maandag 23 augustus 2021

’Baarnsche Allerhande’ en andere geschiedkundige lekkernijen met de smaak van het verleden

door Ed Vermeulen


Natuurlijk kent u de fameuze Turcotaart, de Bikkels en de Naaldjes, maar kent u ook de Baarnsche Allerhande? Nee? Tijd voor een kleine proeverij met zeven verschillende smaken. Voor elke dag van de week één.






Koopvaardijkapitein Gerardus Schmidt
(1873-1946), foto 1908.
(Coll. Fam. archief Schmidt)

De toevalligheden in het leven: Op Texel, Nederlands grootste Waddeneiland was in de jaren 1912/13 tot halverwege 1933 een zeevaartschool. Het nog steeds bestaande gebouw en een oude grafsteen op de Algemene Begraafplaats van Den Burg vormen de enige stenen herinneringen aan de tijden van weleer. Over de geschiedenis van deze school schreef ik een zestal verhalen.  Verhalen over leerlingen (in de Texelse volksmond ’Zeevaarders’ genoemd) en hun leraren. Eén van de langst dienstdoende leraren was ene G. (Gerardus) Schmidt, leraar zeevaartkunde. Tot zover niets bijzonders. Dit werd anders na een toevallige (?) ontmoeting met plaatsgenoot (oud) huisarts Peter Schmidt. Aardige man, gezellige prater en naast huisarts bekend als jazzpianist en ooit ook als excursieleider bij de HKB. We spraken over van alles en nog wat. Texel kwam ter sprake. 





Muzikaal entertainer Peter Schmidt
(Coll. Fam. archief Schmidt)


 Adresboek 1948


Stuurman G.H.V.
Egbertus A.M. Parmentier
(1899-1962)
(Coll. Fam. archief Parmentier)
Leraar Gerardus Schmidt bleek Peters grootvader te zijn! Daarbij leverde het doorspitten van de leerlingenlijsten, leerjaar 1917-18, de uit Baarn (!) afkomstige Egbertus A. M. Parmentier op. ‘Zeevaarder’ Parmentier woonde in de Leestraat op no. 16, de plek waar zich nu de uitgang van het parkeerterrein van Supermarkt Jumbo-Den Blanken bevindt. Hier had zijn broer Alponsus Parmentier een atelier voor tanden- en kiezen, tandtechnieker dus. Over het varende leven van Parmentier helaas niets kunnen vinden. Zelfs zijn rederijkeuze is mij onbekend. Ook duikt zijn naam niet op in de Koopvaardij oorlogsarchieven. Alles wijst er op dat Parmentier de oorlogsjaren niet op zee, maar aan de wal heeft doorgebracht. In zijn familie zijn jammer genoeg geen verhalen of foto’s uit deze tijd bewaard gebleven. Wel is mij bekend dat hij bevriend was met de Baarnse familie van Berkum. Van Berkum Sr. was kapitein bij de C.S.M, Curaçaose Scheepvaart Maatschappij. Of Parmentier ook verbonden was aan deze rederij? In 1962 verhuisde hij naar Balistraat 19a. Hij overleed op 19 december van hetzelfde jaar en werd begraven in het familiegraf op de Rooms Katholieke begraafplaats bij de Heilige Nicolaaskerk aan de Kerkstraat.  


Sloop huis Parmentier, Leestraat 16
(Coll. Hist. Kring Baerne)


 Familiegraf Parmentier
(Coll. Groenegraf.nl)


Jan Boon (Tjalie Robinson) en kleindochter Vivian Boon,
Den Haag 1974. Cover Moesson april 2021.



Moesson: Hét Indisch Maandblad. In 1964 trouwde ik met een op Java geboren Indisch meisje. Een meer dan goede reden om al enkele tientallen jaren geabonneerd zijn op ’Moesson Hét Indische Maandblad’, opgericht in 1956 door de bekende Indische auteur Tjalie Robinson oftewel Vincent Mahieu, beiden pseudoniemen voor Jan Johannes Theodorus Boon (Nijmegen 1911-Den Haag 1974). Het blad viert inmiddels haar vijfenzestigjarige bestaan! Een prestatie van jewelste. Begonnen onder de naam ’Onze Brug’, daarna ’Tong Tong’, verbindt ’Moesson’ Indisch Nederland en zij die aan de zijlijn staan van het Indische leven, zoals ikzelf. 


 Gezin Cornelis Boon, echtgenote Fela Robinson met baby Lies, Fela’s moeder Sanmirah,
Alex (l), Cornelis (Kees) en Jan (Tjalie) rechts. Overigen familieleden Fela.
(Coll. I4E)

Nu hoor ik u denken, Baarn: hoe dan? Het zit zo: Tjalies vader, KNIL sergeant Cornelis Boon, was een geboren Baarnaar (3-2-1885), in Indië getrouwd met een Indische dame: Fela Robinson. De familienaam Robinson zou later in Tjalies auteursnaam ingebed worden. Cornelis was de jongste van negen kinderen van Jan Johannes Theodorus Boon en zijn echtgenote Elisabeth van Meeteren, volgens het adresboek van 1889 woonachtig op de Dijkweg, een oude Baarnse straat, in de 70-er jaren gesaneerd. In gewoon Nederlands: gesloopt! 

Dijkweg voor de sanering, richting Zandvoortweg.
(Coll. Groenegraf.nl)

Beide echtelieden zijn in resp. 1922 en 1897 in Baarn overleden. Boon sr. was kruier-besteller aan het station. Hij haalde het toenmalige ’Baarnsche’ nieuws met berichten over een ongeval, herstel en 25-jarig huwelijksfeest. 



Meer Moesson Baarn? De cover van Moesson editie november 2002 toont de grande dame van de Nederlandse literatuur Hélène Serafia ‘Hella’ Haasse. 


Cover Moesson november 2002: Hella Haasse

In 1918 geboren in Batavia woonde ook zij ooit in Baarn: Ferdinand Huycklaan, Parkstraat, Nassaulaan en Krugerlaan. Op de Nassaulaan schreef Hella het boekenweekgeschenk 1948: Oeroeg. Ten leste: de naam van de huidige Moesson hoofdredacteur is Vivian Boon. Zij is de kleindochter van Tjalie en daarmee tegelijkertijd de betachterkleindochter van Baarnaar Jan J. Th. Boon van de Dijkweg. Het kan verkeren! 


VOC schip arriveert te Kaapstad. Tafelberg op achtergrond
(Bron Internet)

Baarn en de VOC:  een verhaal over een uit Baarn afkomstige VOC opvarende zou in de rubriek ’Baarn op de wereldzeeën’ niet misstaan. Bijna iedere Nederlandse stad of dorp, hoe klein ook, heeft wel een bijdrage geleverd aan ’s werelds eerste multinational: de Verenigde Oostindische Compagnie. Baarn ook? De personeelsarchieven van de VOC brachten uitkomst: ja, Baarn ook! Ene Jean la Marque. Nu hoor ik u denken: la Marque en die komt uit Baarn? Ja, het staat er echt: Baarn. 



Uitgevaren als soldaat in A.D. 1716 met het schip, type jacht, Generale Vrede en thuisgevaren in 1720 met het schip Hogenes. Het begin van een zoektocht: waar geboren, gedoopt, woonachtig in welke straat of steeg, buurtje Zandvoort, de oude Oosterhei, de Vuursche misschien en uiteindelijk de vraag waar begraven? Maar waar ik ook zocht, niets te vinden, oude doopboeken en begraafregisters gaven niet thuis. 

Scheepssoldij boek VOC:  Jean la Marque, Béarn. 
(Coll. N.A. Den Haag)

Uiteindelijk kwam ik via een pagina uit het VOC scheepssoldijboek wel degelijk thuis, maar dan van een koude kermis: Jean la Marque kwam niet uit Baarn maar uit Béarn en dat ligt niet (!) in het Eemland, maar aan de voet van de Pyreneeën, u weet wel, die hoge bergen waar Tour de France renners hun ziel uit hun lijf plegen te fietsen. 

 Voor Jean la Marque geen bisschoppelijk paard maar twee rode koeien in het wapen van Béarn


Jammer? Zeker wel, want een verhaal over een Baarnaar bij de VOC had me wis en waarachtig eeuwige roem gebracht!

De magie van Portugal
(Foto: Ed Vermeulen)

Getegeld Baarn: waar denkt u aan bij het horen of lezen van het woord tegels? Aan uw groen uitgeslagen en bemoste tuinterras, losliggende en door boomwortels omhoog gedrukte stoeptegels of aan uw gladde betegelde badkamer, waar het doucheschuim u het rechtop staan bijna onmogelijk maakt? Of aan de prachtige tegeltableaus in Portugal, gezien tijdens uw vakantie aldaar.

Lenteleven (getekend door Hans Smeekes , uit ’Baarn, daar waar ik geboren ben’, uitgave Groenegraf.nl)

Groter is misschien de kans dat u zich de tegeltableaus in de voormalige en sinds lang afgebroken kleuterschool Lenteleven en de door grafisch topkunstenaar Maurits Escher gemaakte tegels voor de pilaren in Het Baarnsch Lyceum herinnert. Eind 2019, hoe lang al weer geleden, was er bij de Historische Kring Baerne een tegeltentoonstelling met allerlei tegeltjes en tableaus met Baarnse onderwerpen. 

           (Coll. HKB)                                       Bark Baarn, afgemeerd in Amsterdam
                                                            (Coll. archief Meursing)


Mijn favoriet: het kleurrijke Conimextableau. Of Baarn ooit weer aan zee komt te liggen, ligt in de nevelen der toekomst verborgen. Met het stijgen van de zeespiegel weet je het maar nooit. Waar ooit de bark Baarn volgeladen met producten uit het voormalige Nederlands Indië, afmeerde vindt nu al jaren de Stoomboot van Sinterklaas een veilige haven. Voor hoe lang nog?

(Coll. Ed Vermeulen)

Waar is het feestje? Parelvissers en gravers in het verleden hebben zeker twee zaken gemeen: geduld en een scherp oog! Een paar jaar geleden werd door mij bij de Baarnse Kringloop de volgende parel opgedoken: een op naam van mevrouw C.L. Sprenger van Eyk-Bauduin van de Julianalaan gestelde uitnodiging tot het bijwonen van de inzegening van het huwelijk van Prinses Juliana en Prins Bernhard op donderdag 7 januari 1937 en aansluitend het diner. 

(Coll. Ed Vermeulen)


Had ik toen geleefd en had ik mevr. Sprenger van Eyk gekend: ik was zeker meegegaan! Mogelijk had ik vanuit Baarn mee kunnen rijden. Get me to the church on time! Diner naar keuze. Wat zou het geworden zijn: bruine bonen met spek of een kalfsbiefstuk met doperwten? Een welgemeend ’eet smakelijk’ is hier zeker op zijn plaats. 


Kom van dat dak af: sloop voormalig pand Messing, Laanstraat 4, door de Ruyters sloopbedrijf
(Coll. Groenegraf.nl)

Kom van dat dak af! Zoals wel vaker gebeurde bracht J. J. (Jan) de Ruyter, sloper in ruste, een bezoek aan de HKB.  Meestal had hij iets bij zich ter verrijking van de collectie. Zo ook deze keer. Het betrof een gietijzeren ornament ooit bij een sloop veilig gesteld. 

Eén van vier dakgoot ornamenten, Laanstraat 2
(Foto Ed Vermeulen (Coll. Hist. Kring Baerne))

Stadsvilla Laanstraat 2 met de vier ornamenten (nu Arcade)
(Coll. Hist. Kring Baerne)

Met nog drie gelijken bevestigd aan de dakgoot. Het antwoord op mijn vraag over het hoe, wat en vooral waar werd beantwoord met: sloop pand Laanstraat 2 (een oude stadsvilla annex wol- en handwerkwinkel) recht tegenover het gemeentehuis. Dit huis werd gesloopt ten behoeve van de bouw van het merkwaardige bouwwerk dat bij oplevering de stadse en pompeuze naam Arcade meekreeg. Natuurlijk wilde ik meer weten en heb het ornament aan twee BB’ers (Baarnse bouwkundigen/aannemers) getoond. Geen van beiden herkenden het als een originele dakgoot versiering. Mogelijk had de eigenaar ze zelf later aan laten brengen. Het ultieme bewijs van het bestaan werd geleverd door een foto uit het rijk gevulde HKB bestand. Baarn: waar zelfs de dakgoten een versiering waard zijn! 


Passagierslijst m.s. Oranje:
Zaterdag 28 december 1946: de Oranje is onderweg van Amsterdam naar Batavia. De kapitein (in Mij. Nederlandtaal: gezagvoerder) was I. Bakker, de HWTK W.H.M. Galavazi, de 1e stuurman P. Person en de 1e Administrateur A.Weiland. 


Passagierslijst m.s. Oranje (Amsterdam-Batavia) 28-12-1946
(Coll. Ed Vermeulen)




 Jaap Manting in SMN uniform.
(Coll. fam. Manting)
Leuk zult u zeggen maar wat ik moet ik als inwoner van Baarn met al die namen? Maar als ik u nu vertel dat één van de twee aanwezige jeugdleiders J. (Jaap) Manting was dan gaat ons Baarn hart toch sneller kloppen! 




Jaap Manting, jeugdleider a/b m.s. Oranje, Suezkanaal
(Coll. fam. Manting)

Jaap Manting, door generaties lyceisten gekend als gym- en sportleraar aan Het Baarnsch Lyceum! Hij voer vanaf eind 1945 als jeugdleider bij de Stoomvaart Maatschappij Nederland (SMN), maakte een tiental reizen op het m.s. Oranje, om daarna in dienst te treden bij Het Baarnsch Lyceum als docent Lichamelijke Opvoeding. Ook in het Baarnse sportverenigingsleven géén onbekende. In 1962 de eerste voorzitter van de mede door hem opgerichte Baarnse Atletiek Vereniging, B.A.V, terwijl hij in 1965 ook aan de wieg stond van de Baarnse Mixed Hockey Vereniging, BMHV. Daarnaast mochten ook  de IJsbaanvereniging en de Baarnse Lawn Tennis Club, BLTC, ruimschoots gebruik maken van zijn sportieve en organisatorische talenten.

Excerpt pass. lijst: Baarnaars a/b m.s. Oranje
(Coll. Ed Vermeulen)

Op zoek naar meer lopen we de passagierslijst ook maar even na en komen we mevrouw Dijxhoorn-Meier, haar naam abusievelijk gespeld als Dijchoorn, en drie kinderen, tegen. Eén van hen is Rob, oud stuurman SMN, tientallen jaren mijn goede buurman en een zeer gewaardeerd docent wiskunde op Het Baarnsch Lyceum. Ook zien we Mejuffrouw A.M. (Tineke) Ritzema , die evenals haar broer Ibeling, alias oom Klaas, de onderduiker van Spoorstraat 2, naar Indië ging om een bestuurlijke carrière op te bouwen. 

Tuin Spoorstraat 2: staand 2e van (l) Ritzema sr., Henk en Ibeling,
 zittend (l) mevr. Ritzema, vooraan Tineke. Foto voor 1941
 (Coll. Familie Ritzema)

Van Baarn naar Insulinde v.v.

Affiche m.s. Oranje uit 1939: ontwerp Jean Walthier 
(Coll. Ned. Historisch Scheepvaartmuseum)


’U heeft nu de Baarnsche Allerhande geproefd. Moge het u wel bekomen! Mogelijk smaakt het naar meer! Eén ding is duidelijk: geschiedenis is niet alleen interessant maar ook leuk’.


Ed Vermeulen (1942)











Dit verhaal verscheen op maandag 23 augustus 2021 in de Baarnsche Courant  in de rubriek

  ’Vandaag is morgen alweer gisteren (bruggetjes naar vroeger)’

Deze rubriek is een samenwerking tussen de Historische Kring Baerne en Groenegraf.nl    

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op.
 Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter

Geïnspireerd geraakt door onze oud Baarn-verhalen? 
Kom in actie en deel ook uw herinneringen op Groenegraf.nl.