Voordat het afval van Baarn gestort werd bij het Beltgat aan de Geerenweg was het terrein tussen de huidige Israëlsstraat en Geerenweg de plek waar ons afval werd gedumpt.
Later heeft dat terrein ook jarenlang dienst gedaan als kermisterrein en speeltuin van Speeltuinvereniging Noorderkwartier. Veel Baarnaars zullen zich dat nog wel herinneren. Ik geloof niet dat de gemeente tegenwoordig nog zou verzinnen om een speelplaats op een vuilnisbelt te situeren. Tijden veranderen. Inmiddels zijn het kermisterrein en de speelplaats volgebouwd.
De familieschommel met rechts ondergetekende ca. 1977.
(Coll. Stichting Groenegraf)
Ik groeide op in de Elisabethstraat, mijn opa en oma, "Opa Landje en Oma Grietje" (Willem de Ruiter en Grietje de Ruiter-Koenen) woonden aan de Israëlsstraat. Natuurlijk gingen mijn ouders daar regelmatig op visite en wij kinderen gingen vanzelfsprekend ook mee. Na 5 minuten bij opa en oma gezeten te hebben konden mijn zus, broer en ik de verleiding van de speeltuin niet weerstaan. Op een draf gingen we daar naartoe. Vooral voor de enorme betonnen rode glijbaan en de familieschommel werkten als een magneet. Een familieschommel is een speelattribuut waar zo'n acht kinderen tegelijkertijd op konden schommelen. Urenlang heb ik daarop gespeeld. Ik kan me herinneren dat de betonnen glijbaan regelmatig in de was werd gezet. Er lagen kleedjes klaar die we mochten gebruiken om extra snel naar beneden te kunnen glijden.
Speeltuin Noorderkwartier aan de Israëlsstraat in Baarn. (Foto Jacques Stevens, Hilversum)
Een paar jaar geleden werd in de Gooi- en Eemlander bovenstaande oude foto getoond van deze speeltuin. Die prachtige foto was gemaakt door persfotograaf Jacques Stevens uit Hilversum. Hierop was ook de grote betonnen glijbaan te zien is waarover ik zojuist schreef. Een leuk detail is een bordje met de naam "Jaap Lengers" op de familieschommel. Jacobus Gerardus (Jaap) Lengers (1913-1987) heeft de familieschommel en andere toestellen in de speeltuin gebouwd. Hij had een verwarmings- en constructiebedrijf aan de Beukenlaan in Baarn.
Uw schrijver in ca. 1977 op de betonnen glijbaan die ook op de oude
foto te zien is. (Bron Stichting Groenegraf.nl)
In het artikel in de Gooi- en Eemlander was te lezen dat de speeltuin vlak na de oorlog geopend is, volgens een lezer. Ik heb echter ontdekt dat de speeltuin al in 1938 werd geopend, al voor de oorlog dus. Op 18 juni 1938 werd de speeltuin feestelijk geopend door burgemeester Van Reenen. Met een optocht van de kinderen samen met harmonie Crescendo door Baarn werd de opening gevierd. De eerste opzichter was dhr. C. van Schaffelaar. De gemeente stelde 3000 gulden beschikbaar voor speeltoestellen en andere benodigdheden. De grond werd beschikbaar gesteld tegen een huur van 1 gulden per jaar. De afrastering van de speeltuin werd vervaardigd met betonnen palen die uit het Maarschalkerbosch afkomstig waren. Bij de ingang, gevormd door grote ijzeren hekken, kwamen controle-hokjes met aparte was- en toiletgelegenheden. Een Baarnse firma heeft zorg gedragen voor een betonnen glijbaan in een vorm die elders in het land niet voorkomt. Niet minder dan 9 schommels, 3 grote- en 6 kleine schommels, werden in de speeltuin geplaatst en een overdekte zandbak van 12,5 meter bij 12,5 meter, een overdekte speelplaats van 23,5 meter bij 9,75 meter met 5 WC's voor de jeugd, een boegspriet, een looppaal, een draaiton, een klimpaal, een zweefpaal voor meisjes, een gebouwtje voor het bestuur en een voetbal- en korfbalveld. Bij de opening schreven zich al 450 kinderen in voor de speeltuin.
De speeltuin was dus een groot succes. Decennia lang hebben Baarnse kinderen plezier gehad in deze speeltuin. Ik kan me niet meer herinneren wanneer de speeltuin precies gesloten is. Dat zal vlak voor de bouw van de nieuwe woningen aan de Israëlsstraat / Geerenhof en Geerenplein geweest zijn. Wie weet wanneer dat precies was?
F.F. de Boois, directeur publieke werken in Baarn heeft zijn sporen verdiend. Dat moet gezegd worden. Toch komt er een kink in de "carière-kabel' van De Boois.
Ferdinand Frederik de Boois wordt geboren op 7 oktober 1874 in (Den) Helder. Hij genoot zijn opleiding aan de Ambachtsschool te Groningen, waarna hij tijdelijk opzichter werd bij de Provinciale Waterstaat en uitvoerder van brug- en sluiswerken in Groningen.Vervolgens werd hij opzichter bij een particulier architect in Hengelo. In 1900 behaalde hij het diploma Bouwkundig Opzichter en werd als tekenaar werkzaam gesteld bij de Utrechtsche Waterleiding Maatschappij, voor het maken van tekeningen voor de tentoonstelling in Parijs.
Het gemeentehuis aan de Laanstraat in Baarn, één van de fraaie ontwerpen van F.F. de Boois
Ferdinand Frederik de Boois wordt geboren op 7 oktober 1874 in (Den) Helder. Hij genoot zijn opleiding aan de Ambachtsschool te Groningen, waarna hij tijdelijk opzichter werd bij de Provinciale Waterstaat en uitvoerder van brug- en sluiswerken in Groningen. Vervolgens werd hij opzichter bij een particulier architect in Hengelo. In 1900 behaalde hij het diploma Bouwkundig Opzichter en werd als tekenaar werkzaam gesteld bij de Utrechtsche Waterleiding Maatschappij, voor het maken van tekeningen voor de tentoonstelling in Parijs. Deze werden met de gouden medaille bekroond. Bij dezelfde maatschappij fungeerde hij als opzichter bij de aanleg van een "prise-d'eau" te Hilversum. Eerlijk gezegd moest ik even opzoeken wat een "prise-d'eau" is: "Punt of plaats waar water kan worden ingelaten ten behoeve van een inundatie; ook wel het meer, de plas of de waterloop waaruit het water wordt betrokken." Daarna werd De Boois opzichter bij de gemeente Hilversum voor de uitbreiding van de eerste bevloeiingsvelden en pompmachine ten behoeve van de riolering achter de gasfabriek aldaar.
De aula op de nieuwe algemene begraafplaats aan de Wijkamplaan in Baarn
is ook van de hand van F.F. de Boois. Eén van de pareltjes van Baarn!
Op 20 maart 1902 trouwde Ferdinand Frederik de Boois in Hengelo met Hendrika Gerdiena ter Weer, dochter van smid Gerrit Marinus ter Weer en Egberdina Meijer.
In 1905 werd dhr. De Boois benoemd tot gemeentearchitect van Baarn en directeur van de Nuts-Ambachts-Tekenschool. In Baarn heeft F.F. de Boois vele belangrijke gebouwen mogen ontwerpen. Enkele gebouwen van zijn hand zijn "De Oorsprong", de school op de hoek van de Eemnesserweg en Acacialaan, de verbouwing van "Erica" (voorheen "Middenbosch" genaamd) aan de Dalweg, de gebouwen van de gemeentereiniging, het Nutsgebouw aan de Penstraat, het monumentale oude gemeentehuis aan de Laanstraat,
De Koningin Wilhelmina School aan de Dalweg in Baarn
kleuterschool Lenteleven aan de Acacialaan, het oude politiebureau aan de Stationsweg, de woningbouw Heuveloord (omgeving Heuveloordstraat en de Acacialaan), het slachthuis aan de Ericastraat, het koelhuis met dienstwoningen, de woning van de directeur van de gasfabriek, de nieuwe begraafplaats met de gebouwen erop, de Koningin Wilhelminaschool aan de Dalweg, de School met de Bijbel in Lage Vuursche, het Badhuis aan de Acacialaan (Poorthuis), rioleringswerken, verbouwingen aan openbare scholen en de verbouwing aan de gasfabriek. Naast al deze activiteiten is hij ook nog 9 jaren opperbrandmeester (commandant) geweest, tot hij werd opgevolgd door J.J. Diekman. Een flinke staat van dienst!!
Kleuterschool Lenteleven en de arbeiderswoningen aan de Acacialaan en Heuveloordstraat,
allemaal het werk van F.F. de Boois
De Boois valt van zijn voetstuk...
Alles lijkt op rolletjes te lopen totdat eind 1927 een schandaal aan het licht komt. De Boois wordt als hoofd van publieke werken betrapt op het zich schuldig maken aan "overtreding van art. 14 zijner instructies en art. 16 van het Ambtenarenreglement (aanneming retour-commissies)". In goed Nederlands: hij heeft steekpenningen aangenomen, ik vermoed dat die steekpenningen bij aanbestedingen van bouwwerken betaald werden. In de regel leidt een dergelijke misstap onherroepelijk tot ontslag. De gemeenteraad kon dat De Boois echter niet aandoen. Met zijn staat van dienst en "de houding" die hij aannam (blijkbaar was hij zich zeer schuldbewust) werd hij niet ontslagen. Hij kon echter niet aanblijven in zijn leidende functies als directeur publieke werken. Na een geheime vergadering die vier en een half uur duurde, werd besloten dat De Boois teruggezet werd in rang. Hij was niet langer meer directeur van gemeentewerken, maar hoofdopzichter. Zijn salaris werd gekort met f 1000,-.
F.F. de Boois zou later weer directeur van gemeentewerken worden. Het laatste "teken van leven" dat ik van hem gevonden heb is een bericht over een feest ter gelegenheid van het prinselijk echtpaar in Baarn in 1937. De hoogheden werden in Baarn ontvangen omdat ze zich zouden vestigen in Paleis Soestdijk (gemeente Baarn). Voor de ontvangst van Bernhard en Juliana ontwierp De Boois een fraai paviljoen op de Brink in de Baarnse kleuren, blauw en wit. Dit moeten ongeveer de laatste activiteiten van De Boois zijn als directeur gemeentewerken. In 1939 wordt Jacobus Johannes Diekman als zijn opvolger aangesteld.
Ruslui, villa Troïka, villa Cantons Park, Wintertuin, ontmoetingen en verhalen gevonden en ontstaan bij de Historische Kring Baerne.
Schoonoordpark & Cantonspark historische topografische kaarten (Collage Stichting in Arcadië)
Ten eerste: naast schrijver van kleine en grotere verhalen ben ik, op de woensdagmiddag, vrijwilliger/medewerker bij de Historische Kring Baerne (HKB). Nu u dit weet komt het niet als verrassing dat het verhaaltje dat u nu op het punt staat te gaan lezen voortkomt uit mijn op een van deze middagen gevulde verhalentrommel.
Cantonschool, de latere Bestevaer school (Foto: Jacques Stevens)
Zoekt en gij zult vinden:’Wie de Baarnse geschiedenis onderzoekt, wordt daarbij soms geholpen door het toeval’. Deze door Jaap Kruidenier (1936-2007), bij leven onderzoeker historicus, schrijver/redacteur bij de HKB, in 2005 opgeschreven woorden zijn nog steeds maar al te waar! Wat is het geval: op een zonnige dinsdag in de maand september werd ik gebeld door een goede vriend, tevens lid van de HKB, met de vraag of ik in het uitgebreide HKB-archief iets kon vinden over de nu reeds lang verdwenen Bestevaer school, ooit gelegen aan de Piet Heinlaan. Op deze plek staat nu, hoe toepasselijk, het appartementengebouw ’De Zilvervloot’ te pronken. Ondanks het feit dat ik natuurlijk had moeten zeggen: ’kom langs, pak het dossier Piet Heinlaan en ga op zoek’, beloofde ik om in het dossier te kijken. Ik ben nogal nieuwsgierig van aard weet u. Er werd door mij gezocht, maar het gevraagde liet zich die middag helaas niet vinden. Wat ik tot mijn grote verrassing wel tegenkwam in het doorzochte dossier was het in 2005 door de eerder genoemde Jaap Kruidenier geschreven verhaal ’Ruslui in Baarn’. Een uiterst boeiend en prachtig gereconstrueerd en gedocumenteerd avontuurlijk geschiedenisverhaal over Nederlanders die handel dreven in het Rusland van de achttiende eeuw. Ik herkende het verhaal, maar moest toegeven dat het leek alsof ik het voor het eerst zag en las. Tijd voor een hernieuwde kennismaking met Kruidenier’s oorspronkelijke verhaal, door mij aangevuld met allerlei belangrijke en minder belangrijke wetenswaardigheden.
Hermannes Harmsen met echtgenote (Coll. HKB)
Ruslui in Baarn: In ongeveer het midden van achttiende eeuw, het jaar 1740, arriveerde een klein groepje uit het Twentse Vriezenveen afkomstige door armoede en handelsgeest gedreven boeren in de opkomende stad Sint Peterburg met als doel er een bestaan op te bouwen. Ze vestigden zich er permanent en stichtten een soort Vriezenveense kolonie. Zij werden algauw bekend onder de naam ’Rusluie’ of ’Ruslui’. Dat hun verblijf in Rusland uiteindelijk bijna tweehonderd jaar zou duren, lag nog in de toekomst verborgen. Feit is dat de Ruslui zich door hun actieve handelsgeest en pioniersmentaliteit opwerkten tot succesvolle kooplieden. Vooral in de tweede helft van de achttiende eeuw groeiden de handelsbetrekkingen tussen Nederland en Rusland. Aanvankelijk werd vooral gehandeld in door thuiswerkers in Vriezenveen vervaardigde textiel. De handelswaar werd per huifkar naar Sint Petersburg vervoerd. De afstand bedroeg ongeveer 2400 km. en de reis duurde, wanneer men tenminste dag en nacht doorreed minimaal twee weken. De band met Vriezenveen bleef onverminderd bestaan en regelmatig reisden de Ruslui naar hun vaderland. Een tocht dwars door Europa: een continent voortdurend aan verandering onderhevig, geteisterd door de Napoleontische oorlogen, geconfronteerd met crises veroorzaakt door de Industriële Revolutie en later ook ten prooi aan onrust en dreiging voorafgaand aan de Eerste Wereldoorlog, door de Engelsen zo treffend ’The Great War’ genoemd. Uiteindelijk werden ook de Ruslui zelf het tragische slachtoffer van de wereldgeschiedenis: de Russische revolutie van 1917 was er de oorzaak van dat velen have en goed kwijt raakten.
Trio Troïka, de dochters van Harmsen (Coll. HKB)
Eén van de van oorsprong Vriezenveense families, de uit vijf personen bestaande familie Harmsen, t.w. Hermannes Harmsen, zijn echtgenote Nannette Johanna Harmsen-Moorrees en hun drie dochters Christina Elisabeth (Tinie)en de tweeling Derkdina (Dieta) en Roeloffina Geertruida (Tuus), vestigden zich kort na de eeuwwisseling, na eerst in Waardenburg gewoond te hebben, in 1903 in Baarn. Tijdelijk woonden zij in villa Concordia aan de Sophialaan, nu Bothalaan 1. Harmsen liet in het inmiddels verkavelde Schoonoordpark (genoemd naar Huize Schoonoord aan de huidige Faas Eliaslaan), in A.D. 1904/05 een prachtige en imposante villa bouwen. Deze kreeg de naam Troïka.
Villa Concordia, toen Sophialaan, nu Bothalaan. (Coll. J. Kappers, Baarn)
Villa Troika, rond 1905, met mogelijk links achter de oude villa Schoonoord (Tromplaan) (Coll. Groenegraf.nl)
Dat klinkt Russisch zult u zeggen en dat is het ook! Het woordenboek bracht uitkomst: Trojka: driespan met wagen of slede, maar ook een uit drie personen bestaand politiek bestuursorgaan. Kiest u maar. Maar ook het beroemde door drs. P in 1974 geschreven en gezongen lied-gedicht ’Dodenrit’ verwijst hiernaar: ’Trojka hier, trojka daar, zachtjes snort de samovaar.’ Het ligt echter voor de hand dat het woord Troïka in dit verhaal verwijst naar de drie dochters van het echtpaar Harmsen.
Wintertuin in volle glorie! (Coll. HKB)
Alles leuk en aardig maar wat moet ik met deze wijsheden zult u zeggen. Het zit zo: Hermannes Harmsen overleed op 6 april 1908 en werd begraven op de Oude Begraafplaats aan de huidige Berkenweg naast zijn bij leven inwonende schoonvader Jan Gerrit Gabriël Moorrees (emeritus predikant), overleden op 9 juli 1907. Harmsens’ weduwe en de tweeling vertrokken in 1910 naar Den Haag, terwijl de oudste dochter op dameskostschool Middenbosch aan de Dalweg bleef. In hetzelfde jaar 1910 werd villa Troïka en omringende tuinen aangekocht de heer August Janssen (bewoner-eigenaar van Villa Canton en tevens van Cantonspark en de later gebouwde Wintertuin) om slechts enkele jaren later in 1914 al weer te worden afgebroken ten behoeve van de bouw van voornoemde Wintertuin. Een bizar soort kapitaalvernietiging! Om in de stijl van drs. P te blijven: ’Troïka hier, Troïka daar, chique villa slopen maar’
In een verhaaltje uit 1971 over het ontstaan van de (oude) Zeehelden buurt besteedde ook de bekende kroniekschrijver van het Baarnse verleden G. Hooyer Sr. aandacht hieraan:
’Een groot gedeelte tussen de Piet Heinlaan en de Heemskerklaan was door Janssen aangekocht. Het verlengde van de Van Galenlaan (in die jaren dwars door het Cantonspark richting Piet Heinlaan ingetekend) hoorde daarbij. De huizen die zich aan deze laan bevonden werden gesloopt , waardoor een aaneengesloten tuin ontstond. Zo ook de villa van Harmsen: ’geld speelde blijkbaar geen rol’
1906 1910
Uiteindelijk werd in een soort ruilhandel tussen Janssen en de gemeente Baarn in de periode 1906 en 1910 besloten de langs en uiteindelijk door het park lopende Evertsenlaan en de Piet Heinlaan ’aan den openbaren dienst te onttrekken’, ambtelijk taalgebruik voor: vanaf nu Eigen Terrein en dus Verboden Toegang! Zo ging dat in die jaren!
Wel had Janssen nog in het voorjaar van 1910 aan de Baarnse huisschilder Hessel de Zoete (nog zonder n!) van de Faas Eliaslaan opdracht gegeven voor enig glas reparatiewerk en het in gouden letters aanbrengen van de naam ’Cantons Park’ op de villa.
Mode aankoop 1907 (Coll. HKB)
Een opdracht in de archieven vastgelegd: ’Cathedraalen gebrand glas laten rephareeren. 11 stuks in het tochtpuien traplicht. Naam op het huis gezet met automonigoud: Cantons Park’
Dit alles werd door de ’Stichting in Arcadië’ uit Amersfoort bij het recente door hen in opdracht van de Gemeente Baarn, voorafgaand aan het herstelplan van park en padenstructuur, uitgevoerde historische onderzoek in het Nationaal Archief opgeslagen August Janssen archief boven water gehaald. Een mooi voorbeeld van: ’wie wat bewaard, die vindt wat’. De naamswijziging werd een symbolische laatste groet: adieu Troïka! Niet alleen werd de nu ’Cantons Park’ hetende villa afgebroken, maar ook het verhaal er om heen verdween uit het gezamenlijke Baarnse geheugen. Iedereen sprak en spreekt over het Cantonspark alsof dit altijd in zijn huidige door ons allen gekende vorm en oppervlakte heeft bestaan. Maar niets is minder waar. Tijdens het hierboven beschreven historische onderzoek werd klip en klaar duidelijk dat er wel degelijk tussentijdse en soms ook aanzienlijke uitbreidingen hebben plaats gevonden. Kortom: niets is wat het lijkt, maar eigenlijk ook weer wel!
De paden op, de lanen in (oftewel: eigen waarneming): bijzonder is dat de heer Kruidenier en Stichting in Arcadië een licht van elkaar afwijkende mening hebben over de exacte ligging van villa Troïka (Cantons Park). Waar Kruidenier aangeeft de villa te liggen in of nabij het Pinetum (systeemtuin met in dit geval voornamelijk coniferen), aan de Piet Heinlaan, rechts van de huidige kinderboerderij (optie 1), stelt Stichting Arcadië dat de villa meer tegenover de huidige wintertuin heeft gelegen (optie 2). Een van Arcadië verkregen collage van een aantal oude plattegronden en bestudering van een oude foto van villa Troïka, gekoppeld aan eigen waarnemingen gedaan tijdens wandelingen door het park en omliggende straten, maakt dat optie 2 de voorkeur heeft. Zo is op de hierboven genoemde foto van villa Troïka links op de achtergrond een bebouwing te zien. Afhankelijk van de datering zou dit een stuk van het in 1907 gebouwde Tehuis voor Weezen en Ouden van Dagen (het ’oude’ Schoonoord) aan de Tromplaan kunnen zijn of eerder in de tijd geplaatst de bij Huize Schoonoord behorende vroegere, in 1806 gebouwde koetsierswoning Faas Eliaslaan 15. Ook hier geldt: wie het weet mag het zeggen!
De drie dubbele woonhuizen aan de Piet Heinlaan. (Coll. Groenegraf.nl)
En dan zijn er nog de drie (dubbele) woonhuizen, gebouwd in 1905 aan de Piet Heinlaan (ook te zien op het kaartje). Volgens overlevering gebouwd van restmaterialen overgebleven van de sloop in 1881 van Huize de Eult aan de Torenlaan. Waar of niet waar? Maar ook op de plek van de huidige kinderboerderij was bebouwing te vinden. Nu verdwenen. Bij bestudering van de plattegrondcollage wordt duidelijk dat voor de uitbreiding van het Cantonspark mogelijk wel meer bestaande bebouwing heeft moeten wijken. En zo blijft er van alles te onderzoeken en te vinden.
Het graf van Hermannes Harmsen op de oude algemene begraafplaats (Foto Groenegraf.nl)
De toevalligheden in het leven: de kennismaking met de uitgave van de door Nicole Harmsen geschreven roman ’De Rusluie’ , een Nederlands-Russische familiegeschiedenis, uitgave 31 augustus 2018, mag hiertoe gerekend worden!
Ten leste: mijn verhaal draag ik op aan Jaap Kruidenier (1936-2007), schrijver van de originele versie van het mooie verhaal ’Ruslui in Baarn’ – gepubliceerd in Baerne (tijdschrift van de Historische Kring Baerne, editie maart en juni 2005).
De boeken "De Rusluie" van Nicole Harmsen en "De Ruslui" van Karina Meeuwse
Bronnen: Jaap Kruidenier: Ruslui in Baarn, Baerne maart & juni 2005 Karina Meeuwse: De Ruslui, januari 2007 Stichting in Arcadië- gedeelde informatie Dank aan: Familie de Zoeten , Soest RTVBaarn film: rondleiding in Cantonspark, met uitleg aan Baarnse raadsleden
Ed Vermeulen (1942)
Dit verhaal verscheen op maandag 21 januari 2019 in de Baarnsche Courant in de rubriek
’Vandaag is morgen alweer gisteren
‘Vandaag is morgen alweer gisteren’ is een initiatief van de Historische Kring Baerne en Stichting Groenegraf.nl en verschijnt periodiek op maandag in de Baarnsche Courant en in het weblog van Groenegraf.nl. De verhalen worden afwisselend geschreven door
De Historische Kring Baerne krijgt vele verzoeken om het
boek ‘Duizend jaar Baarn’onder
eindredactie van Frits Booy en Gerard Brouwer in herdruk te nemen.Dat bleek eens te meer tijdens de ‘Avond van
de Baarnsche Geschiedenis’ op 30 oktober jl. waar gastspreker en historicus
Herman Pleij het boek over de geschiedenis van Baarn warm aanbeval, zowel wat
de inhoud als de vormgeving en illustraties betreft.
Het boek is uitgegeven in 2014 naar aanleiding van het 40 jarig
bestaan van de Historische Kring Baerne. Uit het voorwoord van de toenmalige
voorzitter:
“Het is een indrukwekkend boek waarin vele auteurs zich van
hun beste kant hebben laten zien om een levendig en zo waarachtig mogelijke
beschrijving te geven van de ontwikkeling van Baarn. Het is een bijzonder
naslagwerk over de geschiedenis van Baarn dat bij vele gelegenheden ter hand
zal worden genomen door allen die Baarn in het hart hebben gesloten.”
De Historische Kring Baerne heeft besloten om bij voldoende
belangstelling het boek te laten herdrukken. Het boek zal € 24,50 gaan kosten.
U kunt uw belangstelling kenbaar maken door in te tekenen
met uw naam en eventuele e-mailadres op de voorintekenlijst. U doet dat door
een berichtje te sturen naar secretaris@historischekringbaerne.nl
onder vermelding van ‘voorintekenlijst’.
Sluitingsdatum voorintekening: 1 mei
2019.
Het boek wordt uitsluitend bij voldoende belangstelling in
herdruk genomen.
Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter
Bent u geïnspireerd geraakt door dit oud-Baarn verhaal en wilt u zelf eens wat
Wij haasten door het leven en dansen op diezelfde wind
Hou mij nog één keer stevig vast en zet mij zachtjes neer
Zodat ik niet kan vallen.
Ik beloof je dat ik bloeien zal, als ware het de laatste keer
In 1980 won Johnny Logan het Eurovisie Songfestival met de tranentrekker ’What’s another year’.
Ook voor Schoonoord geldt dat er in een jaar veel veranderd is:
10 december 2017 - 19 januari 2019. Van een kale besneeuwde vlakte naar prachtig nieuw, wederom besneeuwd, gebouw!
Ed Vermeulen (1942)
Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter
Bent u geïnspireerd geraakt door dit oud-Baarn verhaal en wilt u zelf eens wat
Een paar jaar geleden werd in de Gooi- en Eemlander bovenstaande oude foto getoond van deze speeltuin. Die prachtige foto was gemaakt door persfotograaf Jacques Stevens uit Hilversum. Hierop was ook de grote betonnen glijbaan te zien is waarover ik zojuist schreef. Een leuk detail is een bordje met de naam "Jaap Lengers" op de familieschommel. Jacobus Gerardus (Jaap) Lengers (1913-1987) heeft de familieschommel en andere toestellen in de speeltuin gebouwd. Hij had een verwarmings- en constructiebedrijf aan de Beukenlaan in Baarn.
