Schouwburgen in Baarn
Hotel Central en de schouwburg waren een grote trekpleister voor Baarn, maar niet voor de gewone man, want wie kon zich dat in die tijd veroorloven? De zaal zou 36 jaar lang in gebruik blijven, maar toen kwam er een abrupt einde aan het gebruikt van de zaal. In Nieuwe Tilburgse Courant van 20 februari 1922 lezen we het volgende bericht:
"BAARN, 18 febr. Na afloop van gehouden bal-masqué ontstond hedennacht door tot nu toe onbekende oorzaak, omstreeks vier uur brand in de concertzaal van Hotel "Central" op de Brink te Baarn, eigenaar dhr. Olböter. In een oogwenk had het vuur het karakter aangenomen van een vlammenzee. De concertzaal met meubilair als vleugel, piano, orgel, kleding, ging totaal verloren, terwijl het gehele hotel bijzonder veel waterschade leed. Alles is verzekerd. De schade kon nog niet worden vastgesteld en is zeer groot."
"Alles is verzekerd", zo is dus te lezen in het artikel. Maar "alles" blijkt in de praktijk een relatief begrip. Het hotel kreeg geen grote zak geld van de verzekering om de schouwburg weer te bouwen. Men moest zelfs 50.000 gulden lenen om de zaak weer op te bouwen. De directie van de N.V. Hotel Central stelde Burgemeester en Wethouders voor om garant te staan voor de betaling van de rente van de 6 procent obligatielening die daarvoor afgesloten zou worden, maar de gemeenteraad verwerpt het verzoek. De financiering komt niet rond en ondertussen blijft het terrein met de ruïne zo liggen. Een noodoplossing was er wel. In 1919 werd immers het Baarnsch Lyceum opgericht. Het lyceum had een mooie Aula, linker foto, en die kon worden gebruikt als schouwburg. Een definitieve oplossing was dat echter niet. Een gebrek aan een echte schouwburg in Baarn was een gemis.
In januari 1927 ruikt de toenmalige eigenaar van het Badhotel aan de Middenlaan (de huidige Julianalaan) in Baarn zijn kans. Hij vat het plan op om bij zijn hotel "een grote concertzaal", foto rechts, te bouwen. Met deze plannen, die ongeveer 150.000 gulden gaan kosten, wordt beoogd "de stichting een zaal voor concerten, toneelvoorstellingen, belangrijke vergaderingen en congressen". De verwezenlijking van dit plan hangt af van "de financiële medewerking der ingezetenen". Met andere woorden, de gemeente moet meebetalen. De zaal kwam er. Intussen kwam er bij de gemeente Baarn ook een verzoek van dhr. J. v.d. Hoop, directeur van Conservatrix binnen. Mede namens 14 andere ingezetenen doet hij het verzoek aan de gemeente het Oranjepark af te staan voor de bouw van een "Toneel-Concertzaal". Tevens zou ook hier de gemeente garant moeten staan voor de rente en aflossing van het benodigde bouwkapitaal. Ook dit maal wees de gemeente dit verzoek af.
De gemeente stelde de eis om twee vertegenwoordigers van de raad zitting te laten nemen in het bestuur van de te stichten vereniging "Musis Sacrum". J. v.d. Hoop wilde dat niet en zo verdween er weer een plan in de prullenbak. In het Oranjepark kwam geen schouwburg, maar de vereniging Musis Sacrum werd WEL opgericht! En de nieuwe schouwburg kwam er ook, maar in het Pekingbosch. Dhr. Verbeek, de nieuwe eigenaar van Hotel Central laat intussen in 1928 weten dat ook hij een nieuwe schouwburg wil bouwen achter zijn hotel, maar van die plannen komt niets terecht. Op de plek van de oude schouwburg verschijnen winkels. Een schouwburg zou daar nooit meer komen.
