Op 1 Juli
1960 kwam voor de tweede maal een President van een Zuid-Amerikaanse republiek
ons land bezoeken.
Voor de
tweede maal viel Nederlandse Spoorwegen in samenwerking met de Deutsche Bahn de
eer te beurt dit belangrijke transport te mogen verzorgen.
Bij ons wekt
het station in het landelijke Baarn altijd herinneringen aan een reis door de
Harz, waar nog vele bouwwerken staan van vóór de eerste Wereldoorlog. De
houtwerkversieringen aan het gebouw, de landelijke rust om het station heen en
de keurig opgeruimde sporen en perrons maken telkens weer deze indruk. Toen dan
ook op 7 juli extra bloembakken met Petunia's en groen nog meer fleur aan het
perron gaven, waarna twee forse marechaussees met getrokken eresabel zich
posteerden op het tapijt, dat van de perronrand naar de Koninklijke Wachtkamer
leidde, flitste onwillekeurig door ons heen: ,,Der Kaiser kommt".
Zo moet een
station in Duitsland er in 1912 hebben uitgezien toen de Duitse Keizer nog
regeerde. Veel uniformen, veel militairen en een flink muziekkorps. Toen deden
wij het anders dan de Duitsers van vóór 1914; mogen we zeggen: menselijker.
Natuurlijk
was er het protocol dat zijn eisen stelde, natuurlijk waren er militaire
commando's, dat is onvermijdelijk bij een dergelijke ontvangst. Doch door dit
alleen heen voelde men het individu denken en handelen.
De ontvangst
zelf was eenvoudig en hartelijk. Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Bernhard
verwelkomde de hoge gast nadat de trein precies op tijd tot stilstand was
gekomen.
President
Frondizi benutte de aanwezigheid van een microfoon om op het perron terstond
zijn vreugde uit te spreken over de samenwerking tussen Argentinië en
Nederland.
Daarna betrad
men de wachtkamer. Hier werden de garnizoenscommandant en de burgemeester van
Baarn voorgesteld, waarbij President Directeur van de NS eveneens zijn
opwachting maakte.
Toen het
gezelschap zich naar buiten begaf werden we ons er op eens weer van bewust, dat
Argentinië zich uitstrekt over verschillende klimaattypen van het Zuidelijk
Halfrond. Het Argentijnse volkslied dat door de Koninklijke Militaire Kapel
gespeeld werd verenigde twee melodieën in zich: de ene leek een psalm, de
andere een vrolijke operettemars!  |
| 1 juli 1960 voor het Station in Baarn |
Na het
volkslied de inspectie. Stram stond de Erecompagnie aangetreden. Typisch
menselijk inspecteerden Prins Bernhard en zijn gast. Ze toonden welbewust
interesse. De Erecompagnie was dan ook wel het aankijken waard!
De inwoners
van Baarn - waaronder enige Argentijnen - genoten van het schouwspel. Te snel
was het voor velen voorbij. Een hofauto wachtte. De motorordonnansen startten
....
Een klein
station van ons nationale bedrijf had met dit bedrijf weer een rol gespeeld in
de praktijk van de internationale politiek. Een Staatshoofd had boven alle,
andere mogelijkheden de trein uitverkoren om naar Nederland te reizen.
Waarvan akte!Met dank aan de heer J. Kouwenberg uit Baarn voor het artikel.
Geplaatst door L.J.A.Bakker
Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter
Kom in actie en deel ook uw Baarnse herinneringen op Groenegraf.nl
Kom in actie en deel ook uw Baarnse herinneringen op Groenegraf.nl
