Een transportbedrijf met zeven vrachtwagens, dat vestig je natuurlijk aan de rand van het dorp. Maar het is in Baarn lang zo geweest dat je op ruimtelijk gebied maar mocht doen wat je wilde. Het bedrijf op deze foto was gevestigd aan de Verbindingsweg, een van de smalle straatjes op de oude Oosterhei! Het is Dorrestijn Transport, zoals de huidige naam luidt. Dagelijks denderden de vrachtwagens over de smalle Sparrenlaan. Links van de personenwagen staat de ‘huidige’ Jan Dorrestijn, rechts zijn vader.
Vader Jan Dorrestijn (geboren in 1910) had oorspronkelijk een eenmanstaxibedrijf in Hilversum. Hij verkocht zijn taxi en vestigde zich aan de Sparrenlaan in Baarn, waar hij een melkafgiftestation begon. Hij haalde melkbussen op bij boeren en bracht ze naar een zuivelfabriek. Na wat omzwervingen kwam hij terug op de Sparrenlaan en kocht het pand Verbindingsweg 7 erbij. Dat had een grote tuin, waar in de loop van de jaren een loods en zeven garageboxen werden gebouwd. Die boxen staan er nog steeds, het huis – links van deze foto, niet te zien – is in 1965 vervangen door het huidige huis en de loods – rechts, ook niet te zien – is ook vervangen door een woonhuis.
De oudste zoon van Jan Dorrestijn, ook Jan geheten, werd geboren in 1939. Op z’n vijftiende ging hij (zonder diploma) van de Ambachtsschool af om bij zijn vader te werken. In 1963 vroeg vader aan Jan of hij een deel van het bedrijf wilde kopen. Dat wilde Jan niet, maar toen vader kort daarna plotseling overleed, voelde hij zich geroepen het hele bedrijf over te nemen. Dit ondanks een negatief vermogen, dat hij als erfenis dus had mogen weigeren. Maar hij voelde zich verantwoordelijk om de schulden af te lossen.
Vader Jan Dorrestijn (geboren in 1910) had oorspronkelijk een eenmanstaxibedrijf in Hilversum. Hij verkocht zijn taxi en vestigde zich aan de Sparrenlaan in Baarn, waar hij een melkafgiftestation begon. Hij haalde melkbussen op bij boeren en bracht ze naar een zuivelfabriek. Na wat omzwervingen kwam hij terug op de Sparrenlaan en kocht het pand Verbindingsweg 7 erbij. Dat had een grote tuin, waar in de loop van de jaren een loods en zeven garageboxen werden gebouwd. Die boxen staan er nog steeds, het huis – links van deze foto, niet te zien – is in 1965 vervangen door het huidige huis en de loods – rechts, ook niet te zien – is ook vervangen door een woonhuis.
De oudste zoon van Jan Dorrestijn, ook Jan geheten, werd geboren in 1939. Op z’n vijftiende ging hij (zonder diploma) van de Ambachtsschool af om bij zijn vader te werken. In 1963 vroeg vader aan Jan of hij een deel van het bedrijf wilde kopen. Dat wilde Jan niet, maar toen vader kort daarna plotseling overleed, voelde hij zich geroepen het hele bedrijf over te nemen. Dit ondanks een negatief vermogen, dat hij als erfenis dus had mogen weigeren. Maar hij voelde zich verantwoordelijk om de schulden af te lossen.
Onder leiding van de jonge Jan gingen de zaken goed. Hij breidde uit naar andere vormen van transport dan alleen melkvervoer. Wie de Verbindingsweg en Sparrenlaan in gedachten heeft en naar de foto kijkt, snapt wel dat de situatie daar onhoudbaar werd. Dorrestijn wilde graag naar de Noordschil, waar Conimex, Van IJken Metaal, Mercurius Golfkarton en Nijhof de eerste bewoners waren. De verantwoordelijke wethouder zei echter: “Ga maar naar Almere, daar is ruimte zat.” Jan Dorrestijn wist echter vier hectare grond en later nog eens vier hectare te bemachtigen, voor de (lage) agrarische prijs. De gemeente, die de Noordschil toch wilde uitbreiden, kon toen niet meer om hem heen. In 1980 verkocht Dorrestijn 6,8 hectare aan de tandenknarsende gemeente (die het graag zelf goedkoop van boeren had willen kopen) en hield 1,2 hectare zelf. Bewoners van de Componistenbuurt protesteerden tegen de komst van een transportbedrijf. De slimme maar ook brutale Jan Dorrestijn liet toen op een vrijdagmiddag al zijn inmiddels tien chauffeurs hun vrachtwagens op de Bachlaan parkeren en tot maandagmorgen laten staan. Dit onder het motto: ‘Zo voelen ze het op de Sparrenlaan’.
Dorrestijn zette een hal neer op de Noordschil en omdat hij die op de groei had gebouwd, had hij aanvankelijk ruimte over. Hij kwam in contact met Joop van den Ende en John de Mol (toen nog los van elkaar), die daar tv-opnamen wilden maken. Maar dat is een heel ander verhaal.
Jan Dorrestijn heeft vier broers en twee zussen. Alle broers zitten in het transport. Gijs heeft altijd meegewerkt bij Dorrestijn Transport en heeft het later van Jan overgenomen. Hij is inmiddels opgevolgd door zoon Remco. James heeft ook lang meegewerkt en heeft nu in IJmuiden met zijn zoon Danny een stuwadoorsbedrijf (lossen van schepen), dat nauw samenwerkt met het transportbedrijf. Henk heeft in Eembrugge Eemtrans en Eemwood, die zou je een concurrent kunnen noemen. Teus heeft in Blaricum een bergingsbedrijf.
Jan Dorrestijn schreef een boek over zijn leven, dat hier is te lezen: http://dorrestijn.zxq.net .
Jan Dorrestijn heeft vier broers en twee zussen. Alle broers zitten in het transport. Gijs heeft altijd meegewerkt bij Dorrestijn Transport en heeft het later van Jan overgenomen. Hij is inmiddels opgevolgd door zoon Remco. James heeft ook lang meegewerkt en heeft nu in IJmuiden met zijn zoon Danny een stuwadoorsbedrijf (lossen van schepen), dat nauw samenwerkt met het transportbedrijf. Henk heeft in Eembrugge Eemtrans en Eemwood, die zou je een concurrent kunnen noemen. Teus heeft in Blaricum een bergingsbedrijf.
Jan Dorrestijn schreef een boek over zijn leven, dat hier is te lezen: http://dorrestijn.zxq.net .
Met dank aan Jan Dorrestijn voor de foto.
Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter