonder klok. Bij een latere dakrenovatie verdween ook het torentje.



Appartementengebouw
In 1937 kreeg de Gereformeerde Kerk (Oude Utrechtseweg) een tweede kerkgebouw aan de Laanstraat, op de plek waar nu apotheek Julius zit. In 1960 werd het gebouw verkocht en in 1965 werd aan de Eemweg de Opstandingskerk in gebruik genomen. 

De klokkentoren herinnert nog aan de bestemming als kerk. De klokken hangen er niet meer,
 die zijn geschonken aan een kerk op de Filippijnen


Karakteristiek voor de Opstandingskerk waren de onregelmatig gevormde ramen, claustra’s geheten.
Veel daarvan zijn behouden, maar ze worden nu wel onderbroken door voordeuren en normale ramen.
Maar het ledental liep terug en in de jaren negentig besloot de kerkenraad de Opstandingskerk te verkopen en met de opbrengst de Kruiskerk (zo heette de kerk aan de Oude Utrechtseweg inmiddels) te renoveren en vergroten. Die renovatie vond plaats in 1996.
De kerkenraad wilde de Opstandingskerk best verkopen aan de moslimgemeenschap, die 500.000 gulden bood. Buurtbewoners waren daar niet blij mee, maar belangrijker was dat een projectontwikkelaar 825.000 gulden bood. Het gebouw zou niet per se naar de hoogste bieder gaan, maar dit verschil was wel heel groot. De ontwikkelaar verbouwde de kerk tot appartementengebouw, dat de naam Ruysdaelhof kreeg. Jacob van Ruysdael was een schilder uit de zeventiende eeuw en het gebouw staat aan de rand van de Schildersbuurt.































Het kerkje van het Leger des Heils is nu een woonhuis en 
wordt door de bewoners met liefde onderhouden.
Woonhuis
Aan de De Wetstraat staat een gebouwtje dat bekend is van het Leger des Heils. 

Het is in 1898 echter gebouwd door een gereformeerde jongelingsvereniging. Die verkocht het in 1907 aan het Leger. Honderd jaar later verhuisde het Leger naar het oude Poorthuis aan de Acacialaan en verkocht het het kerkje aan een particulier, die er een woonhuis van maakte. Het huis, inmiddels niet meer van de eerste bewoner, wordt duidelijk met liefde onderhouden.






De foto’s van de huidige situatie van de vijf voormalige kerkgebouwen zijn gemaakt door Harm Boerma.






Johan Hut
Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter