 |
| Aat van der Horst |
In 1989 schilderde het bedrijf mijn huis in de Sumatrastraat, maar ik heb slechts één foto waar Aat zelf op staat. Het werk deden twee van zijn mannen namelijk. Ik kende Aat van der Horst omdat we samen in het bestuur van het CDA zaten. Van 1978 tot 1982 had hij in de gemeenteraad gezeten. Daarna werd hij onder andere campagneleider voor de gemeenteraadsverkiezingen. Aat kent ongelofelijk veel mensen in Baarn. Ooit kreeg ik van hem een zak met raamaffiches om rond te brengen naar leden. Op de adressenlijst stond bij de meeste straten geen huisnummer en bij sommige namen zelfs geen straatnaam. Toen ik daar wat van zei, zei Aat heel verbaasd: “Weet je niet waar die woont dan?” Hij moest de ontbrekende gegevens invullen en vond dat heel lastig, want hij deed niet zo aan huisnummers. Hij wist gewoon waar iedereen woonde.
Een van zijn mooiste projecten als schilder was misschien wel De Generaal. Dat schilderde hij toen het tot restaurant werd omgevormd. Ook aan diverse kantoorvilla’s aan diezelfde prachtige Lt.Gen. van Heutszlaan heeft hij gewerkt. Een schilder heeft altijd veel eer van zijn werk. Bij zoon Henk moet ik altijd denken aan een project waar hij de minste eer aan heeft gehad die een schilder maar kan hebben. Toen in 1987 het nieuwe pand van Nijhof werd neergezet, kreeg dat als eerste bouwmarkt in Nederland een restaurant. Wat weinig Baarnaars weten, is dat het oude pand ook een restaurant had. Dat is echter nooit in gebruik genomen. Henk van der Horst werkte bij Nijhof als zaterdaghulp (hij zat nog op school) en moest het restaurant in de laatste dagen voor de feestelijke opening schilderen en witten, avond aan avond. Die opening was gepland voor zaterdag 25 april 1987. Die donderdag legde Henk voldaan zijn kwasten neer, de klus was geklaard. Vrijdag brandde het gebouw volledig af.Of het verhaal exact zo gebeurd is? Zo is het me verteld door de twee mannen die mijn huis schilderden. Maar die konden wel enorm kletsen. Hier twee actiefoto’s. Nou ja, actie? Als ik mijn camera optilde bleven ze altijd stilstaan, om te poseren. Kletsen en poseren, dat hebben ze heel veel gedaan. Maar het hield hun werk niet op, want Aat had gezegd een week, en het werd een week. Of hij moet het kletsen ingecalculeerd hebben.
Op de foto ook mijn buurman Jaap de Ruig, de kunstschilder. Zijn expositieruimte (‘de Horizon’) stond tegen mijn huis aangebouwd, zodat de schilders ook een stukje dakrand van hem schilderden.
Hopelijk heeft de familie zelf nog oudere foto’s.
.
Johan Hut
