Een bijzondere plek in Soestdijk: Nieuwerhoekplein met Autohandelaar Stam Soestdijk

door Eric van der Ent

Dit keer hebben we weer eens een plekje uitgekozen waarvan we een foto die een eeuw geleden gemaakt is vergelijken met de situatie nu. En passant vertellen we wat over de geschiedenis van die plek. Dit keer koos ik voor Soestdijk, om precies te zijn Nieuwerhoekplein. Tegenwoordig is dat een rotonde die de Burgemeester Grothestraat in Soest via de Vredehofstraat verbindt met de Amsterdamsestraatweg, langs Paleis Soestdijk, richting Baarn. Een bekend punt, waar we 's zomers lekkere ijsjes kunnen eten bij IJssalon Beemer. Een ander heel herkenbaar punt op Nieuwerhoekplein is garage Stam.

Bij de pijl de plek die we op de foto zien.
(Coll. Geheugenvanbaarn.nl)

Dit is de situatie nu:

(Foto: Geheugenvanbaarn.nl)

En dit is de situatie vroeger:

(Coll. Geheugenvanbaarn.nl)

Rechts ziet u sociëteit "De Viersprong" Dit prachtige pand is in de Tweede Wereldoorlog als vergeldingsactie voor het doorsnijden van telefoonkabels door het verzet opgeblazen door de Duitse bezetter. 

Oktober 1944: De Viersprong is opgeblazen door de Duitsers.
(Coll. Archief Eemland)

Links naast 'De Viersprong' ziet u garage Stam, deze firma is nog steeds op dezelfde plek te vinden. De villa helemaal links staat nog steeds op zijn vertrouwde plek: 

En garage Stam was ook toen al garage Stam:

Athanase Adolphe Henri
Boissevain (1843-1921)
(Coll. Stadsarchief Amsterdam)

Herman Stam komt rond de Eerste Wereldoorlog in dienst bij de welgestelde familie Boissevain, woonachtig op Prins Hendriksoord aan de Biltseweg. Bankier Adolphe Boissevain was een groot liefhebber van automobielen. Tussen 1902 en 1905 registreerde hij maar liefst 11 automobielen. Hij had een chauffeur / mecanicien nodig en Herman werd voor die functie aangenomen. Dankzij een van Boissevain verkregen lening kon Herman Stam in 1914 een eigen automobielbedrijf beginnen op de hoek Praamgracht / Stadhouderslaan in Soest. Het bedrijf was daar maar kort gevestigd. In 1915 werd het pand verkocht en  verhuisde het bedrijf naar zijn huidige plek: Nieuwerhoekplein. 

Hermanus Stam
(1888-1947)
(Bron: stam.nl)

In juli 1929 raakte Herman Stam zwaar gewond bij een auto-ongeval met een Bugatti in Halfweg. Stam was Bugatti-dealer. Hij maakte samen met twee vertegenwoordigers van Bugatti een testrit met een race-wagen. Stam zelf was bijrijder. De chauffeur, Mario Leonassi kwam om het leven. Stam en de andere (Italiaanse) mede-passagier raakten zwaar gewond.

Een uitgebreid verslag van het ongeval in de Indische Courant van 23 juli 1929

Herman Stam sukkelde na het ongeval nog lang met zijn gezondheid. In de jaren dertig kwam zoon Geerlof Stam in het bedrijf. Hij had enkele jaren mechanica gestudeerd en kwam in het bedrijf om verder geschoold te worden. Vader Herman overleed in 1947. 

Geerlof Stam (1916-1999) op de RAI in Amsterdam
(Bron: Soester Courant 7-9-1983)

In 1953 had Geerlof Stam de mogelijkheid om de grond met de ruïne van de naast het garagebedrijf gelegen 'De Viersprong' kopen. Het bedrijf werd toen sterk uitgebreid en gemoderniseerd. In de jaren daarna werden ook in omliggende gemeenten filialen van Stam geopend. Geerlof overleed in 1999. Inmiddels heeft de vierde generatie Stam de operationele leiding over het bedrijf.

Kunt u ons meer vertellen over deze mooie foto? Laat het ons weten via geheugenvanbaarn@gmail.com

Als toetje nog wat plaatjes van dezelfde plek, maar dan nog wat jaren eerder. Achter de garage toen nog een grote villa: 

(Coll. Geheugenvanbaarn.nl)

    

Prachtig in beeld: Garage Stam.
(Bron: Conam.info)

Geïnspireerd geraakt door onze oud Baarn-verhalen? 

Kom in actie en deel ook uw herinneringen op Geheugenvanbaarn.nl.

Echtgenoot te huur

Amusant en fascinerend toneel Oosterhei

Hoe amusant en fascinerend amateur toneel kan zijn bewees jongstleden zaterdagavond (begin december 1984) voor een volgepakte grote zaal van De Speeldoos de toneelgroep van buurtvereniging "Oosterhei”. Een kleine twee honderd toneelliefhebbers genoten met volle teugen van het door Peter Bergvliet geschreven blijspel in drie bedrijven genaamd ’’Echtgenoot te huur”. De lachsalvo’s om het knullige voordoen van Hugo van Dorrestijn (Chris Kotten), de vlotte Jaap de Bruin (Martin de Groot), hoofdrolspeler Dirk Verstoep (Arie Luikinga) en Joris Korevaar (regisseur Klaas Vlaanderen) waren dan ook niet van de lucht.

Met name het type dat regisseur Klaas Vlaanderen neerzette, van eerst de goedmoedige naar de later dominante neef Joris Korevaar, werkte bij velen op de lachspieren. Een kleine twee uur beleefde men dan ook veel plezier aan deze toneeluitvoering, die her en der toch wel enkele kleine haperingen vertoonde. Hebben we tot nu toe alleen nog maar de acteerprestaties van de heren belicht, ook de vrouwen lieten zich bij Oosterhei niet onbetuigd. Debutante Karin Bakker bewees na een moeilijke start zich al spoedig op het toneel thuis te voelen. Wil Steenbeek zette als Lien Roos een ordentelijke huishoudster neer, die haar verliefdheid voor zakenman en baas Dirk Verstoep tot het laatste bedrijf toe goed wist te verbloemen. Ook Ankie (een rol gespeeld door Louise Heuwekemeyer) en Sofie Rademaker (Adrie Berghuizen) hadden hun rol goed onder de knie terwijl aangever Simon Jansen (Joop Veldman) zijn kleine aandeel naar behoren afwerkt. Datzelfde gold voor Dina Korevaar (Anne Marie van Hagen).

Het plot van dit blijspel kwam in het kort hierop neer: Zakenman Dirk Verstoep (handelaar in dameslingerie) en zijn compagnon Simon Jansen hadden financiële moeilijkheden. Snel bedacht Dirk een verhaal, waarmee hij zijn rijke neef Joris Korevaar een geldlening uit z’n zak wilde loskrijgen. Dirk had namelijk bedacht dat zijn dochter Ankie getrouwd was met iemand met veel zakelijk instinkt. Joris wilde met zijn vrouw eerst kennis komen maken alvorens de lening werd verstrekt. In werkelijkheid was dochter Ankie helemaal niet getrouwd.

Dit betekende dus dat Simon Jansen een echtgenoot huurde via een uitzendbureau. Toen Hugo van Dorrestijn, een collega van Ankie kwam opdraven, dacht iedereen dat deze slome duikelaar de uitzendkracht was. Dat werd pas ontzenuwd toen Jaap de Bruin ten tonele verscheen, want hij was namens het uitzendbureau (van zijn vader) gestuurd. Jaap wilde er eerst een geintje van maken doch zag wel wat in Ankie. Inmiddels waren Joris Korevaar en zijn vrouw Dina gearriveerd. Allerlei komische taferelen wisselden elkaar vervolgens af met als resultaat vier fantastische koppels te weten Ankie en Jaap, Dirk en zijn huishoudster Lien, Hugo en Emmy, een vriendin van Ankie die voor nog meer perikelen in huize Verstoep zorgde, en Joris en zijn vrouw Dina. Het vijfde stel Simon Jansen en Sofie Rademaker, de zuster van Dirk, hadden het een en ander bekonkeld en zagen ook wel iets in elkaar. Al deze stellen bijeen zorgden voor een avondje amateurtoneel, zoals we dat van ''Oosterhei” mogen verwachten. Deze geslaagde avond werd muzikaal besloten onder begeleiding van ''The Young players”.

Deel 3 te koop bij geheugenvanbaarn.nl

De grote Geheugenvanbaarn.nl puzzel

 door Eric van der Ent en Ed Vermeulen

U bent gewend op deze plek een mooi verhaal uit de geschiedenis van Baarn te lezen. Dit keer willen we graag uw kennis van Baarn testen met een prijsvraag. Na de oplossing van beide puzzels maakt u kans op ons boek ‘Vandaag is morgen alweer gisteren’, deel 2 of deel 3. De keuze is aan u. Bovendien maakt u kans op één van de drie ter beschikking gestelde exemplaren van ‘Baarn in de Tweede Wereldoorlog... terugblik’, van Wim Velthuizen.

Veel succes!

1. Wie kent de burgemeesters van Baarn?

(Coll. Geheugenvanbaarn.nl)

Dit zijn ze, alle burgemeesters van Baarn. En mocht u zich afvragen of dit ze echt allemaal zijn dan is het antwoord: nee. Tijdens de Tweede Wereldoorlog stelde de bezetter een drietal NSB-burgemeesters aan, namelijk H. Froonhof, G.J.K.baron van Lynden van Horstwaerde en Ir. A.J. van der Hoeven. Maar zien we dat als ‘onze’ burgemeesters? Wij vinden van niet. Ook waren er een aantal waarnemend burgemeesters: W. Bos, Mw. L.A. Snoeck-Schuller, H. Smith en drs. B. de Vries. Ook zij ontbreken. De hier afgebeelde burgemeesters bekleedden het ambt vanaf 1811. Daarvóór waren er uiteraard ook burgemeesters. Het ambt van burgemeester bestond al vanaf de middeleeuwen, maar pas na de inlijving van het Koninkrijk Holland bij het Franse Keizerrijk in 1810 en de invoering van de Franse wetgeving in 1810 en 1811 kreeg het ambt pas echt de betekenis die het nu heeft. Voor die tijd kwam het zelfs wel voor dat een plaats meerdere burgemeesters had. Om die reden beelden we hier de laatste vijftien burgemeesters van Baarn af. Aan u de taak om ze in de juiste volgorde te zetten. Hieronder ziet u een aantal jaartallen. Dat zijn jaartallen van indiensttreding van de afgebeelde burgemeesters. Tip: één van de burgemeester is tweemaal burgemeester van Baarn geweest. Vult u de namen op de juiste plaats in?

1811:

1841:

1858:

1868:

1880:

1885:

1897:

1916:

1923:

1945:

1946:

1970:

1976:

1995:

2007:

2011: M.A. Röell

2. Baarnse straatnamen

(Foto: Geheugenvanbaarn.nl)

De Wilhelminalaan mocht na de oorlog
gewoon weer Wilhelminalaan heten.
(Coll. Geheugenvanbaarn.nl)

Nog niet genoeg van het puzzelen? Nog maar zo’n vraag. Veel Baarnse straten heetten vroeger anders dan tegenwoordig. Ze hadden echt een andere naam of een mooie bijnaam. In 1952 werd een groot aantal straatnamen veranderd omdat ze teveel leken op andere straatnamen in Baarn. Een mooi voorbeeld: Dalweg, Dallaan, Verlengde Dalweg. Verwarrend, vooral voor postbodes die de post in de verkeerde gleuf deponeerden. Ook de Duitse bezetter was tijdens de Tweede Wereldoorlog niet gediend van straatnamen die geïnspireerd waren door de namen van leden van ons koningshuis dus kregen deze straten en lanen nieuwe namen. Na de oorlog werden de oude straatnamen weer in ere hersteld. Ook kregen verschillende straten in de volksmond een bijnaam, denk bijvoorbeeld aan de Jeneversteeg, Reet van Bart, Reet van Egypte. Hieronder vermelden we de oude naam of de bijnaam van een straat in Baarn. Aan u de taak om de huidige naam te vinden. Eén straatnaam geven we u cadeau: Populierenlaan heette vroeger Elisabethstraat en daarvoor Hanensteeg.

1. Elisabethstraat: Populierenlaan

2. Reet van Bart: 

3. Verlengde Dalweg: 

4. Oosterdwarsstraat:

5. Zandvoortlaan:

6. Eikenboschweg:

7. Willem de Zwijgerlaan:

8. Jeneversteeg:

9. Noorderdwarsstraat: 

10. Gustaaf Adolflaan:

11. Spoorweglaan: 

12. Beukenlaantje:

13. Achterstraat:

14. West Einde: 

15. Kerkhoflaan: 

16. Middellaan:

17. Mauritslaan:

18. Parkweg:

19. Pekinglaan:

20. Schooldwarsstraat:

21. Schaapsdrift:

22. Sanatoriumlaan:

23. Korte Schoolstraat:

24. Noorderlaan:

25. Lielaan:

Stuur uw oplossing voor 28-2-2023 naar: geheugenvanbaarn@gmail.com 

Wilt u de boeken liever gewoon bestellen? Dat kan via bovengenoemd e-mailadres.

Deze bijdrage (aflevering 109) verscheen op maandag 23 januari 2023 

in de Baarnsche Courant  in de rubriek

  ’Vandaag is morgen alweer gisteren (bruggetjes naar vroeger)’

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op.

 Uiteraard kunt u Geheugenvanbaarn.nl ook volgen op Facebook en Twitter

Geïnspireerd geraakt door onze oud Baarn-verhalen? 

Kom in actie en deel ook uw herinneringen op Geheugenvanbaarn.nl.

Antwoord zoekplaat week 3

Dorpstraat Lage Vuursche

Tot na de Tweede Wereldoorlog werd in de buurtschappen Lage- en Hoge Vuursche, inclusief Pijnenburg en omgeving, officieel nog altijd uitsluitend een systeem met huisnummering gebruikt. Wat herhaalde malen aanleiding gaf tot verwarring. Alsmede vaak onoplosbare puzzels voor vreemdelingen, die daar bepaalde families wilden opzoeken.

De Dorpstraat in Lage Vuursche

Op een gedeelte van de dorpskern van Lage Vuursche na, was er namelijk geen enkele regelmaat in deze nummering te ontdekken. Een ordelijke rangschikking ontbrak veelal, ook in de ligging der panden. Als scherp contrast kende Lage Vuursche en het daaraan grenzende gedeelte van landgoed Pijnenburg in wezen wel degelijk straatnamen. Niet officieel echter, in feite was dat dagelijkse gebruik voortgekomen uit historische overlevering.

Daaraan maakte de gemeentelijke overheid van Baarn in de loop van 1948-1949 een einde. Men kon het zich gemakkelijk, maar ook moeilijk maken, want de vraag rees, of het nu tot taak van officiële zijde behoort af te wijken van die overleveringen en toch bepaalde historische namen en begrippen in te voeren.

Dat laatste was namelijk in deze omgeving heel goed mogelijk en dus lag het allemaal niet zo eenvoudig. In ieder geval werd de zaak grondig aangepakt en eerst met enkele Vuurschenaren zelf besproken. Wat in die tijd nog lang niet altijd gewoonte was, al zouden die bewoners van de buurtschappen er zelf het meest mee te maken krijgen.

Het bleek overigens toch niet voldoende te zijn, want er kwam een lijst met handtekeningen van bewoners, waarin een dringend beroep gedaan werd toch vooral de ingeburgerde (volks)namen te handhaven. Zelfs een van de landgoedbezitters bleef lange tijd moeilijk doen, door bezwaren tegen bepaalde voorstellen te houden.

In Baarn (dus afstandelijk) overwoog men bepaalde namen uit het Vuursche verleden bij de keuze van straatnamen aan de vergetelheid te onttrekken. 

Bijvoorbeeld een historische familienaam als van Reede en dan met name ten aanzien van Gerard van Reede, die als zoon van de eerste Ambachtsheer (Ernest) sinds 1640 in feite de aanzet tot de totstandkoming van dit buurtschap had gegeven.

Want niet alleen werd een kasteel gebouwd, ook een kerk, pastorie, herberg, molen en uiteraard woningen langs de belangrijkste weg. Daarom overwoog de gemeentelijke overheid die doorgaande weg naar Gerard van Reede te vernoemen. Maar in de Vuursche bleef men Dorpsstraat verre prefereren.

Een naam met historische betekenis voor de Vuursche is zeker Sint Jan. Dat gelijknamige Kapittel kreeg die streek tot 1634 in leen. Terwijl op het oude gemeentewapen van de Vuursche - de samenvoeging met Baarn dateert eerst uit het midden van de vorige eeuw! - het St. Jansbeeld (Johannes de Doper) met een lam, staande op een stuk grond, stond afgebeeld.

Niet verwonderlijk dus, dat men in Baarn deze namen door het hoofd liet spelen. Maar uiteindelijk werd het gewoon Dorpsstraat, Karnemelkseweg, Zwarteweg en ook Kloosterlaan.

Een raadsbesluit van 30 juni 1949 bekrachtigde de gehele situatie, zoals zij vandaag de dag nog geldt. Alleen de Eikenlaan volgde nog in de loop van 1953. De winnaar deze week is: H.J.J. van Putten uit Baarn.

De Dorpstraat in 1953

Zoekplaatje week 2 2023

 [Zoekplaatje in Baarn]

1: Wat is de naam van deze straat?

U kunt hierop reageren via het sturen van een briefje naar:

Stichting Groenegraf.nl

T.a.v. Baarnsch Geheugen

Marisstraat 4

3741 SK BAARN

Of stuur een e-mail naar : 

bakker.groenegraf@gmail.com

Onder de goede inzenders verloten we het boek “Baarn in de Tweede Wereldoorlog ….terugblik”.

Dit boek is geschreven door Wim Veldhuizen en uitgegeven door de Stichting Groenegraf.nl

Daarnaast ontvangt de winnaar ook nog een fles wijn voorzien van een ansichtkaart uit Baarn, beschikbaar gesteld door Mitra Baarn – Van der Steeg Laanstraat 72, 3743 BH Baarn, tel: 035-5426063.

Veehouder Frederik Dijs, Zuiderstraat 4, Baarn

door Peter Dijs

Op ons kerstverhaal vol winterse herinneringen uit het Baarn van vroeger ontvingen wij een mooie reactie van Peter Dijs. Peter is geboren 23 februari 1957 in Baarn, zoon van Frederik (Freek) Dijs en Geertje Has. Hij woonde tot 1969 in Baarn en deelt nu zijn herinneringen met ons. Hier volgt zijn verhaal:

Het gezin Dijs-Has, v.l.n.r. Freek, Alieke, Fred (achter), Peter (voor) en moeder Geertje.
(Coll. Peter Dijs)

Tot juli 1969 woonde ik samen met mijn ouders Freek Dijs en Geertje Has en mijn oudere broer en zus Fred en Alieke in Baarn aan de Zuiderstraat 4. Mijn vader was veehouder. Hij zette het bedrijf van mijn grootvader Frederik Jan Cornelis Dijs (1887-1955) voort. In de tijd dat mijn grootvader daar woonde en werkte heette de Zuiderstraat nog Noorderdwarsstraat. Pas in 1952 werd het omgedoopt tot Zuiderstraat. 

Een luchtfoto uit 1949, Freek's vader woonde toen nog in de boerderij en de Zuiderstraat
heette nog Noorderdwarsstraat. (Coll. Geheugenvanbaarn)

Toen ik enkele jaren geleden Baarn weer eens bezocht zag ik dat het woonhuis nog steeds bestaat en sindsdien mooi is opgeknapt. Ik heb destijds ook de toenmalige bewoners gesproken. 

Zuiderstraat 4, op de plek van de hooiberg was tot voor enkele jaren
geleden kapsalon Studio 4 van Carla Amoureus te vinden.
(Bron: Funda)

Achter en naast het woonhuis stonden stallen waar het vee in de winter stond. En achter het woonhuis was een weide waar de firma Bosch en Keuning een begerig oog op had om uitbreiding te kunnen realiseren. Na 1969 is dat ook gebeurd. De stallen zijn toen allemaal gesloopt. Aan het woonhuis grensde ook nog een hooiberg met opdraai kap aan vier palen. In de zomermaanden, tijdens de maai- en oogsttijd was daar natuurlijk veel activiteit. De hooiberg moest gevuld worden. Als 8 jarig kind reed ik al met de tractor op en neer om het hooi naar boven te takelen. 

Op de tractor. Staand op de tractor Peter Dijs, achter het stuur vriend Bennie Kamphuis en zijn zusje Winnie. Rechts, met bril, Ronny Vonk, 2e van rechts Fred van Opzeeland, 3e van rechts Ronny Versluis of v.d. Sluis, 4e van rechts het broertje van deze laatste Ronny.
(Coll. Peter Dijs)

Koeien melken op de Eemdijk, de plek waar
ooit Kasteel Huis ter Eem stond.  Peter met vader Freek Dijs
(Coll. Peter Dijs)

Ook stonden er twee silo's op het erf om kuilgras te maken voor de veestapel. De melkproductie werd dagelijks opgehaald in melkbussen door de zuivelcoöperatie. Mijn vader had vier stukken land in Baarn en het Eemland. De koeien moesten verplaatst worden en dat ging altijd goed. Zo had hij land bij het viaduct over de snelweg A1 in de bocht bij de Eem. Ook het land bij Eembrugge bij de woonwagenstandplaats op de grond van het voormalige kasteel Huis ter Eem was van mijn vader. Je ziet daar nog steeds de verhoging in het landschap waar het kasteel heeft gestaan. Ook had hij nog een groot stuk land in de polder richting Eemnes. En achter het Cantonspark lag een stuk weidegrond dat zich uitstrekte tot aan de Eem. 

Ik ging naar school op de Amalia Kleuterschool aan de Schoolstraat. Later volgde ik het basis-onderwijs op de Guido de Brès aan de Begoniastraat.

Amalia Kleuterschool, Peter Dijs staat links achteraan, naast leidster juffrouw Willy Pater.
De andere leidster (rechts) is Ada Verschraagen.
(Coll. Peter Dijs)

In de wintermaanden was op ons stuk grond bij de August Janssenweg de ijsbaan te vinden. De strenge winter van 1963 staat me nog op het netvlies gebrand. De verhalen van Thijmen de Ruig die ik op de website van Geheugenvanbaarn.nl vond heb ik met veel belangstelling gelezen. Mijn vader was een goede schaatser. Hij deed in de winter van 1946-1947 zelfs mee aan het Nederlands Kampioenschap langebaanschaatsen. Dat hij goed kon schaatsen bleek wel uit zijn uitpuilende prijzenkast. Hij had er dus ook geen moeite mee om zijn land te verhuren aan de toenmalige ijsvereniging van Thijmen de Ruig. Hij schaatste daar zelf ook en deed mee aan wedstrijden. 

De ijsbaan op het land van Freek Dijs
(Coll. Geheugenvanbaarn.nl)

De winters in de zestiger jaren van de vorige eeuw waren echter toen ook al zeer wisselvallig. Soms ging de ijsbaan maar één week open omdat de vorst uitbleef. Zoals Thijmen de Ruig al schreef werd het water uit de Eem toen al vervuild en dat smerige water kwam dan wel op land van mijn vader terecht. Ook het vandalisme aan de schaatskeet op het ijs werd elk jaar heftiger en veroorzaakte veel troep op het land. Met name het vuil op het land dat achterbleef nadat het land weer droog was na het schaatsseizoen, heeft mijn vader doen besluiten om het land niet meer onder water te zetten. Dat zal ongetwijfeld te maken hebben gehad met de kosten en de opbrengsten die niet meer in verhouding stonden. De jaren op de ijsbaan waren door mijn kinderogen gezien een gouden tijd. Dat gold ongetwijfeld voor veel Baarnaars.

Mijn vader besloot op 28 januari 1969 uit het leven te stappen. Een enorme klap voor ons gezin. Hij was toen pas 42 jaar oud, ik was nog maar 12. Ik werkte mijn hele jeugd mee op de veehouderij. Mijn oudere broer Fred had geen interesse in het boerenbedrijf, ik wel. Door de oprukkende stad en de aanleg van wegen bleef er maar weinig land over en moest mijn vader uitgekocht worden. Dat overleefde hij dus niet meer. In 1969 kocht de Gemeente Baarn de boerderij, de opstallen en het land voor 110.000 gulden. Dat jaar zou de ijsbaan voor het laatst op het stuk land bij de August Janssenweg te vinden zijn. Vanaf 1970 verhuisde de ijsbaan naar de Drakenburgerweg.

Gemeente Baarn koopt de boerderij met opstallen
en het land van de familie Dijs

Het overlijden van mijn vader zorgde voor een ommekeer in het leven van ons gezin. We verhuisden in juli 1969 naar Hoorn in Noord Holland. Zo kwam er een einde aan mijn toekomst als boerenzoon. Ik koester nog steeds de mooie herinneringen aan Baarn en aan de ijsbaan aan de Eem in de zestiger jaren op het land van mijn vader. Circus Boltini heeft ook eens gestaan op dit stukje weiland waar nu allemaal woningen staan. Mijn vader was geliefd in Baarn.

Mijn broer Fred kwam in de jaren zestig van de Landbouwschool. Hij wilde geen boer meer worden en ging werken bij de AMRO bank in Hoorn. Dat heeft hij tot aan zijn pre-pensioen gedaan.

Ik ben na 1969 in Hoorn naar de LTS gegaan. Later volgde ik mijn opleiding aan de MAVO en de HAVO en ben toen uit huis gegaan om te gaan werken in de psychiatrie. Ik ben werkzaam geweest in ziekenhuis Duin en Bosch in Castricum, later in De Willibrord in Heiloo. Ik werd journalist bij Dagblad Kennemerland, vervolgens militaire dienst en toen Ursula Kliniek in Wassenaar. Uiteindelijk kwam ik op de School voor Toeristische Vorming Van Egeraat in Breda terecht. Kreeg diabetes type 1 en begon in 1997 mijn eigen bedrijf Computer Watch. Dit doe ik nog steeds. Dit jaar ga ik met pensioen.

Kasteel Huis ter Eem, aan de overkant van de Eem bij Eembrugge.
Op dit land boerde vele jaren later boer Freek Dijs.
(Coll. Geheugenvanbaarn.nl)

Rutger Hauer als Floris in de gelijknamige TV serie van 
Paul Verhoeven. (Bron: Wikipedia)

Toen ik op de wei in Eembrugge met mijn vader de koeien zat te melken, nam ik al het voornemen om alles te willen weten over kasteel Huis ter Eem. In mijn jeugd werd op televisie de jeugdserie Floris uitgezonden. Daarin speelde Maarten van Rossem (van Rossum) de slechterik. In de jaren van het kasteel Huis ter Eem werd het kasteel ingenomen door de Gelderse veldheer Maarten van Rossem. Tien jaar lang heb ik het leven van Maarten van Rossem bestudeerd en een mooie website gebouwd over het leven en werk van Maarten van Rossem. Twintig jaar heeft ie online gestaan, helaas heb ik de website offline moeten halen vanwege de hoge hosting kosten. Alle plaatsen die met Maarten van Rossem te maken hebben ben ik nagereisd en heb vele interessante personen ontmoet waaronder historicus Frits van Oostrom en neerlandicus Herman Pleij.

In 2020 ben ik met de site gestopt. Op het land waar kasteel Huis ter Eem stond zat ik dus koeien te melken met mijn vader.

Peter Dijs met Beau Paradis
(Coll. Peter Dijs)

Twintig jaar geleden kreeg ik een relatie. Mijn vriendin had een paard en dat lieten we dekken. Het veulen was van mij en dat werd mijn lievelingspaard. Zijn naam was Beau Paradis. Zo heb toch nog wat van het boerenleven kunnen genieten.

Peter Dijs, sinds 1980 woonachtig in Breda

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op.

 Uiteraard kunt u Geheugenvanbaarn.nl ook volgen op Facebook en Twitter

Geïnspireerd geraakt door onze oud Baarn-verhalen? 

Kom in actie en deel ook uw herinneringen op Geheugenvanbaarn.nl.

De NMB Bank op de Brink

Als op dinsdag 11 december 1984 wethouder S. Teeling het nieuwe kantoor van de NMB aan de Brinkzicht 16, zie afbeelding, officieel in gebruik heeft gesteld, komt daarmee een einde aan een lange periode waarin de NMB in Baarn met grote ruimteproblemen heeft gekampt. In eerste instantie werd gedacht om het pand aan de Nieuwstraat, foto rechts,  te renoveren, maar dit werd, mede omdat het pand op de monumentenlijst staat, een te kostbare geschiedenis. De NMB hoorde toen van het zgn. ’Brinkplan' en dankzij de medewerking van de gemeente kon de NMB het pand aan de Brinkzicht 16 kopen. Vergeleken met de situatie aan de Nieuwstraat, die eigenlijk ’uit de route ligt’, krijgt de NMB nu de beschikking over een modern, ruim opgezet en goed bereikbaar kantoor met diverse technische hulpmiddelen en parkeerplaatsen in de omgeving. ’’Vanuit dit pand, dat als één van de eerste wordt ingericht in de nieuwe (lichte) huisstijl van de bank, kunnen wij nog beter dan voorheen een effectieve dienstverlening aan de cliënten geven” , aldus directeur Koppen.

De NMB Bank op de Brink

Het eerste dat opvalt bij binnenkomst van de bank, is de met kogelwerend glas beveiligde kasbox waar twee balieterminals staan opgesteld. Met de komst van deze terminals zijn de kashandelingen en de commerciële activiteiten strikt gescheiden. Dit komt onder meer tot uiting in de ’open kantoorruimte’, die zich links van de kasbox bevindt. Daar hebben de medewerkers — niet gescheiden door wanden of muren — van de commerciële afdelingen zoals Representatief ingericht financieringen, hypotheken, sparen, verzekeringen, effecten, e.d. hun domicilies. Vóór deze ruimte is een receptie met een zit/spreekbalie, die een centrale verwijsfuncties heeft. Cliënten die informatie wensen (voorheen moesten deze zich melden aan de kasbalie) worden nu onmiddellijk geholpen. Wensen zij een bankdienst, dan worden zij doorverwezen naar de betrokken functionaris. ” Het is niet alleen efficiënter, maar het betekent ook tijdsbesparing”, zegt Koppen, die zich uitermate verheugd toont over zijn nieuwe huisvesting. ’’Vooral met de moderne representatieve spreekkamers, die hebben wij in het verleden node gemist”.

Via een trap komt men op de eerste verdieping waar zich de spreek/werkkamer van de heer Koppen bevindt. Hier is ook de afdeling Kredieten gehuisvest alsmede de administratie en het archief. Ook op deze verdieping zijn spreekkamers, waar in alle rust transacties van vertrouwelijke aard kunnen worden besproken. In de met de meest gevoelige technieken beveiligde kluiskamer staat een zeer groot aantal safeloketten opgesteld. ” Een forse uitbreiding vergeleken met de situatie aan de Nieuwstraat”. In deze safeloketten kunnen voor een luttel bedrag per jaar waardevolle artikelen en/ of waardepapieren veilig worden opgeborgen. ” In dit voor de toekomst uitgeruste kantoor is voor de medewerkers een fijn werkklimaat geschapen en voor de cliënten is het er goed bankieren”, zegt Koppen.

Met de komst van de balieterminals worden de kashandelingen niet alleen versneld, maar ook gescheiden van de commerciële activiteiten, hetgeen de efficiency verhoogt. Een balieterminal is een communicatiestation dat rechtstreeks verbonden is met de computer op het hoofdkantoor in Amsterdam en de daarbij behorende bestanden met gegevens. Met de terminal kunnen de medewerkers van de kas in Baarn rechtstreeks informatie opvragen.

De NMB Bank in de Nieuwstraat