De evolutie van Groenegraf.nl

How time flies... De tijd vliegt.

Het is volgend jaar alweer 10 jaar geleden dat ik het domein www.groenegraf.nl registreerde. Tien jaar, de tijd vliegt. Voor die tijd was ik ook al wel bezig met het onderhouden van een site, maar vooral het presenteren van stamboomgegevens van mijn en mijn echtgenote's familie.

Vanaf 2005 is de site www.groenegraf.nl dus in de lucht. Het leuke is dat er een website bestaat die momentopnames van websites maakt. Die site heet WayBackMachine. Op die site type je een webadres in en je kiest een jaar en hopla... je ziet hoe de site er in dat jaar uitzag. En dat niet alleen, de site werkt ook grotendeels nog. Prachtig!

Ik kon het natuurlijk niet laten. Ik maakte de tocht door memory-lane en keek hoe de site er door de jaren heen uitzag. Leuk om te zien. Ook benieuwd? Ik neem u mee door de afgelopen negen jaar:

2005

Het prille begin in 2005. Een index van de oude- en nieuwe begraafplaats in Baarn, doorzoekbaar middels een zoekmachine. De gegevens veelal voorzien van foto's van grafmonumenten en scans uit de begraafplaatsen. Toch ook nog een link naar de stamboomgegevens, waarmee ik me tot dan toe had beziggehouden. Ook het boek over de oude begraafplaats in Baarn had ik blijkbaar al klaar.

2006 / 2007

De website is vanaf 2006 wat opgepimpt qua layout. De database met gegevens van personen begraven in het Eemland is inmiddels aangevuld met gegevens van meer begraafplaatsen in de regio. Bijna 12.000 records zijn er al in de database te vinden. Nog steeds richt de informatie zich vrijwel uitsluitend op de begraafplaatsen. Ook de boeken over de nieuwe begraafplaats en het boek over begraven in de Pauluskerk hebben het levenslicht gezien.

2008

In 2008 is er flink gestoeid met de layout van de site. Bovendien is er behoorlijk wat inhoud toegevoegd aan de site. De inhoud is in vier onderdelen verdeeld: Graven, Beeldbank, Kranten en Boeken. Elk onderdeel heeft zijn eigen kleur, die vier kleuren zijn nog steeds terug te vinden in het huidige logo van Stichting Groenegraf.nl. Het aantal records in de database begraafplaatsen is inmiddels opgelopen tot bijna 14.000. Het eerste adresboek van Baarn, uit 1948 is inmiddels ook al te vinden op de site. Veel nieuwe boeken zagen het levenslicht, zoals 300 jaar van Diermen en Baarnaars in Portretten. Het onderdeel kranten is vrijwel volledig opgezet door mijn zoon Marlon, die in die tijd veel werk voor de site verzette. 

2009

In 2009 wordt de basis gelegd voor de site in een layout zoals de site er nu nog steeds uitziet. Het logo van Groenegraf.nl verschijnt voor het eerst op de site. Vanaf die tijd werden ook de eerste nieuwsbrieven uitgegeven waar bezoekers zich voor konden inschrijven. De diverse databases werden in dat jaar flink aangevuld, met name de beeldbank met oude portretfoto's van Eemlanders. Ook zijn er meer adresboeken van Baarn en Soest op de site te vinden.

2010

In 2010 verandert er aan de layout niet veel. De diverse databases worden nog steeds aangevuld met veel meer gegevens en de site wordt in dat jaar ook genomineerd voor beste genealogische internetpublicatie van 2009 (publieksprijs). Deze prijs slepen we in dat jaar ook in de wacht. Een bewijs dat we op de goede weg zijn om van Groenegraf.nl een succes te maken.

2011

In 2011 blijft het 'gezicht' van de site behouden, maar worden de diverse links met icoontjes weergegeven. De site ziet er daardoor wat fleuriger uit. Het onderdeel 'Oud Nieuws' is op de site gekomen en de eerste verhalen uit oud Baarn worden gepubliceerd. Ook de sociale media zoals facebook en twitter worden op de site geïntergreerd, waardoor het gemakkelijker wordt voor bezoekers om actief deel te nemen aan het verspreiden van informatie en beeldmateriaal over oud Baarn. Het wordt meer en meer een site waaraan onze bezoekers actief meewerken.

2012

In 2012 ziet ons weblog het levenslicht. Dat blok was eerst bedoeld om nieuwtjes over de site te verspreiden, maar bleek meer en meer een tool om oude verhalen uit Baarn te publiceren. Ook de facebookpagina werd in dat jaar nog belangrijker. De site kende in dat jaar gemiddeld 500 unieke bezoekers per dat. Best veel voor een 'lokale' site. In 2012 kwam ook het boek Baarnaars en Barinezen uit. Van dat boek werden maar liefst 750 exemplaren verkocht en nog steeds krijg ik regelmatig de vraag of het boekje nog te verkrijgen is. Helaas, het is uitverkocht. De hoeveelheid beschikbaar beeldmateriaal en informatie is in dat jaar inmiddels tot enorme proporties uitgegroeid. Het beheren van de site begon behoorlijk in de paperen te lopen, dus werd er gezocht naar manieren om de site betaalbaar te houden. De eerste donateurs boden zich aan en door de opbrengsten uit de boekjes was het mogelijk om de site te bekostigen en meer publicaties te betalen. Al meer dan 1400 mensen schreven zich in de loop der jaren in voor de nieuwsbrief. De site werd populairder en populairder. Wie zegt dat geschiedenis saai is?

2013

Eind 2012 realiseerde ik me dat de hoeveelheid informatie en beeldmateriaal zo'n grote omvang kreeg dat er wat moest gebeuren om dat te beschermen. Ik besloot tot het oprichten van een stichting: Stichting Groenegraf.nl. Het oprichten van een stichting heeft ook het voordeel dat ik het financiële aspecten van de organisatie beter kon managen. Opbrengsten uit de site en de publicaties vloeiden vanaf dat moment naar de stichting en werden uitsluitend aangewend om het onderhoud van de site te bekostigen en het promoten van oud-Baarn te financieren. Voor die tijd gebeurde dat natuurlijk ook al op die manier, maar door de stiching kon ik het keurig boekhoudkundig gaan vastleggen. De stiching kreeg zijn eigen kamer van koophandel-nummer en bankrekening. Elke verdiende euro wordt gebruikt om meer publicaties uit te geven, presentaties te geven, deel te nemen aan culturele markten etc. Bovendien is vastgelegd wat er met de verzameling van Stichting Groenegraf.nl moet gebeuren als ik ooit omval en de Stichting ophoudt te bestaan. Natuurlijk hoop ik dat onze vrijwilligers het werk voortzetten, maar mocht dat niet het geval zijn, dan gaat de complete verzameling naar de Historische Kring Baerne, waar de verzameling uiteraard ook thuishoort.

In 2013 bleek ook dat het werk aan de site voor mij alleen niet meer te behappen was. Mijn zoon Marlon had inmiddels andere interesses gekregen, zoals elke gezonde jongeman van zijn leeftijd. Een paar oproepen op de site bracht uitkomst. Inmiddels hebben we ongeveer 15 vrijwilligers die allemaal tijd opofferen om te helpen. Ik wil in deze context speciaal nog even Karla Roskamp en Leen Bakker benoemen. Karla helpt me op het administratieve vlak, en heeft de database begraafplaatsen volledig onder haar hoede. Leen is een fanatieke verteller die al ontelbare hoeveelheden verhalen voor ons weblog heeft geschreven.

2014

Hoe de site er nu uitziet hoef ik niet te laten zien, dat kunt u zelf wel bekijken. Door de hulp van de vele vrijwilligers groeit de site sneller dan ooit. De hoeveelheid gegevens explodeert. Eind vorig jaar kwam het kleine boekje Baarnaars en Bijnamen uit en samen met Leen Bakker bereiden we een nieuw boekje over (verdwenen) boerderijen in Baarn voor. Met Wout van Maanen werk ik aan een publicatie over zijn herinneringen aan de oorlogsjaren, dat ook dit jaar nog moet verschijnen. Vanaf midden 2012 hebben we een twee-wekelijkse rubriek in de Baarnsche Courant met 'Verhalen uit het Groene Graf' waar we veel leuke reacties op krijgen. Samen met RTV Baarn maken we het programma "De Herinnering Blijft" met programma's over personen, bedrijven en verenigingen uit de geschiedenis van Baarn. Dit jaar werd ook een beeldbank met middenstanders en één met oude Baarnse boerderijen op de site gepubliceerd. Deze week heb ik alweer een nieuwe activiteit bekend gemaakt waar we enorm veel zin in hebben: we brengen oud-Baarn naar Dorsthuys Demmers, u hebt het in dit weblog kunnen lezen. Voor de toekomst hebben we nog veel meer grote plannen, daar wil ik nu nog niet teveel op ingaan, u merkt het allemaal vanzelf. 

2015?

2015 wordt het jaar waarin we ons 10-jarig bestaan zullen vieren. We zoeken nog naar een manier waarop we dat kunnen doen. We willen het niet ongemerkt voorbij laten gaan, maar we zijn een club met een klein budget, we krijgen geen subsidie. Als jullie ideeën hebben, op welke manier we dit op een betaalbare manier kunnen vieren? Laat het ons dan weten!

Eric van der Ent

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter

Koningin Emma te Soestdijk

Paleis Soestdijk in 1934 let vooral eens op de enorme bomen

 De verhouding van Koningin Emma tot het Nederlandsche volk is niet voldoende en juist uitgedrukt door te zeggen, dat Zij populair was. Natuurlijk was Zij populair in den gewonen zin van het woord, dat men de Koningin-Moeder graag zag, doch populariteit in de gangbare beteekenis genoot Zij niet. Daartoe toonde Zij altijd te veel waardigheid, eenvoudige, beminnelijke waardigheid; de Koningin-Moeder was meer dan populair. Zij was bewonderd en bemind.

Aanbieding van een huldeblijk aan Koningin Moeder
op Haar verjaardag op het paleis te Soestdijk

 

Als u wel eens op den grooten weg naar Amersfoort hebt stilgestaan bij het paleis te Soestdijk, dan zult u gezien hebben, dat velen daar hun wandeling, fietstocht of autorit even onderbraken; altijd stond er een groepje bij het hek van het paleis, wachtend of men de Vorstin misschien zou zien in het park of achter een der vensters, of in den auto als er werd uitgereden voor den dage­lijkschen rit. De Koningin-Moeder was bemind, en men wachtte altijd graag om de Bewoonster van het paleis te Soestdijk of aan het Lange Voorhout te Den Haag even te zien. Ook zij, die in de naaste omgeving van Koningin Emma leefden, en het personeel in de paleizen zijn eenstemmig in hun lof en bewondering voor de Koningin. Zooals ons ten overvloede nog eens werd verzekerd, toen wij een onderhoud hadden met iemand uit de omgeving van Hare Majesteit. Onder het personeel der paleizen is slechts één algemeen oordeel over de Koningin-Moeder: een hoogstaande vrouw, met een scherp ver­stand en een helder inzicht in veel meer zaken en onder­werpen, dan men oppervlak­kig zou denken.

De Koningin maakte lederen dag een rijtoer, zoo werd er verteld, maar zij maakte ook iederen morgen een wandeling in het park van het paleis, in de omge­ving of in Baarn, waar ieder­een Haar kende en waar Zij ook iederen Zondag in de kerk werd gezien. Wanneer Zij in het park wandelde, sprak Zij niet zelden de tuin­lieden of andere leden van het personeel aan, en wan­neer bij een van hen een zieke thuis was, kon men er op rekenen, dat Zij er naar informeerde en blijk gaf, dat Zij met allen meeleefde, het­geen ook duidelijk blijkt uit Haar vele ziekenbezoeken. Aldus was het voor de leden der hofhouding en van het personeel alleszins begrijpe­lijk, dat Prinses Juliana, zooals algemeen bekend is, graag een bezoek bracht aan het paleis, om eenige dagen bij Haar Grootmoeder te Soestdijk of in Den Haag te verblijven.

Zowel H.M. Koningin Wilhelmina en later H.K.H. Prinses Juliana speelden in hun jeugd dikwijls in het z.g. Poppenhuisje, wanneer zij Koningin Emma te Soestdijk bezochten.



Het Poppenhuisje



H.M.Koningin Emma, vernamen wij, was een voorbeeld van eenvoud en werklust. Ledig­heid kende Zij niet; buiten de uren voor rijtoer en wandeling werd de dag in het paleis niet in rust en ledigheid doorgebracht. Velen in Haar om­geving werden vereerd met een handwerkje, dat de Koningin zelf gemaakt had. Wanneer er bezoek was van familieleden ten paleize of bij andere feeste­lijke gelegenheden of ontvangsten, volstond de Koningin er niet mede, enkele aanwijzingen te geven, maar persoonlijk stelde Zij zich op de hoogte en verzekerde zich, dat niets vergeten was en alle noodige schikkingen getroffen waren. Zij beperkte Haar belangstelling niet tot een officieel vluchtig bezoek, zooals bijv. bleek bij tentoonstellingen, waar Zij zich niet slechts liet rondleiden, maar inderdaad ook alles met belangstelling zag. Wan­neer er bijv. een bloemen-tentoonstelling was be­zocht, volgden er later altijd orders, om die en die bloemen en planten, welke de Koningin gezien en bewonderd had, te bestellen voor het park of de kassen te Soestdijk. Bij haar wandelingen in 't park volgde zij met belangstelling den aanleg van nieuwe perken, den groei van bijzondere bloemen in de kassen, gaf zelf aanwijzingen voor het verplaatsen van boomen, het planten van heesters, veranderingen en nieuwen aanleg, enz., en, zoo werd ons verzekerd, daarbij bleek, dat de Koningin met kennis van zaken sprak en handelde; de uitkomst gaf Haar gelijk.

Aldus is het geen won­der, dat wij in Baarn en in de omgeving van het paleis te Soestdijk getroffen werden door de bedroefde bezorgd­heid tijdens de ziekte van Koningin Emma, 'n bezorgd­heid, die maar al te gegrond bleek te zijn. Zooals overal elders was de Koningin in den omtrek van Haar zo­merverblijf gezien en bemind; men kende Haar en miste Haar noode, wanneer Zij naar Den Haag vertrok, men leefde met Haar mede, zooals de geliefde Vorstin met allen in Haar omgeving meeleefde.

 

Leen Bakker

Geplaatst door L.J.A.Bakker

http://ljabakker.magix.net/website

http://knipselsuitkranten.nl

http://www.grijsvuur.nl

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter

Groenegraf.nl brengt oud-Baarn naar Dorsthuys Demmers

Dorsthuys Demmers, Brink Baarn

In het hart van Baarn, op de Brink, recht tegenover de Pauluskerk vindt u Dorsthuys Demmers, Spijslokaal. Een heerlijke plek om te genieten. Lekker eten of relaxen op het terras onder het genot van een heerlijk glaasje wijn.

Lijsten met foto's in Dorshuys Demmers, binnenkort met oude
Baarnaars en Barinezen

Binnen, in het restaurant is de sfeer heerlijk. Aan de muur hangen prachtige oude portretfoto's in schitterende oude lijsten. Toen ik aan Vivienne van Dorsthuys Demmers vroeg wie er op die mooie portretfoto's afgebeeld staan, moest ze bekennen dat ze geen idee heeft. De lijsten zijn destijds inclusief portretfoto's gekocht, dus wie erop afgebeeld staan... geen idee. Toen ik vroeg of het niet leuk zou zijn om de lijsten te vullen met mooie oude portretfoto's van Baarnaars zei ze," tja dat zou prachtig zijn, maar waar haal je die vandaan?" Nou daar kon ik wel antwoord op geven natuurlijk.

Het eerste verhaal, klaar om aan de deur
van Dorsthuys Demmers te hangen

Een paar dagen later zaten Vivienne, Marcel en ik onder het genot van een kopje koffie in Dorsthuys Demmers te overleggen hoe we het gaan aanpakken. Afgesproken is dat ik mooie oude portretfoto's van Baarnaars uitzoek. Natuurlijk kies ik dan portretfoto's van personen over wie ook een leuk verhaal te vertellen is. Die foto's komen in de mooie lijsten aan de wand van Dorsthuys Demmers. Daar zal natuurlijk nog het nodige werk aan vooraf gaan, daarom zal het dus nog even duren voordat de foto's in het restaurant te zien zullen zijn.

Marcel en Vivienne deden echter nog een voorstel. Zodra je het restaurant binnenstapt zie je twee grote openslaande deuren. Op één van die deuren mag ik tweewekelijks een 'verhaal uit het groene graf' met bijbehorende oude foto's ophangen.Vanaf volgende week is het eerste verhaal op de deur te lezen.

Superleuk! Een restaurant vol portretten van oude Baarnaars en elke twee weken een nieuw (oud) verhaal uit Baarn! En iedere bezoeker van Demmers kan ervan genieten. Leuk toch? Bedankt Vivienne en Marcel!

Eric van der Ent

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter

Wat als smartphones 100 jaar eerder waren uitgevonden?

Hoe zouden de oude familiealbums eruit gezien hebben als smartphones 100 jaar eerder waren uitgevonden?

Jansje Aarsen (1904-1975)

Dirkje Maria Hamerslag (1880-1951)

Eric van der Ent

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter

Bakkerij Roskamp, Eemnesserweg 112

Op 9 september 1886 opent Jan Roskamp (1865-1942) een bakkerij in het pand aan de Eemnesserweg 112.

Jan en zijn vrouw Trijntje Kok (1862–1939) zijn afkomstig uit Amsterdam.

Jan Roskamp bij de bakkersoven

In 1887 wordt het eerste kind geboren en 18 jaar later, in1905, telt het gezin tien kinderen. In totaal krijgen Jan en Trijntje dertien kinderen, maar 3 kinderen overlijden op zeer jonge leeftijd.

In 1906 telt het gezin van Jan en Trijntje dus tien kinderen. Waarschijnlijk is dat de reden dat er  een verbouwing plaatsvindt waarbij het pand behoorlijk wordt vergroot en anders wordt ingedeeld. Ook verdwijnt het rieten dak en komen er dakpannen voor in de plaats. Het ontwerp voor de verbouwing  is gemaakt door  architect Johannes Christiaan van Epen.Van Epen  is vooral bekend van de vele woningbouwprojecten in Amsterdam en diverse villa's in het Gooi en in Eemland.
Hij bouwde in de stijl van de Amsterdamse School.

Van Epen vestigt zich in 1905 als zelfstandig architect in Baarn.

Eemnesserweg 112.  De foto is genomen voor de verbouwing. Jan Roskamp staat links. 

  

Tijdens een speurtocht op internet naar gegevens over de bakkerij kwam ik uit bij het Nederlands Architectuurinstituut (NAI)  in Rotterdam. In het archief van het NAI liggen de verbouwingstekeningen van de bakkerij opgeslagen.

Het ontwerp van Eemnesserweg 112 is niet helemaal gerealiseerd volgens de tekeningen die J.C. van Epen maakte. De kapvorm is bijna gebleven zoals hij was terwijl op de tekeningen te zien is dat het de bedoeling was om de vorm te veranderen. Wel is de knik uit de kapvorm gehaald. Ook is op onderstaande tekening te zien dat het de bedoeling was om de voorgevel te veranderen. Ook dit is niet gebeurd. Waarom deze tekeningen niet volledig gerealiseerd zijn is niet bekend.

Bouwtekening door J.C. van Epen

Twee zonen van Jan helpen hem actief mee in de bakkerij. Dit zijn Willem (1893 –1974) en Bertus

(1896 - 1991).

Eind jaren twintig stopt Jan als bakker. Hij laat een pand naast de bakkerij bouwen (Eemnesserweg 112a) en neemt daar zijn intrek.

De bakkerij doet hij over aan zijn zoon Bertus.

Door de zwakke gezondheid van de vrouw van Bertus en door de geboorte van twee zonen (de tweeling Arnold en Siebe) moet Bertus al snel het roer overgeven aan zijn broer Willem. Bertus blijft wel in dienst van zijn broer.

Bertus Roskamp (links) en Willem Roskamp (rechts). De bakkersknecht zit op de grond

In die periode, begin jaren dertig, wordt het pand al in twee delen bewoond. Het linkergedeelte (nr 112) is woonhuis met bakkerswinkel en bakkerij en het rechtergedeelte (nr 110) is alleen woonhuis. Het is niet precies bekend wanneer de splitsing van het pand  heeft plaatsgevonden.

Bertus Roskamp met de handkar.
De foto is waarschijnlijk genomen op de hoek Leestraat, Prins Hendriklaan.

In 1958 stopt Willem als bakker en verkoopt de bakkerij aan Meneer en Mevrouw Feenstra . Zij zijn afkomstig uit Amsterdam. Zij runnen de bakkerij tot mei 1970. Tijdens deze periode wordt er zelfs een filmpje opgenomen in de bakkerij voor Pipo de Clown.

Ziet u hierboven geen filmpje? Klik dan hier.

Na 1970 is het pand niet meer als bakkerij gebruikt. 

Met dank aan: Mevr L Meijer-Roskamp en  Mevr R Feenstra.

Karla Roskamp

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter

De Nijhof-brand, persoonlijke herinneringen

Het boek van Johan Hut
nog verkrijgbaar bij Nijhof

De expositie van de Historische Kring Baerne over Baarnse branden heeft ook weer de herinnering opgeroepen aan de enorme Nijhof-brand van 24 april 1987. In 2003 sprak ik met Jan Nijhof senior en zijn vrouw Greet, voor een boek over hun leven. In 2010 schreef ik een boek over de zestigjarige geschiedenis van het bedrijf. Hieronder een paar mooie citaten.

Jan Nijhof senior, bellend met het alarmnummer:
“U spreekt met Jan Nijhof, mijn bedrijf staat in brand.”

Jan senior een minuut later:
“U spreekt nogmaals met Jan Nijhof, ik moet u vragen om al uw materieel mee te nemen.”

De totale verwoesting

Jan senior een paar uur later op een persconferentie in de kantine van Conimex:
“Inmiddels gingen binnenshuis de sirenes af. Het personeel zorgde ervoor dat de klanten meteen naar buiten werden geloodst. Zelf controleerde ik of iedereen het bedrijf verlaten had. De branddeuren werden gesloten. Met twee à drie medewerkers voerden we een laatste controle uit. Niemand werd aangetroffen. Op de oudere afdeling was op dat moment geen rook te zien. Met Jan van Ketel besloot ik uit het kantoor enkele waardevolle papieren te halen. Boven aangekomen viel opeens de elektriciteit uit. In het donker zochten we hand in hand een weg naar buiten. Gelukkig dat we het pand zo goed kenden, anders hadden we de uitgang nooit gevonden, zo dicht was de rook al. Beneden gingen de deuren niet open. Met hulp van de brandweer konden we naar buiten.”

Brandweercommandant Wolter Wiersema bij aankomst op de Noordschil:
“Nijhof is verloren, we gaan Conimex redden.”

Martin Hoogendoorn, hoofdredacteur van de Baarnsche Courant:
“Terwijl steeds meer brandweerwagens uit de regio assistentie kwamen verlenen, nam de vuurzee het hele bedrijfspand in zijn greep. Met behulp van twee ladderwagens, schuimbluswagens, kortom alle beschikbare materieel werd gepoogd de vlammen onder controle te krijgen. Tegen enen stortten de eerste muren in. Het personeel van Nijhof Zelfbouw, dat veelal een zeer persoonlijke band met de onderneming heeft, was niet aanspreekbaar. De emoties waren hun teveel geworden.”

Jan senior later:
“De medewerkers waren heel erg onder de indruk van het gebeuren. Grote kerels stonden erbij te huilen. Iedereen dacht z’n baan kwijt te zijn. Maar ik was altijd bijzonder alert op een goede brandverzekering, dus ruim voldoende om nieuwbouw en nieuwe voorraad op te bouwen. Tevens waren de salariskosten voor twaalf maanden verzekerd.”

Brandweercommandant Wiersema in de Baarnsche Courant:
“Schrijnend is, dat Nijhof al de mogelijke preventiemaatregelen in overleg met de brandweer heeft genomen. Het is dan ook triest dat het pand zo aan de vuurzee ten prooi is gevallen.”

Officier G.W. Blaas in dezelfde krant:
“Om kwart over twee werd het sein ‘brand-meester’ gegeven. Het ontploffingsgevaar voor de gastanken, een container en de zoutzuurtank was toen geweken. Het nablussen geschiedde vrijdag en de hele zaterdag. In ploegen waren 35 personen constant met dat karwei bezig. De troep werd uit elkaar getrokken, zodat vuurhaarden gedoofd konden worden. Tegen de avond (zaterdag!) was het vuur uit.”

Burgemeester mr. J.P. Miedema

Burgemeester mr. J.P. Miedema in de Baarnsche Courant: “Het is de grootste en heetste vuurzee die ik zo dicht genaderd ben. De brand is een enorme proef op de som geweest voor de jonge brandweerlieden, die dit weinig of nooit meegemaakt hebben. In de chaos was de inzet goed. De samenwerking met de korpsen uit de buurt was op het gebied van techniek, verbinding en discipline ook goed. De ellende treft de firma Nijhof en de vijftig medewerkers. Vijftien jaar hebben zij hard aan de opbouw gewerkt en in enkele minuten is dat in vlammen opgegaan.”

Jan Nijhof junior, jaren later in de Baarnsche Courant:
“Ik was thuis in de Paulus Potterlaan. Iets in me zei me dat er iets niet klopte. Heel bijzonder. Op weg naar het postkantoor zag ik een dreigende onweerswolk. Ik veronderstelde dat het pand van Conimex vlam had gevat. Op weg naar het industrieterrein riep iemand dat ons pand in de brand stond. Toen ik de vuurzee zag, wist ik het meteen: het pand is totaal verloren. Je redeneert op dat moment heel rationeel, pas later komen de emoties.”

Greet Nijhof, echtgenote van Jan senior:
“Bij het bedrijf aangekomen stapte ik over de brandslangen. Enkele mannen van de brandweer wilden me tegenhouden. Maar die wisten natuurlijk niet wie ik was, dus liep ik door. Bij Conimex kwam ik Jan tegen. ‘Met mij is alles goed en er zijn geen slachtoffers’, zei hij. Oké, dan ga ik maar weer, dacht ik, hier kan ik toch niets beginnen. Op weg naar mijn fiets kwam ik burgemeester Miedema tegen. Hij gaf me een hand en tot mijn verbazing een kus! Van hem had ik dat nooit verwacht, want hij was niet zo kusserig als sommige van zijn college- en raadsleden.”

Tijmen Nijhof, broer van Jan senior en mede-eigenaar:
“Ik zat thuis te eten. Toen belde Jan en hij zei: ‘eet maar rustig verder, want het bedrijf brandt af dus je hoeft geen haast te maken.’ Toen ben ik wel meteen gekomen.”

Het nieuwe Nijhof complex

Burgemeester Miedema zeven maanden later, bij de opening van de nieuwbouw:
“Het is treffend hoe door een grote solidariteit dit tot stand is gebracht door een leiding die een uur na de brand meteen aan de gang is gegaan. Het is een goede zaak voor iedereen en ook voor de gemeente dat Nijhof terug is, omdat het voor de werkgelegenheid een bedrijf van groot belang is en voor de bedrijvigheid in de gemeente.”

Expositie Branden in Baarn

 Vanaf 1 maart tot medio juni 2014 is er een expositie over de Branden van Baarn te zien, bij de Historische Kring Baerne, in de Hoofdstraat 1a te Baarn.

Openingstijden zijn van:
- woensdag 14.00 uur tot 16.00 uur,
- zaterdag van 11.00 uur tot 13.00 uur.
- de toegang is gratis

De expositie is samengesteld door de Historische Kring
en de oud korpsleden van Brandweer Baarn genaamd "Grijs Vuur".

Johan Hut

BAARN TREURT

Koningin Emma

Precies vandaag 80 jaar geleden schreef Dr. P.V. Astro het volgende.

Na dagen van onzekerheid en angst, waarin duizenden met hun gedachten toefden bij Haar, die in het hart van ons volk zulk een groote plaats innam, is thans de slag gevallen en heeft ons het verpletterend bericht bereikt, dat H. M. de Koningin-Moeder, onze Ambachtsvrouwe, is heengegaan.




De Salon in het Paleis Soestdijk

 

 

 

 

 

 

 

 

Met groot medelijden en oprechte deelneming gevoelen wij allen. wat het verscheiden van Koningin Emma inzonderheid beteekent voor H.M. de Koningin, Z.K.H. den Prins, H.K.H. Prinses Juliana en de familieleden van Haar, die steeds zooveel liefde en trouw om zich spreidde, en die zoo in den vollen zin van het woord een echte Moeder en Grootmoeder was.




Het zomerverblijf van H.M. de Koningin-Moeder te Soestdijk

En Baarn treurt.

Een grauwe lucht, waaruit schaars druppelen vallen, hangt over ons mooie dorp, dat wacht op de lente, een lichte nevel waart door de bosschen, waar alles fluistert van droefheid. Somber staat het witte paleis Soestdijk met gesloten luiken en gordijnen achter 't groote grasveld, Bijkans schuchter bewegen zich degenen. die hun naam gaan plaatsen in ’t boek, dat in den rechtervleugel van ‘t leege gebouw ter teekening ligt en waarbij in gedrukte stemming een jeugdige lakei wacht houdt. Zelfs de vogels, die voor enkele dagen reeds luid kwinkeleerden in de takken, schijnen onder den indruk van de trieste stemming en zwijgen.

Ja, Baarn treurt.

Want uit ons midden is heengegaan Eene, die zooveel gegeven heeft sinds Zij als onze Ambachts-vrouwe jaarlijks het Paleis Soestdijk gedurende maanden bewoonde. Eene, aan wie wij zoo gaarne gaven alles wat wij aan liefde, aan trouw, aan aanhankelijkheid konden geven.

 

Iedereen weet, hoe H.M. Haar uitgestrekte bosschen steeds openstelde voor elk die ervan wilde genieten. Iedereen weet, hoe Zij gaarne voor Zendingsfeesten, Landdagen van het Leger des Heils en andere groote feestelijke openluchtsamenkomsten gastvrijheid verleende op Haar gronden en dan als ‘t maar eenigszins mogelijk was, deze opluisterde door Haar zoo door velen gehoopte tegenwoordigheid. Elkeen weet, hoe H.M. steeds belangstelde in ‘t wel en wee van de stichtingen in ons dorp. Hoe Zij gronden beschikbaar stelde voor den bouw van ‘t Ziekenhuis van de Vereeniging voor Zieken­verzorging en later voor de uitbreiding daarvan. Hoe Zij belangstelde in alles wat de Kerkelijke gemeente aanging. Niet iedereen weet, hoe Zij de door Prinses Anna Paulowna ingestelde Commissie van Weldadigheid niet alleen geldelijk steeds steunde, maar ook met raad en daad de Commissie terzijde stond bij de oplossing van problemen, die zich door de gewijzigde tijds­omstandigheden in haren arbeid voordeden.



De jaarlijkse hulde aan de beminde Vorstin
door de Baarnsche bevolking op den 2e Augustus

En weinigen weten, hoe H.M. menigmaal in stilte weldeed en hielp, waar hulp noodig bleek.

Zoo was onze Ambachtsvrouwe blij met de blijden en treurde Zij met de treurenden.

Gisterenmorgen zei een oude vouw, die in vroeger jaren "op ‘t paleis" had gewerkt: "Ik heb een slechten nacht gehad, dokter, want ik moest veel hoesten en dan dacht ik maar voortdurend: nu zal de Koningin-Moeder 't nog wel benauwder hebben - want Zij is altijd zoo goed voor mij geweest."

En eenige jaren geleden zei eens een oudje tot mij: "Ik ben blij dat Moeder morgen weer komt, want dan is het altijd zooveel gezelliger in Baarn."

Toen ik even verbaasd keek, dat te hooren uit den mond van een bijkans tachtigjarige, hielp zij mij uit de moeilijkheid door mij er op te wijzen, dat dan de Koningin-Moeder weer kwam.

Zoo leefde Koningin Emma met Baarn mede, zoo waardeerde Baarn de edele Ambachtsvrouwe, die het jaarlijks op 2 Augustus huldigde.

Want “het" Oranjefeest te Baarn was op 2 Augustus. Dan was de geheele Koninklijke Familie op het Paleis te gast en jubelden wij Haar toe, Haar, onze geliefde, onze geëerde Ambachtsvrouwe en in Haar het gansche Koninklijk gezin.

Nu is dat alles voorbij. Baarn treurt - maar wij blijven dankbaar voor alles wat God ons gegeven heeft zoovele jaren lang in onze Koningin-Moeder, Baarns Ambachtsvrouwe.

Dr. P.V. Astro was Voorzitter der Permanente Oranje-Commissie te Baarn.




De begrafenis met de 8 zwarte paarden ervoor

Volgende keer een kort verhaal over "Koningin Emma te Soestdijk". Daarin is onder andere te zien het zogenaamde "Poppen-tuinhuisje" in het Emmapark.




Leen Bakker

Geplaatst door L.J.A.Bakker

http://ljabakker.magix.net/website

http://knipselsuitkranten.nl

http://www.grijsvuur.nl

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter

Boerderij Schimmel aan de Zandvoortweg

Boerderij Schimmel aan de Zandvoortweg

Dat Baarn een agrarische geschiedenis heeft weet u vast wel. Tot ver in de vorige eeuw waren de agrarische herkenningspunten, zelfs in de bebouwde kom, volop aanwezig, maar in de tweede helft van de vorige eeuw verdwenen  boerderijen in rap tempo uit de kom van Baarn.  Nu zijn de agrarische herkenningspunten in het dorp nog op de vingers van één hand te tellen en wat er nog over is, wordt ook nog eens bedreigd. Denk maar aan de boerderij van Schouten aan de Hoofdstraat die op de nominatie staat om gesloopt te worden. Tijd om de herinneringen aan de oude boerderijen in Baarn weer eens op te halen. Ik verzamel momenteel gegevens en informatie over (verdwenen)  boerderijen in Baarn en heb daarvoor de hulp van Leen Bakker ingeroepen. Leen is iemand met een grote interesse in de geschiedenis van Baarn en een ontembare onderzoeksdrift. Samen met hem zal een boekje over deze boerderijen samengesteld worden.

Rechtsonder de boerderij en schuur van Schimmel achter de rij grote bomen. Rechts daarnaast de boerderij van Van der Wardt.

Arnoldus Schimmel en Anna Kok met
hun pasgeboren zoon Hendrikus Cornelis.
Foto gemaakt rond 1909.

Het verzamelen van gegevens en beeldmateriaal is al een paar weken aan de gang. De eerste interviews met ‘agrarische families’ hebben al plaats gevonden. Zo ook met Hennie Schimmel, dochter van Hendrikus Cornelis Schimmel (1907-1978) en Johanna van Valkengoed (1916-2000). Ze heeft twee broers, Arnold en Henk en groeide op aan de Zandvoortweg 116, later omgenummerd naar 190 op de boerderij. Deze boerderij was te vinden tussen de Esdoornlaan en de Nachtegaallaan, naast de boerderij van Van der Wardt. Het was een oude boerderij, gebouwd in de 17e eeuw. Hennie’s overgrootvader, Hendrik Schimmel  (1830-1912), was landbouwer en veehouder op de Vuursche. Zijn zoon Arnoldus (Aart) Schimmel (1880-1973) vestigde zich in 1906 met zijn vrouw Anna Kok op de boerderij aan de Zandvoortweg en de oude Hendrik kwam in een huisje naast de boerderij te wonen. Aart’s zoon Hendrikus Cornelis volgde zijn vader in 1950 op in de boerderij en zijn zus Stijn trouwde met Daatselaar, een andere boerenfamilie uit het begin van de Zandvoortweg ter hoogte van wat nu Thorbeckelaan heet.

Het schapenkot dat samen met de hooiberg achter de boerderij lag.

Tot begin jaren zestig was de boerderij in bedrijf. Er werden koeien en varkens gehouden en later vooral kippen. Op zeker moment waren er wel zo’n 2000 kippen. Deze kippen werden uiteraard voor de eieren gehouden. Ook stonden er wel paarden, maar die waren meestal van andere boeren uit de omgeving. Zij stalden hun paarden bij boer Schimmel. Als ze terugdenkt aan die tijd op de boerderij krijgt Hennie nog steeds warme gevoelens. Ze vond het er heerlijk. Vooral de ruimte om de boerderij was geweldig, plek genoeg om als kind te spelen. Het land achter de boerderij strekte zich uit tot aan waar nu de snelweg A1 ligt. Een enorme oppervlakte dus.  Links naast de boerderij stond een grote schuur die opa Aart al in 1915 had laten bouwen. Achter de boerderij was nog een oud schapenkot te vinden met een rieten kap en daarnaast de hooiberg. Het schapenkot was voor de kinderen verboden gebied omdat het in die tijd al op instorten stond. De grote bomen die voor de boerderij stonden werden al in 1962 gerooid. Het jaar 1963 luidde het einde van de boerderij als bedrijf in. Net als de boerderijen in de omgeving, zoals die van Van der Wardt, Zonneveld en Schothorst, werd de boerderij opgekocht door de gemeente. Het gezin Schimmel verhuisde naar de Van Wassenaerlaan, waar ze maar moeilijk konden aarden. De buren zaten ineens bovenop je lip. Als je zoveel ruimte om je heen gewend bent was dat wennen! In de jaren daarna verkocht de gemeente onderdelen van de boerderij die opnieuw te gebruiken waren, zoals de enorme houten balken en de straatstenen. Hennie herinnert zich nog dat de oude waterpomp destijds is opgekocht door ijshandelaar Ebbink uit de Nieuwstraat. Daar heeft de pomp nog jaren gestaan.

Het gezin Schimmel-Van Valkengoed in de voorkamer van de boerderij.

In 1966 is de boerderij gesloopt om plaats te maken voor de nieuw te bouwen wijk. De bouw  van de nieuwe woningen in die wijk, de Professorenbuurt, was toen al twee jaar aan de gang. Hennie heeft als kind nog gezwommen  in de bouwputten van de nieuwbouwwoningen. Eind jaren zestig was er van dit agrarisch stukje Baarn bij de Zandvoortweg niets meer over.
Heeft u informatie of beeldmateriaal over (verdwenen) boerderijen in Baarn, neemt u dan contact op. Wij willen het graag gebruiken voor het boekje dat we nu samenstellen.

Eric van der Ent

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter