In de wintertijd krijg ik altijd nostalgische gevoelens naar mijn jeugdtijd, want het is net alsof toen de winters pas echte winters waren met ijs en sneeuw. Hoe het ook zij, ik heb er leuke herinneringen aan.
Zo herinner ik me dat we grote sneeuwbergen maakten op het veldje ingeklemd tussen de Lepelaarstraat, Reigerstraat, Wulpstraat en Snipstraat. Sneeuwballen gooien. Lekker rollebollen in de sneeuw. We konden er geen genoeg van krijgen.
Ik weet niet meer of wijzelf daaraan ook hebben meegedaan, want het was wel een stukje bij ons vandaan, maar voor de Baarnse jeugd was wat sleetje rijden betreft het Bosje van IJsendijk met zijn helling de ideale plek.
Schaatsen heb ik geleerd op de dichtgevroren vijver bij de flats aan de Oosterstraat. Met de ouderwetse duwslee als steun. Nog op Friese doorlopers, die je honderd keer weer opnieuw moest vastknopen.
Als het een tijdje echt goed gevroren had dan kon je schaatsen op de Praamgracht. Het bruggetje is dat bij de Naald.
En ja, dan was de Eem niet ver weg. Voor velen was het een uitdaging om het IJsselmeer te bereiken, maar daar heb ik me nooit aan gewaagd. Kuijer bereiken was al een hele prestatie.
En met oudjaar was er dan het carbid schieten.Vooral mijn broer Henk hield zich daarmee bezig. Ik was een aandachtig toeschouwer. Sommige jongens in de buurt (de Lepelaarstraat) konden beschikken over heuse melkbussen. Die gaven uiteraard de beste knallen. Maar met een oude verfbus ging het ook al heel aardig.
Het zou goed kunnen dat bovenstaande tekeningen uiteindelijk in het prentenboek over Baarn terecht gaan komen, waaraan ik hard bezig ben. Deze winterse plaatjes zijn dus een leuk opwarmertje.
Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter