Joop de Hakker, alweer een Baarnse topvoetballer

Joop de Hakker
(1886-1963)

door Eric van der Ent

Baarn heeft een paar topvoetballers voortgebracht. Ik schreef al eerder over Manus van Diermen, alias het Kanon. Dat was een Baarnaar die het in de jaren twintig van de vorige eeuw zelfs tot het Nederlands Elftal schopte. En wat te denken van Guy Zweerts, hij werd met zijn club RAP Amsterdam in seizoen 1898/1899 landskampioen. Dat was de eerste keer dat er officiëel een landskampioen werd aangewezen. Onze Baarnaar was erbij! Ook over hem schreven we al in dit weblog. We moeten echter nog een naam toevoegen aan het lijstje topvoetballers uit Baarn: Joop van Dort, alias Joop de Hakker, de Hakkies-koning.

Johannes Hendrik (Joop) van Dort werd op 19 december 1886 geboren in Den Haag, als zoon van Pieter van Dort, koetsier te Den Haag, en Gerritje Nieuwstede. Op zijn tweede verhuisde hij naar de Kinkerbuurt in Amsterdam. In zijn tienerjaren verhuisde hij naar Baarn waar hij in 1912 met zijn Christine (Stien) Westerik trouwde. Joop van Dort had inmiddels een baan als gasfitter bij het gasbedrijf in Baarn. Drie jaar later, in 1915, overleed Joop's broer Pieter Gerardus van Dort op 29-jarige leeftijd. Hij werd op de oude begraafplaats begraven. In zijn overlijdensakte staat dat de woon- of verblijfplaats van vader Pieter onbekend is en dat moeder Gerritje Nieuwstede in Baarn woont.

Rechts vooraan Joop van Dort, naast hem Manus van Diermen, twee Baarnse voetbalkamjers in Blauw-Wit

Joop van Dort

Als jonge knaap voetbalde Joop van Dort bij Swift. Later voetbalde hij bij de club Holland die in 1907 fuseerde met Victoria. Ze gingen verder onder de naam Blauw-Wit Amsterdam. Sindsdien is hij bij Blauw-Wit gebleven, ook al ging hij in Baarn wonen. Tot zijn 42ste voetbalde hij in het eerste van Blauw-Wit en daarna bij de veteranen. Joop was er dus al bij sinds het begin. Om die reden werd hij erelid van "zijn club". Vele jaren voetbalde hij met Baarnaar Manus van Diermen in het eerste van de zebra's (Blauw-Wit). Het is daarom niet verwonderlijk dat de twee voetbalkanjers bevriend raakten.

Dat Joop van Dort de bijnaam Joop de Hakker kreeg heeft niets te maken met dat hij al rossend en hakkend over het voetbalveld zou gaan. Integendeel: Joop was een harde maar faire speler. Hij was geen zwaargewicht en moest het van zijn techniek en snelheid hebben. Hij hield ervan tegenstanders te passeren. Een echte pingelaar. Al was hij van nature rechtsbenig, ook links stond hij zijn mannetje. Maar zijn echte specialiteit was zijn hakje. Als een hoge bal over hem heen kwam en achter hem neer zou komen, dan stak hij zijn been naar achteren om de bal een tikje te geven zodat deze terug over hem heen kwam en voor hem tot rust zou komen. Niet zelden scoorde hij zelfs op die manier. Zelfs een goed genomen hoekschop kon hij erin 'hakken'. Zo'n keeper kon dan behoorlijk beteuterd kijken. En zo kreeg hij de bijnaam 'Joop de Hakker' of  'De Hakkies-Koning'.

In 1925, Joop was toen 39 jaar oud, leek het erop dat Joop van Dort zou gaan debuteren in het Nederlands elftal. Helaas voor hem kreeg de 18 jaar jongere Puck van Heel de voorkeur van de coach. Joop moest de wedstrijd vanaf de reservebank meemaken. Joop vond het jammer, maar had er begrip voor. Zijn voetbalmaat Manus van Diermen was in 1920 en 1921 al vijf maal uitgekomen voor het Nederlands Elftal, maar Manus had in 1923 al zijn voetbalschoenen aan de wilgen gehangen. Hij moest stoppen vanwege een knieblessure.

Joop van Dort, 75 jaar oud.
Een jaar later overleed hij.

Van Dort speelde maar liefst 327 competitiewedstrijden in het eerste van Blauw-Wit. Ook na zijn tijd bij Blauw-Wit bleef hij voetballen. Hij voetbalde bij tweede-klasser Baarn en kwam later bij een clubje in Soestdijk. Later trainde hij nog het Baarnse Politie-elftal. Tot zijn 62e jaar bleef hij voetballen.

Op zijn vijftigste ging Van Dort al met vervroegd pensioen, nadat hij door een gasvergiftiging op het werk afgekeurd werd. Zoals u hierboven heeft kunnen lezen bleef hij actief in het voetbal. Pas op zijn 62ste stopte hij. Joop van Dort stierf op 7 april 1963. Hij werd begraven op de Baarnse begraafplaats aan de Wijkamplaan.




In 1922 kwamen Van Diermen en Van Dort met Blauw Wit uit tegen Go-Ahead Eagles, een wedstrijd die Go-Ahead won en waarmee ze de landstitel in de wacht sleepte. Twee Baarnse voetbalkanjers in actie!!

Met dank aan Jenny van Dort, Baarn, kleindochter van Joop van Dort voor de informatie die ik van haar mocht ontvangen.

Eric van der Ent

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter