Gebouwd: Rond 1850 in opdracht van de heer Faas Elias
Adres: Kerkstraat 37 en gesloopt in 1958
 |
| Achterin de Boerderij en voorin het tolhuisje |
Teunis was veehouder, Willemijntje was kaasmaakster
Op de boerderij waren 24 koeien aanwezig. Deze koeien stonden in de zomer op het land gelegen net na de bebouwing aan het begin van de Eemweg. Ook had Teunis nog land in Eembrugge. Hij kocht de koeien regelmatig op de markt en hij had er echt kijk op want de melk die de koeien produceerden was van zeer goede kwaliteit. De prijs die hij ervoor kreeg hing af van het vetgehalte. Ook werd de melk gebruikt in de kaasmakerij gelegen achterin de boerderij. Dit was het werk van Willemijntje. De kaasmakerij werd altijd bijzonder goed schoongemaakt. Het zou een hele schande zijn als er een besmetting zou optreden bij de kaasmakerij. De gevreesde ‘tik-in-de-kaas’ waardoor de kazen bol gingen staan en onverkoopbaar werden, was een enorme blamage voor de boerin. Zij was immers verantwoordelijk voor de kwaliteit van de kaas. Kaas maken was vrouwenwerk.
Ook werd de melk verkocht aan de mensen in de buurt die de melk zelf kwamen halen. Het geld wat ze ervoor kregen was voor Willemijntje zelf en werd verzameld in een grote kom in het kabinet. De mensen die melk kwamen halen bleven maar kletsen en kleven bij de boerderij. Willemijntje vond dat maar niks. Zij vatte het plan op om de kinderen de melk bij iedereen te laten bezorgen. Teunis bouwde hiervoor een karretje en op die manier werd de melk thuisbezorgd. Zo ontstond er een behoorlijk melkwijk voor de familie Haarman. Toen de kinderen groot werden en op tijd op school moesten zijn werd het tijd dat de melkwijk werd overgedaan aan iemand anders. Teun kwam melkboer Anton Dolman tegen en ze bespraken de overname van de melkwijk. Voor de overname vroeg Teunis fl. 100,00 per kind die de melkwijk bezorgde.
Teunis Haarman Raadslid
Teunis Haarman werd in 1900 geïnstalleerd als raadslid in de gemeente Baarn voor de Christelijk-Historische Unie. In januari 1936 werd hij gehuldigd voor het feit dat hij 35 jaar lang onafgebroken raadslid was geweest. Hij ontving hiervoor namens het bestuur een vulpen met de inscriptie 1900-1935.
Van vrijen en trouwen
De vertrouweling was niet, zoals je zou verwachten, Willemijntje, maar Teunis. Hij bezat de gave om met jonge mensen om te gaan en hun problemen waren ook zijn problemen. Wat was een gunstiger tijd om te praten dan tijdens de stilte 's ochtends onder het melken? Geduldig melkend onder de koe zal hij menig probleem van zijn dochters met de milde humor die hem eigen was, hebben aangehoord en ze waar nodig, met raad en daad hebben bijgestaan. Zijn visie op hartsaangelegenheden kwam meestal hierop neer: "Als je ‘m hebben wilt, moet je hem nemen. Jij moet er het leven mee door en ik niet.” En altijd gaf hij de volgende vraag ter overweging: "Zal hij een goede vader zijn voor je kinderen?” Een gedachte waar je niet direct aan denkt in het zeer prille stadium van de liefde.
 |
| De Familie Haarman rond 1910 |