door Ed Vermeulen
 |
| La bandeira Argentina - de Argentijnse vlag |
Donderdag 7 juli 1960 werd de President van Argentinië Arturo Frondizi Ercoli met groot ceremonieel vertoon ontvangen door Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Bernhard op het N.S Station te Baarn. Dit alles valt te lezen in het verhaal: Baarn ontvangt president Argentinië
 |
| President Arturo Frondizi |
Het presidentschap van Frondizi (1908-1995) duurde van 1 mei 1958 tot 29 maart 1962.
Hoeveel Baarnaars en Barinezen zich die bewuste dag in juli 1960 op het Stationsplein verzameld hadden om de indrukwekkende erewacht met eigen ogen te zien en te luisteren naar de muziek van de Koninklijke Militaire Kapel vermeldt de historie niet. Mogelijk bevinden zich in privé fotocollecties nog interessante foto’s van dit bijzondere gebeuren. Voor alle duidelijkheid: ik was er zelf niet bij. Waar ik wel was: ik deed eindexamen aan de Kweekschool voor de Zeevaart in Amsterdam. Hier had ik in het studiejaar 1959-1960 de éénjarige interne opleiding tot stuurmansleerling bij de Nederlandse Koopvaardij gevolgd.
 |
| Kweekschool voor de Zeevaart, Scheepsbel en Kaatje (Coll. Ed Vermeulen) |
Op 22 juli 1960 werd mij het bij de opleiding behorende getuigschrift uitgereikt door Commandant Kruisinga, maakte bootsman De Boer (bijgenaamd Erwtje) mij lid van KNRM, waarna ik mij na een korte maar heftige feestperiode op mijn geliefde Texel meldde bij mijn toekomstige werkgever Van Nievelt. Goudriaan & Co’s Stoomvaart Mij (Nigoco) te Rotterdam. Om precies te zijn, Veerhaven 2, 010-132320. Het leven lachte mij toe!
 |
| m.s. Aludra in haven van Rotterdam, 1960 |
Op 20 september van hetzelfde jaar monsterde ik als stuurmanleerling op het spiksplinternieuwe schip m.s. Aludra.
De geplande reis: Zuid Amerika, reis No. 1 Zuidgaand. Op 19 september meldde ik mij aan boord. De bootsman die mij bij de gangway had begroet en aangesproken wees mij de hut van de 1e stuurman. Ik klopte aan, gevolgd door een luid geroepen ’Binnen’: ik stelde mij voor aan de 1e stuurman, zijn naam Hemmo Hemmes.
 |
| Stuurman Hemmo Hemmes, zeeman en Baarnaar! (Coll. Fam. Hemmes) |
Op zijn vraag waar ik vandaan kwam antwoordde ik: ’Baarn, stuurman’. Hij keek me aan en antwoordde: ’Leraar, dat treft, daar woon ik ook’. Meteen gevolgd door: ’Zeg maar tegen je moeder dat ik goed op je zal letten! ’ Met deze vaderlijke woorden kon ik het doen, de reis begon en na een kustreis Bremen-Hamburg–Antwerpen gingen we op 20 oktober de grote reis op. Op naar de Zuid Amerika, de Zuid, het beloofde land!
 |
| Stuurmansleerling en Baarnaar Eddy Vermeulen (Coll. Ed Vermeulen) |
 |
| Buenos Aires (Coll. Frank Haalmeijer) |
Om in de stijl van het begin van mijn verhaaltje te blijven: op woensdag 26 oktober 1960, ruim drie maanden na het bezoek van president Frondizi aan Baarn brachten twee Baarnaars een tegenbezoek aan Buenos Aires, de hoofdstad van Argentinië, te weten 1e stuurman Hemmo Hemmes en leerling stuurman Eddy Vermeulen. Het woord tegenbezoek dient u vooral niet te letterlijk te nemen: voor ons geen presidentiële erewacht en al helemaal geen volkslied. Wel werden wij opgewacht door een uitgebreide en vol uitgeruste ploeg van de Zwarte Bende (douane) die het schip uitgebreid op smokkelwaar onderzochten en een grote schare bootwerkers.
 |
| Past net! Nigocoschip in sluis, Buenos Aires (Coll. Frank Haalmeijer) |
 |
| Casa Rosada, Presidentieel Paleis B.A. |
Ook werden we niet ten paleize uitgenodigd voor een lunch, diner of zelfs maar een welkomstdrankje. Ja, ’s avonds, bij het, gekleed in onze beste kloffie, de wal op gaan of zo u wilt stappen konden we voor eigen rekening een koude Cerveza, Gin Tonic of Cuba Libre drinken in ondermeer de gezellige en goed van vrouwelijk schoon voorziene bar-dancing ’Het Lichtschip’ van de uit Nederland afkomstige ’Tante’ Dien Schilmans op de 25e Mayo , de uitgaansbuurt voor eenzame zeelieden. Ik herhaal het nog maar een keer: géén ontvangst ten paleize, verre van dat, maar gezellig was het allemaal wel. Dat Frondizi president was ging eigenlijk volledig aan mij voorbij.
 |
President Juan Peron,
voor altijd een begrip! |
Ik kende alleen president Juan Perón, president van 1946 tot 1955, en zijn charmante echtgenote Evita. Een naam, die ook in het Baarnse niet onbekend was. De in grote getale aanwezige bootwerkers in het huidenruim scandeerden bij tijd en wijle nog steeds zijn naam: ’Perón arriba, pantalon abajo!’, een kreet die aan hartstocht en nostalgie niets te wensen overliet! Over naamsbekendheid en populariteit gesproken!
Ook reis, 2, 3 en 4 van het m.s. Aludra volgden. Reizen waarin wederom Buenos Aires werd aangedaan en voor dit verhaaltje minstens zo belangrijk: nog steeds met twee Baarnaars aan boord. En u raadt het al: ook tijdens deze reizen waren voor ons geen diplomatieke contacten weggelegd! Je kunt nu eenmaal niet alles hebben in het leven. Zo maar een herinnering die kwam boven drijven bij het lezen van een verhaal op Groenegraf.nl.
Met dank aan de hh. Leen Bakker en Jan Kouwenberg
Ed Vermeulen (1942)
Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op.
Kom in actie en deel ook uw Baarnse herinneringen op Groenegraf.nl
