Zoekplaatje in Baarn

De vraag van vandaag is:

- Weet u nog een naam van een Baarnse Melkrijder?

U kunt hierop reageren via het sturen van een briefje naar:

Stichting Groenegraf.nl

T.a.v. Baarnsch Geheugen

Marisstraat 4

3741 SK BAARN

Of stuur een e-mail naar:

bakker.groenegraf@gmail.com

Onder de goede inzenders verloten we het boek 'Waarom redden' over de Brandweer van Baarn. Dit boek is geschreven door Maartje Hormes en Leen Bakker en uitgegeven door Personeelsvereniging Brandweer Baarn in 2007.

Daarnaast ontvangt de winnaar ook nog een fles wijn voorzien van een ansichtkaart uit Baarn, beschikbaar gesteld door Mitra Baarn – Van der Steeg op het Laanplein

Lees de 1500 verhalen over Baarn op: https://groenegraf.blogspot.com

Beunk Bibliotheek Baarn

 Het is 26 februari 1954

In gesprek met, de voorzitter van de Vereniging Baarnse Openbare Leeszaal en Bibliotheek de heer J. Beunk.

Zondag 14 Maart 1954 zal het 5 jaar geleden zijn, dat de Baarnse Openbare Leeszaal en Bibliotheek door wijlen wethouder B. J. J. Wijkamp officieel geopend werd.

Dit heugelijke feit, dat gisteravond herdacht werd in de 5e jaarvergadering van de Vereniging Baarnse Openbare Leeszaal en Bibliotheek, voerde deze      week onze schreden naar Huize „Da Capo”, de op de hoek van de Amsterdamse Straatweg en Nieuwe Domlaan zo riant gelegen woning van de familie Beunk, om de heer des huizes enige vragen over de ontwikkeling van deze mooie instelling voor te leggen.

Daar het bestuur van de Volksuniversiteit (V.U) waarvan de heer Beunk gedurende 8 jaar voorzitter is geweest, de grote stoot gegeven heeft aan de oprichting van de Openbare Leeszaal Baarn (O.L.B), luidde onze eerste vraag: „Van wie en wanneer is het initiatief uitgegaan om Baarn met een V.U. te verrijken?”

De derde poging om Baarn een O.L.B te geven werd met succes bekroond.[Het is 26 februari 1954]

In gesprek met, de voorzitter van de Vereniging Baarnse Openbare Leeszaal en Bibliotheek de heer J. Beunk., rechter afbeelding.

Zondag 14 Maart 1954 zal het 5 jaar geleden zijn, dat de Baarnse Openbare Leeszaal en Bibliotheek door wijlen wethouder B. J. J. Wijkamp officieel geopend werd.

Dit heugelijke feit, dat gisteravond herdacht werd in de 5e jaarvergadering van de Vereniging Baarnse Openbare Leeszaal en Bibliotheek, voerde deze week onze schreden naar Huize „Da Capo”, de op de hoek van de Amsterdamse Straatweg en Nieuwe Domlaan zo riant gelegen woning van de familie Beunk, om de heer des huizes enige vragen over de ontwikkeling van deze mooie instelling voor te leggen.

Daar het bestuur van de Volksuniversiteit (V.U) waarvan de heer Beunk gedurende 8 jaar voorzitter is geweest, de grote stoot gegeven heeft aan de oprichting van de Openbare Leeszaal Baarn (O.L.B), luidde onze eerste vraag: „Van wie en wanneer is het initiatief uitgegaan om Baarn met een V.U. te verrijken?”

De derde poging om Baarn een O.L.B te geven werd met succes bekroond.

De heer Beunk — gezeten in een gemakkelijke stoel achter het bureau in zijn studeerkamer — herinnerde ons met zichtbaar genoegen aan het najaar van 1945, toen zich in landelijk-, provinciaal- en gemeentelijk verband een onweerstaanbare drang tot samenwerking uitte om nieuwe initiatieven uit te voeren. In aansluiting hierop zei hij: „In September 1945 kwam de heer Mijnssen me polsen, of ik wat zag in de mogelijkheid om in Baarn een Volksuniversiteit te stichten. Ik beantwoordde zijn vraag bevestigend. We hebben toen een klein Comité gevormd, waarin de volgende personen zitting namen: Mevr, M. W. Klijn-Bast, mej. M. A. C. Niekerk, J. Beunk, dr C. Campagne, D. Eggink, F. C. Mijnssen en Ir W. Ockinga.

Het Comité wendde zich tot verscheidene ingezetenen met het verzoek om in het voorlopige bestuur van de te stichten V.U. zitting te nemen en daarna zijn we spoedig gestart In October begonnen de eerste lezingen. Eerst was de vorm een vereniging (met een Commissie uit de leden voor advies), later werd het een stichting, omdat de verenigingsvorm bij alle voordelen het nadeel had van het omstandig vergaderen met meestal weinig voltallige ledenvergaderingen. Om tot besluiten te komen is dan meestal zeer moeilijk.’’

„Werd niet reeds vrij kort na de oprichting der V.U. door het bestuur getracht in Baarn een Openbare Leeszaal en Bibliotheek te stichten?”

„Ja” — antwoordde de heer Beunk — „daar zijn we in Mei 1946 al mee begonnen. Tijdens een door het bestuur der V.U. op 10 Mei in het Lyceum belegde vergadering, die o.m. werd bijgewoond door de toenmalige wethouder van Onderwijs, de heer A. J. M. Sterneberg en de rector van het Lyceum, wijlen dr J. A. Vorder Hake, werd een Comité gevormd, dat zich tot doel stelde een O.L.B. te stichten met medewerking van het katholieke deel der Baarnse bevolking. Ik werd met het voorzitterschap belast, de heer Mijnssen werd penningmeester en mevrouw G. Wafelbakker werd bereid gevonden het secretariaat op zich te nemen.

„Bij de opening in 1949 bedroeg het boekenbezit 3393 banden; eind 1953 6245 banden, namelijk 3090 romans, 2077 studieboeken en 1078 jeugdboeken.

De heer Beunk — gezeten in een gemakkelijke stoel achter het bureau in zijn studeerkamer — herinnerde ons met zichtbaar genoegen aan het najaar van 1945, toen zich in landelijk-, provinciaal- en gemeentelijk verband een onweerstaanbare drang tot samenwerking uitte om nieuwe initiatieven uit te voeren. In aansluiting hierop zei hij: „In September 1945 kwam de heer Mijnssen me polsen, of ik wat zag in de mogelijkheid om in Baarn een Volksuniversiteit te stichten. Ik beantwoordde zijn vraag bevestigend. We hebben toen een klein Comité gevormd, waarin de volgende personen zitting namen: Mevr, M. W. Klijn-Bast, mej. M. A. C. Niekerk, J. Beunk, dr C. Campagne, D. Eggink, F. C. Mijnssen en Ir W. Ockinga.

Het Comité wendde zich tot verscheidene ingezetenen met het verzoek om in het voorlopige bestuur van de te stichten V.U. zitting te nemen en daarna zijn we spoedig gestart In October begonnen de eerste lezingen. Eerst was de vorm een vereniging (met een Commissie uit de leden voor advies), later werd het een stichting, omdat de verenigingsvorm bij alle voordelen het nadeel had van het omstandig vergaderen met meestal weinig voltallige ledenvergaderingen. Om tot besluiten te komen is dan meestal zeer moeilijk.’’

„Werd niet reeds vrij kort na de oprichting der V.U. door het bestuur getracht in Baarn een Openbare Leeszaal en Bibliotheek te stichten?”

„Ja” — antwoordde de heer Beunk — „daar zijn we in Mei 1946 al mee begonnen. Tijdens een door het bestuur der V.U. op 10 Mei in het Lyceum belegde vergadering, die o.m. werd bijgewoond door de toenmalige wethouder van Onderwijs, de heer A. J. M. Sterneberg en de rector van het Lyceum, wijlen dr J. A. Vorder Hake, werd een Comité gevormd, dat zich tot doel stelde een O.L.B. te stichten met medewerking van het katholieke deel der Baarnse bevolking. Ik werd met het voorzitterschap belast, de heer Mijnssen werd penningmeester en mevrouw G. Wafelbakker werd bereid gevonden het secretariaat op zich te nemen.

„Bij de opening in 1949 bedroeg het boekenbezit 3393 banden; eind 1953 6245 banden, namelijk 3090 romans, 2077 studieboeken en 1078 jeugdboeken.

antwoord zoekplaatje 5 juli 2024

 Antwoord van vorige week:

Het  Fytopathologisch Laboratorium Willie Commelin Schölten

Het is 10 juli 1988.

Het aan de Javalaan gevestigde Fytopathologisch Laboratorium Willie Commelin Schölten moet sluiten. Hoewel de definitieve beslissing pas later deze maand valt, kunnen we er gevoeglijk van uitgaan, dat deze vakgroep wordt opgesplitst tussen de Universiteit van Amsterdam (UvA) en de Rijksuniversiteit van Utrecht. Overheidsbezuinigingen sec liggen aan de sluiting ten grondslag. Aangezien beide universiteiten de nieuwe huisvesting niet gereed hebben, wordt de verhuizing verwacht tussen 1990 en 1993. Het merendeel van de dertig personeelsleden wordt herplaatst. De gebouwen en de grond worden verkocht. Over de inboedelverdeling moeten nog afspraken worden gemaakt. 

Het Fytopathologisch Laboratorium Willie Commelin Scholten startte in een Amsterdams woonhuis. De ruimte was spoedig te klein, waardoor naar een ander pand werd uitgekeken. Mede door de benoeming van de toenmalige directrice, Johanna Westerdijk, lot buitengewoon hoogleraar in de Fytopathologie aan de RU te Utrecht, verhuisde men naar de Javalaan in Baarn. Het gebouwencomplex, gelegen naast het Centraal Bureau voor Schimmelcultures, is eigendom van de stichting Willie Commelin Scholten (WCS), opgericht in 1894 door de familie Scholten ter nagedachtenis aan hun zoon, die student was in de biologie. Vanaf 1930 worden nauwe banden onderhouden met de UvA. Sinds ’63 neemt ook de VU uit Amsterdam aan de unieke samenwerking deel, zij het de laatste jaren op zeer beperkte schaal. In totaal 30 fulltime en 10 parttimers verrichten onderzoek op het gebied van de plantenziektenkunde en geven onderwijs aan biologiestudenten van de aangesloten universiteiten.

Beperking

Na verschillende bezuinigingsronden, opgelegd door het Ministerie van Onderwijs, is de UvA nu genoodzaakt het aantal in gebruik zijnde vierkante meters terug te brengen van 306.000 naar 215.000 in het jaar 2010. Het College van Bestuur grijpt deze gelegenheid aan om concentratieplannen te realiseren. Enerzijds door grote huurpanden af te stoten, anderzijds door de biologen in Anna’s Hoeve (aan de Watergraafsmeer te Amsterdam) te concentreren. Het complex bestaat uit drie gebouwen met ruimte voor een vierde. Om dat laatste deel te bouwen is 18,5 miljoen gulden nodig, maar dan moet elders ruimte worden ingeleverd. Als eerste stap wordt voorgesteld het sluiten van het Baarnse lab. De Amsterdamse onderzoekers gaan terug naar het thuisfront, het zelfde geldt voor de Utrechtse aangezien de RU alleen nooit het geld kan opbrengen om het lab draaiende te houden.

Met die sluiting komt een einde aan de vruchtbare samenwerking tussen genoemde groepen onderzoekers. Woordvoerder dr. Schippers vindt dat jammer, mede gelet op de sterke uitbreiding van de werkzaamheden en het verspreiden van de aanwezige know-how.

Wilt u uw herinneringen delen? U kunt hierop reageren via internet: www.geheugen.groenegraf.nl, of stuur een e-mail naar: bakker.groenegraf@gmail.com. Heeft u geen internet? Stuur een briefje aan:

Stichting Groenegraf.nl
T.a.v. Baarnsch Geheugen
Marisstraat 4 - 3741 SK BAARN

De winnaar deze week is: G. de Lange-Meijer

 Zoekplaatje in Baarn

De vraag van vandaag is:

Wat was de naam van het gebouw op de foto in 1988?

U kunt hierop reageren via het sturen van een briefje naar:

Stichting Groenegraf.nl

T.a.v. Baarnsch Geheugen

Marisstraat 4

3741 SK BAARN

Of stuur een e-mail naar:

bakker.groenegraf@gmail.com

Onder de goede inzenders verloten we het boek 'Waarom redden' over de Brandweer van Baarn. Dit boek is geschreven door Maartje Hormes en Leen Bakker en uitgegeven door Personeelsvereniging Brandweer Baarn in 2007.

Daarnaast ontvangt de winnaar ook nog een fles wijn voorzien van een ansichtkaart uit Baarn, beschikbaar gesteld door Mitra Baarn – Van der Steeg op het Laanplein

Lees de 1500 verhalen over Baarn op: https://groenegraf.blogspot.com

 Namen van Baarnsche straten, lanen, enz. door Mr.T. PLUIM.

(Dit verhaal komt niet voor in het boek “Uit de Geschiedenis van Baarn”, geschreven door Mr. T. Pluim 0p 23 mei 1918.)

Eigenlijk moest ik beginnen met het woord Baarn zelf te verklaren, maar de betekenis daarvan is als van zoveel andere plaatsnamen niet meer met juistheid op te geven. Dit is hoofdzakelijk te wijten aan de gemakzucht van de spraakmakende gemeente, die de plaatsnamen liefst zo kort mogelijk maakt.

De Generaal van heutszlaan rond 1900

De naam BRINKSTRAAT (in 1750 nog BRINKSTEEG genoemd) is dus duidelijk; hij is zeker wel onze oudste straatnaam. Bij de uitbreiding van Baarn moest men nieuwe straatnamen bedenken: het was natuurlijk, dat men eerst aan het Oranjehuis dacht, en dat men dus de straat, die van den Brink met een elleboog (rechten hoek) naar Peking liep, de ORANJESTRAAT noemde. Later is het eerste gedeelte daarvan óók Laanstraat genoemd; hoewel die straat vóór de opening van ons Gemeentehuis eerst begon met het huis, waar de heer Hertog in woont. Deze LAANSTRAAT — vroeger de „Holleweg” geheeten - was natuurlijk genoemd naar burgemeester Mr. Laan (11 Oct. 1858 tot 28 Nov. 1867); onze Kalverstraat is dus geen tweeslachtig wezen, een LAAN en een STRAAT tegelijk, zooals soms de Amsterdammers spottend zeggen. Naar Mr. Laan's voorganger, burgemeester J. Pen (29 April 1841 tot 6 Juli 1858) is de PENSTRAAT genoemd, die voor dien tijd Achterstraat heette, óók een oude straat. Naar den opvolger van Mr. Laan, dus naar burg. Mr. J. H. M. baron Mollerus van Westkerke (15 Febr. 1868 tot 1 Mei 1880) heet de MOLLERUSSTRAAT, die ik in een „gids voor Baarn” als „Mollerust-” straat betiteld zag, een Dorado dus voor de mollen. Ja, die dolende gidsen kunnen U wat wijs maken! Daarna kwam burgemeester Mr. P. J. Teding van Berkhout (30 Mei 1880 tot 22 April 1885), naar wie ook een straat genoemd is. Diens opvolger Jhr. Mr. B, Ph. de Beaufort (23 Juni 1885 tot 15 Sept 1897) moet zich nog steeds met een klein stukje laan tevreden stellen, nl. van de Waldeek-Pyrmontlaan naar den Vijver, en deze naam is niet eens officieel (door den Raad) gegeven, maar door wijlen den heer H.Sweris,; den energieke aanlegger van het Wilhelminapark. Zoodra er dus een nieuwe straat in Baarn wordt aangelegd, dient de Gemeenteraad zich van een oude eereschuld te kwijten, want in populariteit deed wijlen burgemeester De Beaufort voor geen zijner voorgangers onder. Aan het oude buurtje bij Baarn, het aldus genoemde Santvoort (of thans Zandvoort) herinnert natuurlijk de ZANDVOORTWEG en ZANDVOORTLAAN. De DALWEG wijst er op dat men daar naar een lager gedeelte afdaalt. Het nieuwere gedeelte van Baarn - NIEUW-BAARN geheten heeft de Nieuw-Baarnstraat, en verder de vorstelijke namen: SOPHIALAAN (naar koningin Sophie, gemalin van Willem III) en de NASSAULAAN (vroeger, toen zij nog onbewoond was, een 25 jaar geleden (1893), „Molmlaan” geheten). Ook ligt hier de ALEXANDERSTRAAT, terwijl verder de Boerengeneraals of voormannen hier goed bedacht zijn: DE WETSTRAAT (Generaal Krisjan de Wet), STEIJNLAAN, PAUL KRUGERLAAN, SMUTSLAAN enz., maar ook onze eigen generaals zijn niet vergeten, getuige de KAREL VAN DER HEIJDENLAAN, terwijl de Oranjeboomsche weg of Hilversumsche straatweg thans GENERAAL VAN HEUTSZLAAN heet, links rond 1900 en rechts de Karel van der Heijdenlaan rond 2010.

Wilt u uw herinneringen delen, stuur een e-mail naar: bakker.groenegraf@gmail.com. Of een briefje aan: Baarnsch Geheugen Marisstraat 4, 3741 SK BAARN

Voor meer dan 1500 verhalen over Baarn lezen. Kijk dan op: Https://groenegraf.blogspot.com

De Karel van der Heijdenlaan rond 2010

In gesprek met Drs. E. B.W. Schuitema

Het is 9 november 1953

In gesprek met Drs. E. B.W. Schuitema Commercieel directeur van Philips Phonographische Industrie.

Morgen is er in de Baarnse Philipsgemeenschap feest. Dan jubileert onze plaatsgenoot de heer E. B. W. Schuitema, commercieel directeur van Philips' Phonographische Industrie. Hij en de zijnen herdenken het feit, dat Dr. A. F. Philips, de geniale bouwer der Philipsbedrijven, hem 25 jaar geleden in een belangrijke functie te Eindhoven benoemde. Tijdens een receptie bij „Zeiler” zullen velen uit Baarn, uit het gehele land, uit verschillende andere landen, de heer Schuitema de hand komen drukken.

Een groot Industrieel die veel belangstelling in Baarn toont.

Philips (P.P.I.) Torenlaan Baarn

Wij hebben een onderhoud gehad met de jubilaris, die, ofschoon hij nog slechts enkele Jaren In Baarn woont, een levendige interesse in onze gemeente demonstreert, hetgeen onder meer blijkt uit het feit, dat hij reeds kort na zijn vestiging hier ter plaatse een uitnodiging om tot het bestuur van de Oranjevereniging toe te treden, aanvaardde. Over Baarn zei de heer Schuitema: „Wij zijn blij, dat wij ons gestaag uitbreidend bedrijf — de moederonderneming van het internationale grammofoonplntenconeern van Philips — hier hebben kunnen bouwen, dank zij de prettige en actieve medewerking van de gemeentelijke overheid. Wij hebben er de armslag gevonden, die een jong, groeikrachtig industrieel bedrijf nodig heeft, Baarn ligt, en naar het wegverkeer, en naar het spoorwegverkeer, ideaal ten opzichte van grote vervoersaders, waardoor wij dagelijks onze zendingen naar alle delen van de wereld, naar onze dochterondernemingen en verkoopmaatschappijen in talrijke landen, snel weg kunnen werken. Amsterdam, Den Haag, radio- en muziekstad Hilversum, om allerlei redenen belangrijke centra voor ons, zijn vlakbij. Wij kunnen ons technisch-, commercieel- en administratief personeel geen mooiere omgeving bieden, ook al vinden wij, dat er nog wel iets gedaan kan worden aan uitbreiding van zaalruimte voor het verenigingsleven. Een centrum als „Musis Sacrum” brengt naar Baarn goede toneelvoorstellingen. Watersport, wandeltoerisme, andere sporten zijn volop te genieten in de naaste omgeving. Wij vinden werkelijk, dat wij het hier goed getroffen hebben en u kunt ervan overtuigd zijn, dat mijn collega, de heer P. R. Dijksterhuis, technisch directeur der P.P.I., en ik zeer met het wel en wee van Baarn meeleven. Wij staan beiden op het standpunt, dat industriëlen ook buiten hun bedrijfsmuren moeten kijken. Zij dienen zich één te voelen met de bevolking van de plaats, waar zij hun bedrijf' uitoefenen. Als u mij nog een opmerking van persoonlijke aard permitteert, dan zou ik nog, mede namens mijn vrouw, willen zeggen, dat het wonen in Baarn ook uit praktische overwegingen prettig is. De plaats heeft — hetgeen voor een huisvrouw zo belangrijk is — een uitstekend ingerichte, zijn taak voortreffelijk opvattende, winkelstand.”

In dienst van de gemeenschap

De liefde voor zijn huis, zijn tuin, zijn boeken; voor toneel, schilderijen, concerten; voor de verenigingen, die hij in bestuursfuncties dient, de Baarnse Oranjevereniging niet minder dan de Organisatie Bescherming Burgerbevolking, welke hij mee oprichtte en waarvan hij lid van de raad van bestuur is. Linker foto Dhr. E. B. W. Schuitema. Rechter foto Philips Torenlaan.

Drs. E. B.W. Schuitema

Boswachterij „De Vuursche”

 Boswachterij „De Vuursche”

Gesprek met de Heer H. van de Hoef, bouwkundig ambtenaar heel lang geleden.

In de dertiger jaren kwam Staatsbosbeheer door aankoop van in de gemeente Baarn gelegen gronden in het bezit van een deel der Vuursche bossen, die ingedeeld werden bij de Houtvesterij Utrecht.

Voor het beheer van deze gronden, die vóór 1938 de landgoederen „Klein Drakestein” (vorig eigenaar Jhr. H. P. J. Bosch van Drakestein), „De Hooge Vuursche” (van de heer J. A. L. v. d. Bosch) en „Groeneveld” (van de familie Taets van Amerongen) vormden, werd in September 1938 als nieuwe Dienstkring van de Houtvesterij Utrecht de Boswachterij De Vuursche gevormd.

De heer H. van de Hoef, die, na de bosbouw- en cultuurtechnische school te Arnhem gevolgd te hebben, in Maart 1937 als bosbouwkundig-ambtenaar bij Staatsbosbeheer in dienst was getreden en sinds zijn aanstelling bij verschillende objecten van Staatsbosbeheer in Noord-Brabant werkzaam was geweest, werd met de dagelijkse leiding van de nieuwe Boswachterij belast. Hij vestigde zich in Baarn, doch verhuisde reeds in 1939 naar Zeist, daar hij in dat jaar tevens belast werd met de leiding over de juist aangekochte Boswachterij Austerlitz in de gemeenten Zeist en Woudenberg. In 1942 breidde deze Dienstkring zich zo uit, dat het beheer der Boswachterijen De Vuursche en Austerlitz gesplitst moest worden. Voor Austerlitz werd een nieuwe bosbouwkundig-ambtenaar aangesteld, zodat de heer Van de Hoef zich weer geheel kon oriënteren op De Vuursche. Hij vestigde zich daartoe voor de tweede maal in Baarn.

De betekenis van de bosbouw.

Tijdens een gesprek met de heer Van de Hoef hebben we het gehad over de Vuursche bossen, kwam o.m. de betekenis van de bosbouw voor de economie van ons land ter sprake. „Het is voor Nederland een primair belang, dat de nationale houtproductie wordt opgevoerd omdat thans 80 à 90% van de ruim 5 miljoen m3 hout, die we jaarlijks verbruiken, ingevoerd moet worden.” De heer v. d. Hoef, die ons met deze woorden op het ontstellende houttekort van ons land wees, zette daarbij tevens uiteen, dat het opvoeren van de houtproductie een kwestie van jaren is. Een grove dennenbos b.v. levert op zijn vroegst 35 tot 45 jaar na de aanleg behoorlijk mijnhout, terwijl voor paalhout en zaaghout vaak het dubbele van deze termijn nodig is. Een bos van Douglas-sparren vraagt 40 à 50 jaar alvorens het voor de houtproductie geschikte bomen levert.

Het een en ander heeft tot gevolg, dat het aanleggen van bos uit een oogpunt van belegging voor particulieren weinig aantrekkelijks heeft. Niettemin is er toch door het particulier initiatief op het gebied van de bosbouw veel tot stand gebracht. Willen we in ons land echter werkelijk tot een grotere houtproductie komen, dan zal de Overheid een belangrijk deel van deze taak op zich moeten nemen.

Na er op gewezen te hebben, dat het bos naast de houtproductie nog verschillende andere belangrijke voordelen biedt, zoals de vastlegging van stuifzanden, die anders door het wegstuivende zand aan de naburige bouwgronden veel schade zouden berokkenen, het behoud van natuurschoon, de gelegenheid tot recreatie in de open lucht en het verstrekken van werkgelegenheid op het platteland in de winter, vertelde de heer Van de Hoef.

Welkom in Lage Vuursche

 Welkom in Lage Vuursche

Het authentieke dorpje Lage Vuursche ligt in het centrum van Nederland en trekt meer dan 2 miljoen bezoekers per jaar vanwege de bosrijke omgeving, de gezellige restaurants, winkeltjes en natuurlijk de eindeloze recreatieve mogelijkheden. Je kunt heerlijk wandelen, fietsen, midgetgolfen of paardrijden.

Velen vinden daarna ’s zomers een zonnig plaatsje op één van de vele terrassen of een warm plekje bij de haard in de winter. De pannenkoek vindt nog steeds grote aftrek maar ook een gastronomisch maal kan gevonden worden in de zes restaurants die Lage Vuursche rijk is.

Dankzij de tientallen rijksmonumenten en de achttiende-eeuwse huizen in en om de Dorpsstraat heb je het gevoel dat de tijd hier heeft stilgestaan. Een Anton Pieck achtige sfeer in het dorp en het feit dat Lage Vuursche en omgeving het eerste grote bosgebied vanuit de randstad is, zorgt voor veel belangstelling. Het dorp heeft een Vorstelijke status omdat prinses Beatrix weer op kasteel Drakenstein woont. Hoewel het kasteel vrijwel geheel aan het oog wordt onttrokken, heeft het op velen een grote aantrekkingskracht.

het Baarnsch Lyceum

Het Baarnsch Lyceum

Een verhaal uit de Baarnsche Courant van 11 mei 1923. 

Zaterdag 5 Mei j.l. was een gewichtige dag in de geschiedenis van het Baarnsch Lyceum. Toen toch had de plechtige opening plaats van het nieuwe gebouw, dat achter het oude gebouwd was.

’s Middags half 3 hadden het Bestuur, de leeraren en de leerlingen zich verenigd in de ruime aula der school, terwijl ook een groot aantal ouders van leerlingen en verdere belangstellenden aanwezig waren. Onder de genodigden werden opgemerkt de Minister van Onderwijs Kunsten en Wetenschappen, Dr. j. Th. de Visser, de referendaris, Chef van de Afd. Middelbaar Onderwijs, van het departement van Onderwijs, de heer W. de Boer, Burgemeester en Wethouder van Baarn, de heren E. Enthoven, G. van Bleek en A. Hartsen van der Hoop, leden van de commissie van toezicht op het Middelbaar Onderwijs, de leden van het Curatorium, de hoofden van alle scholen te Baarn, de architect van het gebouw, de heer G. van Bronkhorst, de heer Statter, director der verenigde Schoolmöbelfabriken in Stuttgart, dr. C. P. Gunning, rector van het Lyceum te Amsterdam en vele anderen. Bericht van verhindering was ontvangen van den Commissaris der Koningin in de Prov. Utrecht, den inspecteur der Gymnasia, dr. C. J. Vinkesteyn en de inspecteur van het Middelbaar Onderwijs in de eerste inspectie, dr. H. A. J. v. Swaaij. Nadat een meisjeskoor uit de leerlingen onder leiding van Mej. G. E. M. de Bruijn van Melis en Mariekerke op verdienstelijke wijze een paar liederen had gezongen, nam de voorzitter van het bestuur Jhr. Dr. J. W. H. Rutgers van Rosenburg het woord. In een uitvoerige rede heette spreker alle aanwezigen hartelijk welkom. Hij bracht den Minister dank voor den financiële steun, welke van het Rijk was ontvangen en den verschillenden particulieren, die door bijdragen of door het nemen van aandelen de stichting van het Lyceum hebben mogelijk gemaakt. Bestuur en Bouwcommissie waren voor groote moeilijkheden geplaatst, vooral de financiën baarden veel zorg. Het eerste plan was veel te kostbaar, waarom een tweede gemaakt werd, waarvan de kosten ruim een ton lager waren. Er is gestreefd naar de grootste mogelijke soberheid, die echter geen afbreuk mocht doen aan de degelijkheid. De heer G. van Bronkhorst, de architect, heeft zich uitstekend van die taak gekweten, waarom hem een woord van hulde niet mocht worden onthouden. Daarna richtte spreker zeer waarderende woorden tot den rector der school, den heer Dr. J. A. Vor der Hake, onder wiens leiding de school in de korte jaren van haar bestaan reeds tot zo grootten bloei is gekomen.

Met den wens, dat de school steeds moge groeien en bloeien en dat ze een schone toekomst moge tegemoet gaan, sloot spreker zijn rede, die gedurig door daverend applaus werd onderbroken. Vervolgens werd het woord gevoerd door den heer dr. P. V. Astro, voorzitter der Bouwcommissie, die hartelijken dank bracht aan den architect, G. van Bronkhorst, aan den heer Statter uit Stutgart, den heer van Mels, conrector en den heer J. W. van Winkoop, tekenleraar, voor de schitterende uitvoering van het werk en de daarbij verleende medewerking op velerlei gebied. Spreker dankte de schenkster van de fraaie „Geuzenvlag”, die op het gebouw wapperde en noemt die vlag met haar heerlijke kleuren het symbool van den opbloei der jonge Ievens, welke op het Lyceum tot bruikbare mensen in de maatschappij worden opgevoed. 

Bescherming Bevolking Baarn in 1953

 Bescherming Bevolking Baarn in 1953

Opbouw van de organisatie Bescherming Bevolking in het rayon Soest-Baarn is zo goed als voltooid

Hoewel tot dusver van enige activiteit der Bescherming Bevolking te Baarn niet veel gebleken is, is de laatste maanden achter de schermen voor de opbouw van deze organisatie ook in deze gemeente met voortvarendheid gewerkt.

Het kaderpersoneel voor de sector Baarn van het rayon Baarn-Soest is thans aangeworven. De installatie van het kader heeft enige dagen geleden ten Gemeentehuize plaats gevonden.

Voor een beter begrip van de plaatselijke organisatie Bescherming Bevolking moge het volgende dienen:

De gemeente Baarn (zonder Lage Vuursche) en de gemeente Soest (zonder Soesterberg) vormen tezamen het Rayon „C” van de Kring Utrecht IV van de landelijke B.B.- organisatie. Deze samenkoppeling maakt het in tijd van oorlog mogelijk het gezamenlijk potentieel van beide gemeenten onder centrale bevelvoering in te zetten voor elk der beide gemeenten.

De leiding van het Rayon berust bij een Commandant (drs. L. J. Dijkstra te Soest), die verantwoording schuldig is aan de burgemeesters der twee gemeenten.

Het Rayon is onderverdeeld in 3 wijken, 2 te Soest en 1 te Baarn. De Baarnse wijk is verdeeld in 17 blokken, waarvan 13 de kern der gemeente omvatten.

De leiding van de B.B.-organisatie ter plaatse wordt gevormd door de heren P. V. Astro, sectorcommandant en A. Pentenga, wijkhoofd.

Daar voor de z.g. „buitenblokken” de benoeming van blokhoofden voorlopig niet urgent wordt geacht, zal het Kader van de Wijk voorshands bestaan uit de sectorcommandant, het wijkhoofd, 13 blokhoofden en hun plaatsvervangers.

Als blokhoofd zijn geïnstalleerd de heren: N. Vedder, Mauvestraat 2; G. M. Kerkhof, Zandvoortweg 31; W. van Gorcum, Juliana- laan 6; D. Molenkamp, Torenlaan 66; A. Stroo, Bremstraat 6; J. Stroo, Schoolstraat 55a; J. Benjamin, Gruttostraat 37; W. K. Kramer, Noorderstraat 19; D. van Toor, Ferdinand Bollaan 19; M. J. S. Sterneberg, Mollerusstraat 3 en A. B. van der Esch, Eemnesserweg 80.

De B.B.-wijken en blokken zijn op de eerste plaats zelfbeschermingsorganen.

Daarnaast komen de Overheidsformaties te staan, de z.g. Mobiele Brigades. Hieronder worden gerangschikt: le een Reddingsploeg 2e het Geneeskundig team; 3e de Brandweer; 4e Politie en Reserve-politie; 5e Gas- en Radiatiebrigade; 6e Indentificatieploegen; 7e een Opvangcentrum (voor gewonden b.v.).

Van deze Mobiele Brigades is het Geneeskundig team reeds gevormd. De leiding er van berust bij de heer J. A. Klijn, arts. Vanzelfsprekend zijn ook de Politie en de Brandweer reeds in de B.B.-organisatie ingeschakeld. De formatie Reserve-politie is in opleiding.

De dienst bij de B.B. Baarn

Aangezien het gehele rayon Soest-Baarn tot het z.g. „B” gevarengebied behoort, zullen alhier geen „vaste” Noodwachters worden aangesteld, doch zal elke blokploeg bestaan uit 18 vrijwilligers. Van groot belang, beter gezegd: van doorslaggevend belang, zal daarom de vrijwillige medewerking van de burgerij zijn. Ook de B.B. Baarn zal daarmee staan of vallen.

Men kan zich als vrijwilliger dagelijks ter Gemeentesecretarie opgeven zowel voor de blokploeg van eigen woonwijk als voor de plaatselijke mobiele Brigades.

antwoord zoekplaatje Spoorstr. hoek

 Antwoord vorige week:

[Pr Hendriklaan hoek Spoorstraat (1988)]

Ook in Baarn is de schaalvergroting van hei bankwezen van particuliere instellingen tot wereldomvattende bedrijven merkbaar geweest. We moeten dan terug naar 1913, toen mr. André de la Porte het Baarnse filiaal van de Amersfoortse bankiersfirma Methorst & van Lutterveld over nam. Een vooraanstaande Baarnse figuur, deze André de la Porte en toen al een kwart eeuw op dit terrein werkzaam.

ie bankinstelling had in december 1906 in ons dorp op de hoek Mollerusstraat/Eemnesserweg een bijkantoor geopend en de leiding daarvan toevertrouwd aan deze commissionair in effecten mr. L.L.F. André de la Porte.

Reeds een paar maanden na deze vestiging bleek dit bijkantoor, speciaal op het gebied van in- en verkoop van effecten, in een behoefte te voorzien. Daarom ging deze commissionair zich als een zelfstandig bankier in Baarn vestigen. Daartoe gebruikte hij de firmanaam André de la Porte en kocht een door verkaveling vrijgekomen bouwterrein op de hoek van de Prins Hendriklaan en het Beukenlaantje, dat inmiddels de naam Spoorstraat heeft gekregen.

Op die grond bouwde hij — met de ingang aan het Beukenlaantje — een villa met daarbij een kantoor. Opnieuw breidden de werkzaamheden zich dermate uit, dat reeds in 1917 een grondige verbouwing moest plaatsvinden om meer kantoorruimte te scheppen. Tevens opende de heer André de la Porte in die jaren filialen van zijn bank in Soest, Bussum en Laren.

De crisismoeilijkheden, welke in 1929 begonnen, lieten ook dit Baarnse bankiershuis niet ongemoeid. Men ontkwam niet aan grotere concentraties en in 1931 werden de bank en haar filialen overgenomen door de Gelderse Kredietvereniging, Mr. André de la Porte trok zich volledig uit de zaken terug.

De leiding van de kantoren in Baarn en Soest werd in handen gelegd van de heer O. Langelaar, die in 1907 reeds als 13-jarige jongen bij Methorst & van Lutterveld in dienst was gekomen. Hij heeft het bankiersvak geleerd van de heer André de la Porte, die hem graag handhaafde toen hij voor zichzelf begon. Reeds op 23-jarige leeftijd werd de heer Langelaar als procuratiehouder aangesteld en weer tien jaar later (in 1927 dus) werd hij in de firma opgenomen.

De Gelderse Kredietvereniging werd in 1936 met al haar vestigingen opgeslokt door de Nederlandse Handelmaatschappij, een sinds 1928 te Amsterdam gevestigde instelling met een wereldomvattend arbeidsveld. In Baarn bracht dat toen nauwelijks verandering, hoewel twee jaar later in 1938 een ingrijpende verbouwing doorgevoerd werd, doordat een belangrijk deel van het woonhuis bij het kantoor getrokken werd.

Op afbeelding uit 1921 wordt deze zijstraat van de Prins Hendriklaan nog ’Beukenlaantje’ genoemd. De villa annex kantoor, welke de heer André de la Porte er liet bouwen, komt er in al zijn pracht op uit.

Wilt u uw herinneringen delen, stuur een e-mail naar: bakker.groenegraf@gmail.com. 

Of een briefje aan: Baarnsch Geheugen Marisstraat 4, 3741 SK BAARN

Lees de 1500 verhalen over Baarn op: [HTTPS://groenegraf.blogspot.com]

De winnaar is: Joost van Opijnen

huidige situatie

Zoekplaatje

Zoekplaatje in Baarn

1: In welke straat stond deze villa?

U kunt hierop reageren via het sturen van een briefje naar:

Stichting Groenegraf.nl

T.a.v. Baarnsch Geheugen

Marisstraat 4

3741 SK BAARN

Of stuur een e-mail naar :

bakker.groenegraf@gmail.com

Onder de goede inzenders verloten we het boek “Waarom redden" over de Brandweer van Baarn.

Dit boek is geschreven door Maartje Hormes en Leen Bakker en uitgegeven door Personeelsvereniging Brandweer Baarn in 2007.

Daarnaast ontvangt de winnaar ook nog een fles wijn voorzien van een ansichtkaart uit Baarn, beschikbaar gesteld door Mitra Baarn - Van der Steeg Laanstraat 72, 3743 BH Baarn, tel: 035-5426063.     Lees de 1500 verhalen over Baarn op: [HTTPS://groenegraf.blogspot.com]

Luctor modelschool unicum in de wereld van het onderwijs.]

Een verhaal uit de Baarnsche Courant van januari 1956

Het zal de meeste Baarnaars wel niet ontgaan zijn, dat de laatste weken in de tuin van Luctor N.V. grote veranderingen plaats vinden. Achter het, op de hoek van de Oude Utrechtseweg en Gerrit van der Veenlaan gelegen, kantoorgebouw (Linker afbeelding de vroegere villa „Catharina” ) is in een snel tempo een school

Villa Catharina

gebouwd en de grote tuin rond het kantoor ondergaat een grondige verandering. Het bijzondere van deze prefabricated houten school is, dat zij niet door leerlingen, doch door autoriteiten op het gebied van het onderwijs, vertegenwoordigers van gemeentebesturen en schoolbesturen, ja zelfs door vertegenwoordigers van regeringen van tal van landen bezocht zal worden. Het bedrijf van Luctor N.V., dat ruim 20 jaar geleden werd opgericht en zich specialiseerde in een bescheiden collectie schoolartikelen voor de Zuid-West hoek van Nederland, heeft na de oorlog zulk een vlucht genomen, dat de naam Luctor niet alleen in Nederlandse onderwijskringen, doch in de gehele internationale onderwijswereld een goede bekende klank gekregen heeft. Om dit met een sprekend voorbeeld aan te tonen, wijzen wij er op, dat Luctor in de loop van 1955 alléén in Indonesië 280 middelbare en 22 technische scholen volledig heeft ingericht. Luctor N.V. onderhoudt handelsbetrekkingen met praktisch alle landen van Europa, staat in nauw contact met de afd. Onderwijsontwikkeling van de Unesco te Parijs en is een voorlichtingscentrum geworden voor onderwijsautoriteiten. Op de binnenlandse markt neemt het bedrijf met haar meer dan 12.000 afnemers een dominerende plaats in. De toonkamers in het kantoorgebouw aan de Oude Utrechtseweg, waar Luctor nu ruim 10 jaar gevestigd is, konden deze groei niet bijhouden. Zij puilden uit en beantwoordden niet langer aan haar voorlichtende taak. De oplossing van het probleem. De directeur van het bedrijf, de heer A. D. Baart, zag één mogelijkheid om dit probleem goed op te lossen: de bouw van een modelschool. Alvorens het idee werkelijkheid kon worden, moesten vele moeilijkheden overwonnen worden. De directie had hierbij gelukkig de volle medewerking van het gemeentebestuur. In het najaar van 1955 kon aan N.V. Houtbouw Van 't Verlaat te Giessendam-Hardinxveld opdracht gegeven worden, op het terrein van Luctor een modelschool te bouwen. De school staat er reeds. Zij telt vijf lokalen, die de voorgeschreven afmetingen hebben en volledig zullen worden ingericht. Hierbij zullen zowel het fröbel- en lager onderwijs als het middelbaar en nijverheidsonderwijs volledig aan hun trekken komen. Voor elk van deze groepen is een lokaal gereserveerd, waarin de schoolmeubelen en leermiddelen, die voor deze groepen bestemd zijn, tentoongesteld zullen worden. Het vijfde lokaal is speciaal ingericht voor de fysica-vakken. Het wordt een compleet werklokaal, waar met diverse instrumenten natuurkundige proeven genomen zullen worden. In de lokalen staan de schoolmeubelen reeds opgesteld, terwijl de kasten gevuld worden met de leermiddelen, waaraan elk der bovengenoemde schoolgroepen behoefte heeft. Het schoolgebouw heeft een overvloed aan licht en lucht en zou zeer geschikt zijn voor het onderwijs. Rechts de huidige situatie.

                     Lees de 1500 verhalen over Baarn op: [HTTPS://groenegraf.blogspot.com]

de huidige situatie

antwoord zoekplaatje

 Antwoord van vorige week "Brandweerman"

De Baarnse brandweer anno 1930

Op 28 oktober 1930 schreef de toenmalige opperbrandmeester, de heer J.J. de Boois, een rapport aan de burgemeester van Baarn waarin hij de '1e reorganisatie van de brandweer van Baarn’ aankondigde:

Aangezien binnen korten tijd de Brandweer hier ter plaatse een reorganisatie zal ondergaan, in hoofdzaak door het aanschaffen van een motorspuit, komt daardoor, als natuurlijk gevolg dat mechanische krachten gaan vervangen, een gedeelte van het personeel overcompleet. Anderzijds zal bij de motorspuit personeel moeten worden aangesteld en wel in hoofdzaak bestaande uit technisch of bij de bouwvakken werkzame personen.

Omdat de handspuit aan den Eemnesserweg wordt afgeschaft, kunnen we de heren W. van Kouterik, W. Kamphorst, G. Ruijer, J. Meijnhardt, H. Brandt, H. Smits, A. Schutte, K. van Kesteren, N.H. Limper, E. van de Pol en C. Koffrie bedanken. Tevens ook, wegens het vervallen van de handspuit ‘Groeneveld’, de heren J. Schouten, S. Suik, G. van Amersfoort en A. van de Meent.

Twee spuitgasten moeten bij de Commandeur K. van de Wetering blijven voor de haspelwagen. Alle bij de brandweer, 14 ingedeelde gemeentearbeiders kunnen worden bedankt. Hiervan zullen enigen worden benoemd bij de eventueel aan te schaffen motorspuit. De overige manschappen kunnen voorlopig gehandhaafd blijven.

In 1931 werd geld beschikbaar gesteld voor modernisering van de organisatie door aankoop van een gemotoriseerde blusspuit. Rond dit jaar begon de organisatie uit vrijwilligers te bestaan. Een vrijwilligersvereniging werd opgericht en de opperbrandmeester en zijn plaatsvervanger kwamen in dienst van de gemeente.

Op de linker afbeelding wilden de toenmalige vrijwilligers van de Baarnse brandweer gaarne met hun (nieuwe) wagen poseren. V.l.n.r.: de heren Boer, van Resteren, Ligtenberg, v.d. Broek, Gielen, Hornsveld, van Dijen en van IJken.

Naast een gemotoriseerde blusspuit beschikte de brandweer over een motorspuit en vier handbrandspuiten/haspelwagentjes, die respectievelijk te Lage Vuursche, bij de Eembrug, bij Groeneveld en in het dorp waren geplaatst.

In 1946 werden de vergoedingen en de namen van de rangen van het korps van Baarn aangepast. Deze bestond toen uit 31 personen met namen van rangen als; Opperbrandmeester, Assistent Opperbrandmeester, Commandeur te Lage Vuursche, Manschappen te Lage Vuursche en te Eembrug. De nieuwe namen van de rangen die werden ingevoerd waren: Adjunct Hoofdbrandmeester, Brandmeester, Onderbrandmeester, Hoofdbrandwacht en Brandwacht.

In 1927 kregen de brandmeesters al telefoon en kwamen er zogenaamde wekkerlijnen en brandschellen. In de oorlogsjaren deed de sirene als alarmeringsinstallatie zijn intrede. In 1971 kwam hier verandering in, toen het ‘stil alarm’ werd ingevoerd.

De winnaar deze week is Kees Huurdeman. 

Wilt u uw herinneringen delen, stuur een e-mail naar: bakker.groenegraf@gmail.com. 

Of een briefje aan: Baarnsch Geheugen Marisstraat 4, 3741 SK BAARN

Kijk ook eens op onze website. Of lees de 1500 verhalen over Baarn op:

HTTPS://groenegraf.blogspot.com

De AA-Ford staat momenteel in de Brandweerkazerne in Baarn

 Zoekplaatje in Baarn]

1. Wat voor beroep hebben deze mannen?

U kunt hierop reageren door uw antwoord te sturen naar:

Stichting Groenegraf.nl

T.a.v. Baarnsch Geheugen

Marisstraat 4

3741 SK BAARN

Of stuur een e-mail naar: bakker.groenegraf@gmail.com

Onder de goede inzenders verloten we het boek 'Waarom redden'. Een boek over de geschiedenis van de brandweer van Baarn met historische feiten en anekdotes en beschrijving van alle facetten van het brandweerkorps.

Dit boek is geschreven door Maartje Hormes en Leen Bakker en uitgegeven door Personeelsvereniging Brandweer Baarn in 2007. Daarnaast ontvangt de winnaar ook nog een fles wijn voorzien van een ansichtkaart uit Baarn, beschikbaar gesteld door Mitra Baarn - Van der Steeg, Laanstraat 72, 3743 BH Baarn.

mondharmonicavereniging

 Mondharmonicavereniging Excelsior herdenkt 60-jarig bestaan in 1988

Mondharmonicavereniging Excelsior wordt volgende week zaterdag, 8 oktober 1988, ’s middags van 15.00 tot 17.00 uur een receptie gehouden in De Speeldoos aan de Rembrandtlaan. Een week later (15 oktober) volgt daar een feestavond, te verzorgen door de uit veertig personen bestaande Hilversumse groep The Lucky Boys and Girls. Deze ook in Baarn zeer goed bekend staande amateurs — in hun eigen woonplaats weten zij de zaal van Gooiland liefst vijf avonden vol te krijgen - hengen de showrevue Theater. Zelf bestaan deze Hilversummers al 51 jaar en oorspronkelijk vormden zij een... mondharmonicavereniging. Kaarten voor deze jubileumavond zijn verkrijgbaar bij N.K. Jansen, Balistraat 21 (tel. 14865), die trouwens reeds 51 jaar bij Excelsior actief is en daarmee tevens het oudste lid is.

Het optreden in Baarn van de mondharmonicavereniging Bravo uit Amersfoort (omstreeks juni 1928) had tot gevolg dat enige Baarnse mond- harmonicaliefhebbers de hoofden bij elkaar staken, een vergadering belegden en op 28 augustus 1928 de Baarnse mondharmonicavereniging Excelsior oprichtten.

De feitelijke oprichters waren de heren G. Greeven, H. Overeem, S. van Zijst sr. en J. Verwoerd. Dirigent werd de heer D. Greeven uit Amersfoort. Ondanks het bestaan van al twee mondharmonicaverenigingen in Baarn (Ons Genoegen en De Eendracht) bleek ook Excelsior in een behoefte te voorzien, want al spoedig steeg het aantal leden tot 65.

Het repetitielokaal was in die jaren gevestigd in de zaal van café Novum in de Laanstraat (vroeger stoffenhuis R. Polak), waar ook de eerste uitvoering op 5 januari 1929 werd gegeven.

Eind 1929 kwam Excelsior onder leiding van de heer D.A. Stor en tevens werd in zijn werkplaats gerepeteerd tot het uitbreken van de oorlog. Excelsior bespeelde toen als één van de eerste verenigingen de chromatische Polyphonia-instrumenten. Na de oorlog, op 10 april 1946, ondanks schaarste aan instrumenten, werden de repetities o.l.v. de heer Stor hervat.

B.M.V. Excelsior  in 1933 met dirigent Cor Kling

Oefenlokalen

In 1947 verhuisde Excelsior voor repetitiegelegenheid naar Christelijke Belangen, wat maar een jaar duurde. Daarna betrok men een bovenzaal van restaurant Astoria, waar Excelsior 10 jaar verbleef. Aansluitend volgden nog als repetitielokaal Onder de Linden, De Ark en de zaal van harmonie Crescendo. In het jaar 1949 kwam er een einde aan het 19-jarige dirigent- schap van de heer Stor.

Onder leiding namelijk van de heer Stor en bijgestaan door één van de oprichters, tevens voorzitter, name- •ijk de heer S. van Zijst, mocht Excelsior vele successen behalen, ondanks de soms (crisisjaren!) zeer moeilijke omstandigheden. De heer Cor Kling volgde in 1949 de heer Stor als dirigent op en bracht Excelsior naar grote hoogte. Op 17 oktober 1953 werd het 25-jarig jubileum herdacht met een receptie in Christelijke Belangen.

In het jaar 1961 gaf de heer Kling te kennen wegens hoge leeftijd te willen stoppen als dirigent van Excelsior. Een zeer sympathieke geste van hem was, dat hij zelf voor een opvolger zorgde in de persoon van de heer R. Jongerden, een oud-leerling van de heer Kling.