Een geweldig 2014 gewenst!

Graag wil ik iedereen die het afgelopen jaar heeft bijgedragen aan het succes van Stichting Groenegraf.nl bedanken.

Ik wens jullie allemaal een geweldig 2014!

Heeft u het afgelopen jaar weer genoten van onze site en onze activiteiten? Overweeg dan eens een donatie, zodat we ook in 2014 weer leuke activiteiten kunnen ontwikkelen om oud Baarn te promoten!

ING Bank rekeningnummer: 6122124

t.n.v. Stichting Groenegraf.nl, Baarn

Eric van der Ent

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter

Een Engelsch Luchtschip valt op Eemnes-Binnen in 1917

Een Engelsch Luchtschip valt op Eemnes-Binnen in 1917

In november 1917 is er een Engelsch Luchtschip neergevallen in het dorp Eemnes-Binnen.
Het gevaarte, van het nummer 26 voorzien, lang 50 meter, met 2 motoren van 12 cylinders, kwam terecht op het huis van bakker Heek, dat zooals onderstaande foto's laat zien.
Zwaar beschadigd werd de telefoonpaal die uit de grond werd gerukt.

De gondel is verpletterd, de motoren echter hebben weining geleden en zijn naast het huis neergestort.
Het luchtschip dat zich als een vormlooze massa vertoont, had een mitrailleur-bewapening en een installatie voor draadlooze telegrafie aan boord.

Spoedig waren hooge militaire en civiele autoriteiten ter plaatse, tot groote bevreemding van allen was de ballon zonder bemanning. Vermoedelijk waren de inzittende ontvlucht.
Dat het een sensationele geval publiek trok, spreekt van zelf.

Het huis van bakker Heek in Eemnes Binnen

De Engelsche luchtballon, die te Eemnes-Binnen neerkwam, verward in de boom



Leen Bakker

 

Geplaatst door L.J.A.Bakker http://ljabakker.magix.net/website

 

 

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter

Het wapen van Baarn hoe zat dat ook al weer !



Het wapen van Baarn hoe zat dat ook al weer !

Wapen van Baarn

vanaf ± 1310 tot 5 maart 1867



Toen Baarn omstreeks 1350 tot stad verheven werd, mocht het ook een eigen wapen voeren. De stad koos als wapen een bisschopsfiguur met mijter en staf (in goud) centraal in een blauw schild geplaatst, dat als randschrift kreeg "Sigillum Civitatis Barnensis".
 

Bij besluit van 10 juni 1818 werd het wapen van 1350 gehandhaafd.







Bij beschikking van de minister van Justitie van 5 maart. 1867 werd een nieuw wapen verleend. Het kreeg de volgende omschrijving:





Wapen van Baarn
5 maart 1867 tot 18 september 1969

"een schild van lazuur, beladen met een springend paard van zilver, getoomd van keel en geleid door een Romeinschen slaaf van goud, het schild gedekt met een gouden gravenkroon en gehouden door twee naar voren gekeerde leeuwen in natuurlijke kleur-, staande op een lint van keel, waarop als devies de woorden: vis temperata fortior gesteld zijn, alles omgeven van het randschrift: Gemeentebestuur van Baarn".





Beschikking van Minister van Justitie van 5 maart 1867



 

Wapen van Baarn

vanaf 18 september 1969



Ruim 100 jaar na vaststelling van het wapen van 1867 is het wapen weer in het oorspronkelijke wapen gewijzigd. Bij besluit van 18 september 1969 verleende Koningin Juliana aan Baarn het nu nog geldende wapen, met de volgende omschrijving: "in azuur een bisschop van goud".


De afdeling Bouwkunde van de gemeente Baarn maakte gebruik van schaftwagens. De werden dan gebruikt om de medewerkers van de afdeling Bouwkunde in te laten schuilen en eten.Het wapen van Baarn was ook afgebeeld op deze schaftwagens.Hieronder ziet u beide gemeentewapens afgebeeld.    

 

 
 
 

 

 
 
 

  

Het Raadsvoorstel nr.126  uit 1969 zag er als volgt uit:

Bij beschikking van de minister van Justine van 5 maart 1867 werd het tegenwoordig door de gemeente Baarn gevoerde wapen verleend.

Dit wapen is als volgt omschreven:

"Een schild van lazuur, beladen met een springend paard van zilver, ge­toomd van keel en geleid door een Romeinschen slaaf van goud, het schild gedekt met een gouden gravenkroon en gouden gravenkroon en gehouden door twee naar voren gekeer­de leeuwen in natuurlijke kleur, staande op een lint van keel, waarop als devies de woorden:

vis temperata fortior gesteld, alles omgeven van het randschrift: Gemeentebestuur van Baarn.

Dit wapen word verleend op verzoek van de gemeenteraad welk verzoek mede berustte op de omstandigheid dat in 1857 de toenmalige gemeenten Baarn en De Vuursche werden opgeheven en een geheel nieuwe gemeente Baarn word gevormd.

   Intussen is alom de historische waarde van dat wapen bestreden en de argumenten daarvoor zijn naar onze opvattingen overtuigend. Reeds bij de begrotingsbehandeling voor1967 gaven wij als onze mening, dat ook de heral­dische tekortkomingen van het huidige gemeentewapen een wijziging daarvan rechtvaardigen.
   Wij delen de opvatting, dat het zinvol is het wapen te vervangen door het tevoren gevoerde waarvan de omschrijving luidt:
   "Een blaauw schild beladen met gouden bisschop."
   Herstel van het oorspronkelijke wapen is op historische en heraldische gronden zeer wel aanvaardbaar. Reeds op vele eeuwen oude stukken werd het wapen van de bisschop als zegel der gemeente Baarn aangetroffen en Pluim's geschiedkundige naspeuringen leveren ons een duidelijk beeld van de figuur van de bisschop.
   Voorts is nog een tinnen beker aanwezig met het jaartal1694 in de bodem, waarop eveneens een afbeelding van dit wapen voorkomt (een foto daarvan is bij de stukken gevoegd).
   Uit een en ander blijkt overduidelijk, dat een bisschop als de eigen­lijke figuur voor het wapen dezer gemeente moet worden beschouwd.
   Op grond van het vorenstaande stellen wij U voor, gehoord de commissie voor algemene zaken,overeenkomstig het bepaalde in het Koninklijke besluit van 23 april 1919, Stbl.no.181, tot Hare Majesteit de Koningin het verzoek te richten tot herstel van het bij besluit van de Hooge Raad van Adel van 10 juni 1816 bevestigde wapen de gemeente Baarn zijnde:
“Een blaauw schild beladen met een gouden bisschop”.
  Van dit wapen is een schets in kleuren ter inzage gelegd.
  Behalve de kosten verbonden aan de toekenning van het wapen wegens zegel en andere rechten zullen nog verschillende andere uitgaven gedaan moeten worden als tekenwerk, nieuwe stempels, clichés, etc. Ook de gemeentelijke voertuigen zullen van het nieuwe wapen moeten worden voorzien.
   Wij ramen de kosten van een en ander op fl 2500,- en stellen U voor een krediet tot dat bedrag beschikbaar te stellen ten laste van de begroting voor 1969.

Aldus de Burgemeester en Wethouders van Baarn.

 

Een voertuig wat voorzien moest worden van een nieuw wapen was een driewieler.

Deze driewieler werd eind jaren 60 gebruikt door de afdeling Bouwkunde.

De foto's zijn gemaakt in het Bos van Eijsendijk, achter het huis, bovenaan de berg, waar de Familie Jan van het Ent woonde

Leen Bakker

Geplaatst door L.J.A.Bakker http://ljabakker.magix.net/website

 

 

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter

Krantenberichten die je wenkbrauwen doen fronsen

Als je zo vaak oude krantenberichten zit te lezen als ik, dan kom je nog wel eens wat vreemde berichten tegen. Een paar voorbeelden zijn in dit weblog al eens de revue gepasseerd, zoals: Baarnaar verdronken in een emmer water (klik hier) en Ierse persfotograaf op zoek naar muizen-etende Baarnaars (klik hier), of wat dacht u van Baarnse politieagent met een wel heel korte carrière (klik hier).

Vanavond stuitte ik op een bericht uit de Gooi- en Eemlander van 22 november 1913 waar ik toch wel even stil van werd. Natuurlijk weet ik wel dat over roken vroeger minder moeilijk gedaan werd dan tegenwoordig. Sterker nog, aanvankelijk werd roken ook ingezet als geneesmiddel. Zo werd het gebruikt tegen verkoudheid, reuma, koorts, slangenbeten, zweren en zelfs syfilis. Ik heb wel advertenties gezien waarin het roken gestimuleerd werd omdat dat het vastzittende slijm zo lekker losmaakte en dat zo eenvoudig opgehoest kon worden. Tijden veranderen dat blijkt maar weer eens.

Gooi- en Eemlander
22 november 1913

Over roken werd dus gemakkelijker gedacht dan tegenwoordig, dat is duidelijk, maar dit krantenbericht schudde mij wel even wakker. Een plaatselijke commissie van schooltoezicht in Baarn liet op de Baarnse scholen onderzoeken hoe het zit met het rookgedrag van kinderen op negen Baarnse scholen. In de Gooi- en Eemlander wordt november 1913 bekend gemaakt wat de uitkomsten van het onderzoek zijn.

Op bijna alle negen scholen in Baarn wordt door kinderen gerookt. Van de 774 mannelijke leerlingen is wel eens gerookt of wordt gerookt door 260 leerlingen. Dat is dus een derde van de mannelijke leerlingen!
Er wordt ook een opsplitsing naar leeftijd gemaakt:

1e leerjaar: 6 à 7 jaar oud: 14 leerlingen
2e leerjaar: 7 à 8 jaar oud: 20 leerlingen
3e leerjaar: 8 à 9 jaar oud: 36 leerlingen
4e leerjaar: 9 à 10 jaar oud: 54 leerlingen
5e leerjaar: 10 à 11 jaar oud: 65 leerlingen
6e leerjaar: 11 à 12 jaar oud: 65 leerlingen

In het 5e en 6e leerjaar blijkt het pecentage onder de jongens zelfs rond de 50% rokers te liggen.

We spreken hier dus over kinderen van 12 jaar en jonger. Ik vind dat schokkend. Wist u dat dat zo was? In het artikel wordt verder ingegaan op de wijze waarop de Koningin Julianaschool maatregelen neemt tegen het roken van kinderen. De commissie van onderzoek beveelt die wijze van maatregelen nemen ook aan bij andere scholen. Afijn, leest u het zelf maar.

In het artikel wordt overigens alleen gesproken over roken door jongens. Hoe het met de meisjes zat weet ik niet, maar ik stel me zo voor dat het roken door meisjes in die tijd vrijwel niet gedaan werd.

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter

Schaepmanlaan toen en nu

Hermanus Johannes Aloysius Maria (Herman) Schaepman (Tubbergen, 2 maart 1844 – Rome, 21 januari 1903) was een Nederlands dichter, rooms-katholiek priester, theoloog en politicus. Hij speelde een doorslaggevende rol in de katholieke emancipatie als eerste priester die lid van de Tweede Kamer werd.

Schaepman was progressief, zeker in sociale zin. Toch was hij op geloofsgebied een conservatief, een zogenaamde 'ultramontaan', die strikt de paus volgde. Hij moest niets hebben van liberalisme, en daarom kon hij samen met de protestantse voorman en politicus Abraham Kuyper de basis leggen voor de regering van de Rechtse Coalitie, een samenwerkingsverband van confessionele partijen, waardoor de decennialange macht van de liberalen rond 1900 werd gebroken. Zijn devies luidde Credo, pugno (Ik geloof, ik strijd). Mgr Schaepman werd vaak aangeduid als 'de doctor'.

Bovenstaande persoonsbeschrijving komt van Wikipedia. In de jaren zestig van de vorige eeuw werd in Baarn de Staatsliedenbuurt gebouwd, met straten als Kuyperlaan, Groen van Prinstererlaan, Thorbeckelaan, Nolenslaan, Talmalaan, Wibautlaan, Savorin Lohmanlaan, Colijnlaan Troelstralaan, Goeman Borgesiuslaan en Schaepmanlaan. Op de plek waar de buurt gebouwd is waren vooral boerderijen en kwekerijen te vinden. Prachtige dahliavelden sierden deze rand van Baarn.

De dahliavelden aan wat later Nolenslaan ging heten.

Van Karla Roskamp ontving ik een paar mooie foto's van de bouw van de woningen aan de Schaepmanlaan en de Groen van Prinstererlaan. Deze foto's zijn gemaakt in 1964/1965. De flats aan de Schaepmanlaan waren in die tijd al gebouwd.

Aan de bouw van de woningen aan de Groen van Prinsterlaan zit nog een verhaal. De aannemer die deze woningen bouwde dacht slim te zijn. Om geld te besparen bouwde hij de woningen een paar lagen stenen lager, waardoor de schuinte van het dak al in de slaapkamers op de eerste verdieping begon. Dit was niet volgens tekening en de kopers van de huizen gingen daar dus ook niet mee akkoord. Een rechtzaak werd aangespannen en de aannemer ging failliet. Uiteindelijk zijn de woningen door een andere aannemer afgebouwd, maar wel een paar lagen stenen lager. 

De pasgebouwde Schaepmanlaanflats met daarvoor de bouw van de laagbouwwoningen aan de Schaepmanlaan.
Deze foto is genomen vanaf een steiger van een woning aan de Groen van Prinstererlaan.

Nogmaals de bouw van de woningen aan de Schaepmanlaan, gefotografeerd met de rug richting het
zwembad TIP (later de Trits). Overigens stond het zwembad er toen nog niet.

Op de voorgrond de nieuwbouw van woningen aan de Schaepmanlaan, vlak daarachter zijn de woningen
aan de Groen van Prinstererlaan al iets verder gevorderd. Daarachter zijn de nieuw gebouwde
bejaardenwoningen aan de Nolenslaan te zien.

In 2012 zijn de flats aan de Schaepmanlaan aan renovatie toe. De flats werden drastisch gerenoveerd en staan er nu weer prachtig bij.

De Schaepmanlaanflats in 2013. Prachtig geworden!

Met dank aan Karla Roskamp voor de oude foto's van de bouw van de woningen aan de Schaepmanlaan.

Eric van der Ent

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter

Deel 1 Het begin van Brandweer Baarn

Het begin van Brandweer Baarn

De toenmalige burgemeester van Baarn en Lage Vuursche kon in 1826 niet vermoeden dat hij de aanzet heeft gegeven tot de hedendaagse brandweerorganisatie.

Het eerste materiaal

In 1831 werd de eerste brandweerorganisatie op papier gezet. In dit jaar werd een ‘Regelement houdende bepalingen ter voorkoming van brand, mitsgaders eene Verordening op de bediening van brandspuiten’ ontworpen. Al zullen de bepalingen in deze voorschriften een bestuurlijke en administartieve bevestiging zijn geweest van een – in de loop der jaren – gegroeide organisatie, ze moeten toch beschouwd worden als het begin van de georganiseerde Baarnse brandweer. Het gemeentebestuur had toen al brandweermateriaal aangeschaft.

In 1825 – zo bleek uit de opgave van dit jaar – was er aan materiaal al aanwezig: een brandspuit, twaalf brandweeremmers, drie brandhaken, ladders, twaalf watertonnen, een waterbak op wielen, negen lantaarns met stokken. De brandspuit werd bedient door één of drie personen en is gebouwd door de Fa. Belder & Co te Amsterdam.

Brandweerwezen

Bij een raadsbesluit van 18 juli 1860 werd pas de ‘Verordening op het Brandweerwezen’ vastgesteld. De verordening vermeldde allerlei interessante bepalingen: vergoedingen aan het personeel; vele strafbepalingen voor het te laat komen bij een brand of bij één van de vier jaarlijkse oefeningen; bij brand mocht er niet ‘overluid’ gesproken of gezongen worden en het gebruik van sterke drank was ten strengste verboden.

Er was toen nog steeds één handbrandspuit met aanbrenger. Alles werd bewaard in het brandspuithuis onder de hervormde kerk.

Het personeel bestond toen uit één opperbrandmeester, zijn plaatsvervanger, twee brandmeesters en twee kwartiermeesters. Het overige personeel (107 personen) werd aangewezen uit dienstplichtigen.

In 1892 waren de ‘dienstplichtigen’ er nog steeds, maar het aantal geoefenden onder de groep was groot genoeg om verder geen beroep te hoeven doen op alle dienstplichtigen. Wel was er een andere vorm van organisatie opgebouwd. Zo waren er al vier handbrandspuiten, die verspreid over de gemeente op verschillende plaatsen in brandspuithuisjes stonden opgeborgen.

Op voordracht van burgemeester en wethouders besloot de raad der gemeente Baarn op 3 februari 1892 in zijn vergadering opnieuw een ‘Verordening op het Brandweerwezen in de gemeente Baarn’ vast te stellen.

Brandweer oefeningen

Ook werd er regelmatig geoefend door alle manschappen en de terreinafzetters van de brandweer. Zo ook op 18 april 1890, namiddags om zes uur met de oude spuit van de Oosterheide. Ook op woensdag 1 oktober 1890 werd er weer geoefend. Om half vijf dien avond moesten alle manschappen aanwezig zijn bij het brandspuitenhuis gelegen aan de Eemnesserweg.

Geplaatst door L.J.A.Bakker oud korpslid van Brandweer Baarn http://www.grijsvuur.nl

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter

Een Baarnse Sparta

Een hele leuke oproep dit keer denk ik. Caspar Huurdeman, u kent hem wel, de bekende Baarnse fotograaf, ontving een mailtje van dhr. W. Deijker uit Helmond. Dhr. Deijkers is verzamelaar van oude bromfietsen en is in het bezit gekomen van een Sparta bromfiets. Bij het voertuig zijn ook de verzekeringspapieren nog aanwezig, waarop meer gegevens over de brommer te vinden zijn. Het blijkt dat de machine in 1962 gekocht is door dhr. of mevr. Th.L.B.M. Huurdeman, Gruttostraat 35 in Baarn.

Een Baarnse Sparta MB50.

Dhr. Deijkers zocht op de naam Huurdeman in Baarn in Google en kwam zo uit bij 'onze' Caspar Huurdeman. Helaas kende Caspar deze Huurdeman uit de Gruttostraat niet en hij stuurde het berichtje door aan mij, in de hoop dat ik kon  achterhalen wie deze heer Huurdeman is.

Het verzekeringsbewijs van de Sparta.

In 1962 woonde deze heer/mevr. Huurdeman dus aan de Gruttostraat 35 in Baarn. Ik heb een adresboek uit 1956 en 1967, maar in die jaren woonden daar respectievelijk D. Schaaf en J.H. Veldman. Geen geluk dus. Huurdeman moet daartussen nog op dat adres gewoond hebben. Ook in onze stamboom-database met Baarnse families kom ik deze Huurdeman niet tegen. Tijd dus om jullie hulp in te roepen. Eerst nog even een paar details:

Het gaat hier om een Sparta MB50, geleverd op 8 juni 1962 door de Firma Kreijne, Hamseweg, Hoogland aan dhr. of mevr.  Th.L.B.M. Huurdeman, Gruttostraat 35 in Baarn. Volgens het verzekeringsplaatje op de bromfiets is er in 1966 voor het laatst mee gereden.

Op internet vond ik nog een produktomschrijving van de MB50:
Het geperst stalen frame met beenschilden 111 één geheel biedt de berijder een volkomen rammelvrij rijden en beschermt mede door cle diepe spatborden en spatlap zijn benen tegen water en koude. Een roestvrij gestroomlijnde bumper verfraait het nebterspatbord en beschermt zowel het achterspatbord als het achterlicht tegen ht~chadiging. Prima werkende schommelarmvoorvering die geen onderhoud vereist. Een fraai verchroomde sierbeugel omlijst do beenschilden en beschermt deze tegen beschadigingen. De 48 cc Pluvier tweetactmotor die bijna geheel is ingebouwd, doch waarvan de carburateur, ontsteking en bougie gemakkelijk Ie bereiken zijn, is zo laag mogelijk geplaatst waardoor voor de bromfiets een laag zwaartepunt en in verband hiermede een opmerkelijk goede wegligging en bestuurbaarheid werden bereikt.

Dit type bromfietsen viel in de catagorie damesbromfietsen / verpleegsterbromfietsen en kwam in 1959 voor het eerst op de markt.

Meer informatie: http://www.spartabromfietsclub.nl/modellenoverzicht/22/sparta-mb50/

Dhr. Deijkers uit Helmond wil als verzamelaar uiteraard alles weten over de geschiedenis van deze brommer. Natuurlijk wil hij graag de identiteit van de eerste eigenaar achterhalen. Wie kan hem helpen aan meer informatie? Stuur uw reactie aan: groenegraf.baarn@gmail.com, dan zorg ik dat dhr. Deijers uw berichtjes krijgt.

N.B.: Op verzoek van dhr. Deijkes is het framenummer van het verzekeringsbewijs verwijderd.

UPDATE 24-12-2013: van Autobedrijf Kreijne Amersfoort ontving ik onderstaande foto. Dat is waarschijnlijk de zaak in Hoogland waar de bromfiets oorspronkelijk verkocht is!

UPDATE 20-1-2014: Een tip van Kees Koffrie: In de jaren "60 werkte er op het belastingkantoor in Baarn ook ene Theo Huurdeman. Hij was sous- chef. Oorspronkelijk woonde hij in Amersfoort, maar misschien is die naar Baarn verhuisd. De brommer werd in Hoogland gekocht, dus : wie weet ???

Update 22-6-2014:

We ontvingen deze week onderstaande reactie per email. We hebben de vorige eigenaar dus gevonden.

Zoekend naar een familielid Theo Huurdeman (er zijn er veel) stuitte ik op de foto van de Sparta bromfiets. Toeval? Kan. Feit is dat deze van mijn moeder is geweest. De gegevens in het artikel kloppen. Gekocht bij Kreyne in Hoogland (later o.a. Lada dealer). Tot medio 1964 hebben mijn ouders en ik in Baarn gewoond waarna we naar Utrecht zijn verhuisd. Daar hebben we tot september 1966 gewoond waarna we naar Oudenbosch verhuisden. De brommer ging steeds mee maar is in Oudenbosch, op een enkel ritje na, niet meer gebruikt. Ze heeft daarna zo’n 30 jaar in de schuur gestaan en is, naar ik schat, tussen 1995 en 1998 door mij verkocht aan een hobbyïst die, naar ik meen uit het oosten van ons land kwam en die de intentie had de bromfiets te restaureren. Mijn vader Theo werkte toen inderdaad bij de Belastingdienst in Baarn. Kleine wereld, toch?

Ik kan me ook de garage Kreyne zoals op de foto herinneren. Mijn ouders hebben daar later (jaren 80) nog twee keer een auto gekocht. Mijn ouders hadden familie (van moeders zijde) en vrienden in Hoogland wonen. Zelf kom ik er nog twee keer per jaar om de langstlevende van die oude vrienden te bezoeken.

Sjoerd Huurdeman

Eric van der Ent

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter

Herinneringen aan opoe Gradje

Opoe Gerharda (Gradje) van Diermen en opa Teunis (Teus) Koenen
bij hun potkacheltje aan de Elisabethstraat

Vandaag werd ik geïnterviewd voor het kerkblad 'Op de hoogte' van de hervormde gemeente Baarn. Dat was een gezellig gesprek en natuurlijk gaan de vragen voor een kerkblad wat dieper dan een 'normaal' interview. Uiteraard werd ik ook gevraagd over het thema geloof. Afijn ik hoef dat allemaal hier niet uit de doeken te doen, als jullie daarin geïnteresseerd zijn kunnen jullie in januari het kerkblad lezen wat ik daarover verteld heb. Het thema geloof bracht me wel weer terug naar mijn jeugd. Mijn ouders woonden na hun trouwen op zolder bij mijn 'opoe en opa' Gradje en Teunis Koenen aan de Elisabethstraat in Baarn. De eerste jaren van mijn leven heb ik daar beleefd. Het geloof stond centraal in het gezin Koenen. Opoe Gradje zong de hele dag psalmen en las in de bijbel. Regelmatig werd er ook voorgelezen uit de bijbel.

Mijn overgeschreven tekst uit de Bijbel, nu meer dan veertig jaar geleden. Daar is het handschrift van
juffrouw Pop van klas 3 Astroschool in te herkennen!

Als kind maakte dat allemaal veel indruk op me. Mijn opoe en ik waren stapelgek op elkaar, dus ik was graag bij haar. Tussen de middag kwam ik uit (kleuter)school bij haar eten en daarna tekenen. Altijd lag daar de bijbel op tafel en zo begon ik als knaapje van 7 jaar met het overschrijven van de bijbel. Helemaal is het me niet gelukt, maar ik heb toch een flink stuk van Genesis overgeschreven.

Opoe is maar liefst 102 jaar oud geworden. Zij stief in 1989, twee dagen na het sinterklaasfeest. Overigens had ze een hekel aan die sinterklaas. Dat was een nep-geestelijke, daar moest ze niets van hebben. Haar leven lang was opoe bang voor de dood en bang voor wat daarna zou komen. Ik geloof dat ze bang was voor het hellevuur, maar één ding weet ik zeker: zij is boven in de hemel, als dat niet zo is, dan is er toch echt iets fout gegaan. Als iemand de hemel verdient dan is zij dat wel.

Een tekening van de Pauluskerk, compleet met klokgelui.

Opoe was en ongelooflijk slimme vrouw. Zonder opleiding kon zij toch schrijven en lezen. Zij deed dat ook veel. Ze schreef gedichten en versjes, meestal met bijbelse inhoud. Een aantal van dat soort schrijfsels heb ik nog in mijn bezit en die koester ik.

Vandaag, bij het interview voor het kerkblad moest ik weer terugdenken aan die tijd bij opoe. Toen opoe stierf kwamen die teksten uit de bijbel die ik overgeschreven heb weer boven water en ik zo kreeg ik ze weer terug. Ik bewaar ze nu zorgvuldig. Ze zijn al meer dan veertig jaar geleden opgeschreven en als ik ze bekijk zit ik zo weer aan tafel bij mijn opoe van wie ik zo zielsveel hield.

Fijne feestdagen allemaal!

Geschreven door Gradje van Diermen. Niet slecht voor iemand die nooit heeft leren schrijven toch?

Eric van der Ent

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter

Een echt Baarns kerstcadeautje!

Leuk idee als kerstcadeau! Bij de Mitra (parkeerplaats Laanstraat) kunt u nu het boekje Baarnaars en Bijnamen kopen samen in een pakketje met 't Baarnaertje Graan-Jenever of Korenwijn, of gewoon met een flesje wijn. Is dat geen leuk cadeautje?

Het boekje kost bij Mitra ook 8 Euro.
Ik heb ook nog een paar boekjes in voorraad. Wilt u het boekje met kerst cadeau doen, of misschien zelf hebben? Mail dan groenegraf.baarn@gmail.com of bel 035-5420804. Dan heeft u het nog voor de kerstdagen in huis.

Eric van der Ent

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter

Anthony van der Helden was van alle markten thuis

Anthony van der Helden (1835-1902)
geschilderd door Louis Stracké.

Deze zomer schreef ik een artikel over Lambertus Kuijer (1864-1919) die per ongeluk boomkweker werd aan de Verlengde Dalweg (nu Berkenweg) in Baarn. Dat stukje leest u hier. Lambertus bood mee op een kwekerij van Anthony van der Helden, niet met de bedoeling eigenaar te worden, maar hij bleek de hoogste bieder en kreeg zo 'per ongeluk' de kwekerij van Van der Helden in bezit. Het gevolg: drie generaties Kuijer die boomkweker werden op het stuk grond tussen Berkenweg en Zandvoortweg.

Eergisteren, 14 december 2013, werd er op het terrein van de inmiddels verdwenen boomkwekerij de 'Berkenfair' gehouden. Op die fair konden kleine Baarnse zelfstandigen zich tonen en hun waren aan de man brengen. Een mooie gelegenheid om onze activiteiten ook weer eens voor het voetlicht te brengen. Het was een mooie, gezellige en geslaagde dag. Aan het eind van de dag, toen alle spullen weer ingeladen in de auto waren werd ik door Maruschka Kuijer uitgenodigd om nog even bij haar vader binnen te komen kijken want Nic Kuijer, de laatste van de drie generaties boomkwekers, had nog wat te laten zien. Nic heeft een mooi huis laten bouwen op het grondstuk van de oude kwekerij. Binnengekomen kwamen twee mooie schilderijen te voorschijn en Nic vertelde erbij dat het schilderijen van Anthony van der Helden waren.

Anthony van der Helden (1835-1902), zoon van Teunis van der Helden en Anna Elisabeth Spikman was een geboren Baarnaar. Hij was een alles-kunner. Zo was hij notarisklerk, makelaar, tuinarchitect en boomkweker. Bovendien was hij een verdienstelijk kunstschilder. Hij schilderde vooral landschappen. Van der Helden moet zijn kwekerij rond 1870 begonnen zijn. Rond 1900, hij werd al een dagje ouder, besloot hij de kwekerij van de hand te doen. Lambertus Kuijer deed 'per ongeluk' een te hoog bod en kreeg het in bezit. Kuijer deed zijn koffiehuis aan de Eemnesserweg van de hand en stortte zich volledig op zijn boomkwekerij.

De vraag is nu hoe Nic Kuijer, derde genereatie boomkweker, aan deze schilderijen komt. Vast staat dat ze al in huis hingen bij zijn vader Johannes Petrus Lambertus Kuijer (1898-1982). Het ligt voor de hand dat hij ze heeft gekregen van zijn vader Lambertus en misschien heeft deze Lambertus ze wel rechtstreeks van de kunstenaar Van der Helden gekocht. Wie zal het zeggen. Maar is het niet geweldig dat deze schilderijen nog steeds op het stuk grond waar Anthony van der Helden zijn kwekerij had, te vinden zijn?

De kunstenaar zelf is begraven op de oude algemene begraafplaats aan de Berkenweg en dat vindt u.... tegenover het huis van Nic Kuijer, waar de schilderijen nog hangen.

Met dank aan Maruschka Kuijer en haar vader Nic Kuijer voor hun toestemming voor het maken van de foto's van de schilderijen van Van der Helden.

Eric van der Ent

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter

De Berkenfair, sfeer proeven

Gisteren vond de wintereditie van de Berkenfair plaats aan de Berkenweg in Baarn. Een leuke kleine markt waar kleine zelfstandigen hun spulletjes konden verkopen. 's Morgens, heel vroeg, regende het nog behoorlijk, maar toen de zon opkwam werd het droog en kregen we zelfs een zonnetje. Wat een mooie, leuke en gezellige dag. Heel veel (oude) bekenden gezien, heerlijk kletsen en herinneringen ophalen over oud Baarn en weer wat eigen boekjes en tweedehands boekjes over oud Baarn kunnen verkopen. Met dat geld kunnen we weer nieuwe activiteiten ontwikkelen op onze site en nieuwe publicaties in de toekomst.

Zo'n dag is natuurlijk een prima gelegenheid om nieuwe contacten op te doen met mensen die oude verhalen weten te vertellen over oud Baarn en oude foto's van Baarn willen delen. De organisatie van de Berkenfair liet gisteren al weten dat op 12 april 2014 weer een Berkenfair georganiseerd wordt. Bent u er dit jaar niet bij geweest? Mis die kans in het nieuwe jaar dan niet! Hieronder een foto-impressie van de Berkenfair.

Eric van der Ent

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op  Facebook en Twitter