Bakker van de Kuinder

 Bakker Van de Kuinder, Ferd. Huycklaan

 Veel lezers vinden het leuk om foto's uit de recente geschiedenis van Baarn te bekijken. Dat blijkt uit de vele reacties die we krijgen. Foto's uit de jaren zestig en zeventig uit de vorige eeuw zijn populair. Ik begrijp wel waarom. Veel mensen hebben persoonlijke herinneringen aan die tijd. Nostalgie speelt dan een grote rol. Zelf ben ik van bouwjaar 1950. Toch vind ik juist oudere foto's leuker, vooroorlogse foto's vind ik heerlijk om te bekijken. Dat komt waarschijnlijk omdat de tijd toen zo verschrikkelijk anders was dan tegenwoordig. Een foto waarop iemand afgebeeld staat die bezig is met zijn normale dagelijkse bezigheden, kleding uit die tijd en een mooi pand in Baarn op de achtergrond. Prachtig!

Neem nu deze foto van broodbakker Hendrik van de Kuinder (1887-1968) voor zijn woning aan de Ferdinand Huycklaan nummer 56 in Baarn. Op de bok Hendrik, waarschijnlijk met een zoon, op een paard en wagen waarmee hij brood rondbracht. Achter hem ziet u zijn woning. Een mooi pand toch? De woning is ingrijpend veranderd en wit geschilderd. Veel kan ik niet over deze broodbakker vertellen. Ik zal hier vertellen wat ik weet. Hopelijk kunt u ons meer vertellen zodat ik dit artikel in de toekomst kan uitbreiden. Hendrik van de Kuinder is geboren op 24 september 1887 in Eemnes als zoon van bakker Wiebe van de Kuinder en Rijkje Spelt. Van de Kuinder is een echte Eemnesser familienaam. Generaties Van de Kuinder woonden in Eemnes. Vader Wiebe was dus net als Hendrik bakker en ook opa Frans van de Kuinder was bakker. Je mag dus met een gerust hart zeggen dat het broodbakken Hendrik met de paplepel was ingegoten. Als ik naar het pand op de oude foto's kijk, zie ik volgens mij geen winkel. Was Hendrik van de Kuinder een bakker die alleen brood ventte? Hendrik groeide op in een gezin met veertien kinderen van wie er acht de volwassen leeftijd waren. Het lag voor de hand dat Hendrik en zijn broers in het bakkersbedrijf van hun vader in Eemnes zouden gaan werken. Ik weet dat in ieder geval ook zijn broer Frans en Jan van de Kuinder bakker geworden zijn.

Bij het plaatsen van de foto van broer Jan van de Kuinder valt met pas op dat de paardenwagen precies dezelfde is als die op de foto met Hendrik van de Kuinder! Haalde Hendrik zijn brood wellicht bij zijn familie in Eemnes en ventte hij dat brood in Baarn? Wie het weet mag het zeggen. Hendrik overleed op 4 november 1968 op 81 jarige leeftijd. Zijn echtgenote Willempje van Setten overleed al in 1942. Zij mocht slechts 50 jaar oud worden. Het echtpaar is begraven op de nieuwe algemene begraafplaats op de Wijkamplaan in Baarn. 

Bijschriften foto's;

- Bakker Hendrik van de Kuinder op de bok, waarschijnlijk met zijn zoon, voor zijn woning aan de Ferdinand Hucklaan,

- Jan van de Kuinder. broer van Hendrik.

Wilt u uw herinneringen delen? U kunt hierop reageren via internet: www.geheugen.groenegraf.nl, of stuur een e-mail naar: bakker.groenegraf@gmail.com. Heeft u geen internet? Stuur een briefje aan:

Stichting Groenegraf.nl
T.a.v. Baarnsch Geheugen
Marisstraat 4

3741 SK BAARN

Jan Kwatta

 Antwoord van vorige week: Jan Kwatta,

Jan Kwatta, één van Baarns markante figuren. Als u een beetje in oud Baarn geïnteresseerd bent dan heeft u vast en zeker wel eens gehoord van de naam Jan Kwatta. Jan Kwatta is één van Baarns bekende figuren uit het verleden. Zijn echte naam was Jan Ruijer.

Jan Ruijer leefde in een tijd waarin vele Baarnaars een bijnaam hadden. In ons boekje ‘Baarnaars en Bijnamen’ vindt u talloze bijnamen opgesomd en natuurlijk ontbreekt Jan Kwatta niet in het rijtje. Van oorsprong was Jan Ruijer geen Baarnaar. Hij werd op 26 februari 1842 in Soest geboren als zoon van Gerrit Ruijer en Aaltje Onwezen. In 1867 trouwde hij met Maria Schoonoord, ook uit Soest, dochter van Pieter Schoonoord en Cornelia Natter. De eerste jaren van zijn huwelijk woonde het echtpaar in Soest, maar tussen 1886 en 1891 verhuisde het gezin naar Baarn. Volgens het adresboek van Baarn uit 1917 woonde hij toen in de Turfstraat.

Jan werkte als knecht bij boer Beukeboom aan de Zandvoortweg in Baarn. 's Zomers was er genoeg werk bij Beukeboom, maar 's winters had de boer weinig voor hem te doen. Jan moest er dan voor zorgen dat hij op een andere manier in zijn levensbehoeften kon voorzien. Jan trok er dan met trommels 'Kwatta' door de straten om chocolade aan de man te brengen. Zo kwam hij aan zijn bijnaam 'Jan Kwatta'. 

Kwatta was in de tijd van Jan Ruijer een bekend merk chocolade. Het werd geproduceerd in Breda en in het Belgische Bois-d'Haine. De Kwatta-repen waren vóór en tijdens de Eerste Wereldoorlog gewild onder soldaten. Het leger werd de grootste afnemer van de repen en ze waren in alle kazernes te koop. Op de wikkel van de reep was een soldaatje afgebeeld. Deze kon men in die tijd uitknippen. Vijf van die soldaatjes gaven recht op een gratis reep of een tinnen soldaatje. Voor 100 uitgeknipte soldaatjes kreeg je het flexibele Kwatta-soldaatje. Hiermee zorgde Kwatta voor de eerste spaaractie voor chocoladeproducten en werd de reep zeer populair bij kinderen. De uitdrukking “Aller ogen zijn gericht op Kwatta” wordt tegenwoordig niet vaak meer gebruikt, maar ook die uitdrukking is afkomstig van het chocolademerk. Er wordt mee bedoeld dat iedereen zijn aandacht op een specifiek punt of onderwerp vestigt. In Noord Brabant en Gelderland wordt het woord Kwatta nog steeds wel gebruikt om chocolade aan te duiden. In Breda werd hagelslag ook wel ‘kwattastrussel’ genoemd.

Jan Ruijer is te bewonderen op een ansichtkaart in de serie "Baarnsche Typen". Daarop staat hij prachtig afgebeeld met twee Kwatta-trommels. Die ansichtkaart zullen vele Baarnaars wel in hun verzameling met oude ansichten hebben. In diezelfde serie werden onder andere ook een dorpsomroeper (Jan van Klingeren) en een papierprikker (Flip Pelgrim) uit Baarn afgebeeld. Op de hier afgebeelde foto is goed te zien dat Jan Kwatta (Jan Ruijer) populair was bij de Baarnse jongeren. Dat zal ongetwijfeld te maken hebben met de lekkere chocolade die hij had. De andere afbeelding is een reclameposter van Kwatta uit de Eerste Wereldoorlog (1914-1918).

Jan Kwatta en de kinderen

Jan Ruijer stierf op 16 mei 1920 in Baarn op 78-jarige leeftijd. Zijn echtgenote Maria Schoonoord stierf drie jaar later, ook in Baarn. Verbazingwekkend dat bijna een eeuw na zijn dood nog steeds veel mensen weten wie Jan Ruijer, alias Jan Kwatta was. winnaar deze week is A. van Olderen uit Baarn.

zoekplaatje

 Zoekplaatje in Baarn

1: Weet u de naam van deze verkoper bekent van de chocolade?

U kunt hierop reageren via het sturen van een briefje naar:

Stichting Groenegraf.nl

T.a.v. Baarnsch Geheugen

Marisstraat 4

3741 SK BAARN

Of stuur een e-mail naar :bakker.groenegraf@gmail.com

Onder de goede inzenders verloten we het boek “Waarom redden" over de Brandweer van Baarn.

Dit boek is geschreven door Maartje Hormes en Leen Bakker en uitgegeven door Personeelsvereniging Brandweer Baarn in 2007.

Daarnaast ontvangt de winnaar ook nog een fles wijn voorzien van een ansichtkaart uit Baarn, beschikbaar gesteld door Mitra Baarn - Van der Steeg. Laanstraat 72, 3743 BH Baarn, tel: 035-5426063.

Lees de 1565 verhalen over Baarn op: HTTPS://groenegraf.blogspot.com.

Hotel Pauw

 Hotel de Pauw

Zelfs de meest geheide Baarnaar zal bij het zien van deze oude foto z'n wenkbrauwen fronsen en zeggen: "Hé, waar is dat?" Wij zullen u maar dadelijk uit de droom helpen: het is de Eemnesserweg bij de kruising Dalweg-Nieuwstraat met links het voormalige hotel "de Pauw" omstreeks het jaar 1900. De kaart is vanuit Baarn verzonden naar Amsterdam, adres: Mevrouw Derksen, Heerenstraat. Er zit een postzegel van 2% cent op.

Het aardige van dit plaatje is het vroegere hotel "de Pauw" met de twee ouderwetse rijtuigen er voor. Op de boom tussen de twee wagens zit een bordje, waarop staat: Stalling. Dat wil zeggen, dat je daar indertijd je paard kon stallen. Reken maar, dat de families uit de wagens zijn gedaald, de koetsier heeft het paard gestald en de dames en heren verpozen en laven zich in "de Pauw". Straks rijden ze weer verder. Glaasje op, geen nood......

"De Pauw" was een echt gezellig dorpscafé. Veel familiefeestjes werden er vroeger gehouden en voor anderen was het hun stamcafé, waar de nieuwtjes van Baarn werden verteld onder het genot van een glaasje.

Boven de ingang aan de voorgevel prijkt een pauw met z'n lange staart. Achter het café bevond zich een miniatuur speeltuintje, waarvan door passanten en hun kinderen een dankbaar gebruik werd gemaakt tijdens het oponthoud. En op feestdagen als Tweede Pinksterdag werd "de Pauw" geheel in beslag genomen door een grote groep Bunschoters, die er hun spelletjes speelden en daarbij "iets" dronken. En men kon er ook (zeer bescheiden, maar netjes) logeren op de kamertjes boven.

Dat is allemaal verleden tijd: de heer v. d. Vlies was de laatste eigenaar, die tenslotte het gehele geval verkocht. Er werd een matrassenmakerij in gevestigd, later werden er een aantal gerepatrieerden in ondergebracht en heeft garage M. Kooy er een bloeiend bedrijf van gemaakt. (na een grondige verbouwing en restauratie). Heden is op het perceel de Aldi gevestigd en zijn er prachtige woningen gebouwd.

Naast de kleine "Pauw" zijn uit Baarn sinds 1900 ook nog heel wat grotere hotels verdwenen: het Badhotel, Central op de Brink, Trier, Zeiler, Regina...

Het kruispunt is heel wat drukker op geworden sinds de komst van  Albert Heyn,  het intense verkeer op deze voorrangsweg, het brengt allemaal z'n drukte mee. Op het oude plaatje niets van dit alles: een rustige Eemnesserweg met twee rijen bomen. En alweer een oude straatlantaarn. 

Wilt u uw herinneringen delen, stuur een e-mail naar: bakker.groenegraf@gmail.com. 

Of een briefje aan: Baarnsch Geheugen Marisstraat 4, 3741 SK BAARN

Voor meer dan 1565 verhalen over Baarn lezen. Kijk dan op Https://Groenegraf.blogspot.com

Kleuterhuis Trein 8.28

 Oranjeboom

Het is rond 1935 toen men het volgende schreef over de Oranjeboom.

Nu men momenteel aan de Oranjeboom druk bezig is op het kruispunt Amsterdamse straatweg-Hilversumse straatweg-Gen. van \Heutszlaan een modern verkeersplein te maken ten dienste van het steeds maar drukker wordend verkeer aldaar, plaatsen wij een oude foto van dit bekende kruispunt uit het begin van deze eeuw.

Oranjeboom Gen. van Heutszlaan hoek Amsterdamse straatweg

Wat het eerste opvalt is de volkomen rust, welke van dit plaatsje uitgaat. Totaal geen verkeer is er te zien; je zou tegenwoordig eenvoudig geen kans krijgen zo'n foto te maken. Het tweede wat opvalt, is dat de Gen. van Heutszlaan precies tegenover de \Hilversumse straatweg lag. Waarom men dit later veranderd heeft, hetgeen zeker geen verbetering was te noemen, konden wij niet te weten komen. Thans is de situatie weer veranderd.

Ook op dit 'plaatje links een vertrouwd beeld in die dagen: de gaslantaarn. Moet u nu eens gaan kijken welk een enorme verlichting men met neonlampen op hoge masten daar thans heeft aangebracht. Is er in de avond bijkans even licht als overdag.  

Op de boom op de hoek zit een verkeersbord uit die tijd. Hoewel op de foto moeilijk te lezen, staat er op: "Verboden voor rijwielen en auto' s". Bedoeld zal zijn, \dat het pad langs de bomen uitsluitend voor wandelaars is bestemd, fietsen moest men op de hoofdweg, hetgeen in die tijd gemakkelijk kon. En met de wandelaars werd in het begin van deze eeuw terdege rekening gehouden, hoewel ook vandaag de dag langs de Amsterdamse straatweg een wandelpad is te vinden.

Tenslotte: op de hoek de bekende fraaie villa "de Roosterhoeck', nog in z'n volle glorie. De naam blijft ook in de toekomst evenwel behouden, want de aldaar te bouwen verzorgingsflat gaat dezelfde naam dragen.

Wie er toentertijd woonde? Wij maakten dezer dagen 'n praatje met mevr. Kotten, die al bijna 50 jaar in het vriendelijke witte huisje aan de overkant - op de foto niet zichtbaar - woont. (Eigendom van H.M. de Koningin). Ook zij wist niet precies of het nu de familie Cankrien of Pleines was, Later werd de villa aangekocht door de vereniging ,Trein 8.28", \die er een kindertehuis vestigde en' na 'nog enkele malen van eigenaar verwisseld te zijn, werd 'het grote buis de laatste jaren vóór de afbraak bewoond door enkele gezinnen met elkaar.

Kleuterhuis Trein 8.28

Dat is nu allemaal verleden tijd, evenals de kiosk op de hoek en de samenkomsten van het Leger des Heils 's zondagsmiddags. Alleen "het verkeer" is thans oppermachtig aan de Oranjeboom.

Wilt u uw herinneringen delen, stuur een e-mail naar: bakker.groenegraf@gmail.com. Of een briefje aan: Baarnsch Geheugen Marisstraat 4, 3741 SK BAARN

Het onderwijs in Baarn rond 1935

 HET ONDERWIJS IN BAARN rond 1935 (tekst uit 1935-NBS en Astro)

Eén van de voornaamste factoren, die den doorslag geven bij de overwegingen omtrent vestiging in een of andere gemeente, is voor gezinnen met kinderen zeker wel de gelegenheid tot 't ontvangen van onderwijs. In dit opzicht is Baarn buitengewoon goed geoutilleerd. Om bij de jongste kinderen te beginnen, telt Baarn een openbare, een christelijke en een katholieke inrichting voor voorbereidend onderwijs. Gewoon lager onderwijs wordt gegeven op drie openbare scholen, drie christelijke, twee katholieke en een bijzonder neutrale school, die een opleidingsinrichting is voor 't Middelbaar en Voorbereidend Hooger Onderwijs.

Deze opleiding kan eveneens worden genoten op de openbare school voor U.L.O. „De Oorsprong", de christelijke scholen voor U.L.O. „de Koningin Wilhelminaschool" en de Schoolvereniging der Ned. Herv. Gemeente en de Roomsch-Katholieke School voor U.L.O. „St. Bonifaciusschool''. Het Baarnsch Lyceum met zijn drie af deelingen: Gymnasium, H.B.S. A. en H.B.S. B., voorziet geheel in de behoefte aan Middelbaar en Voorb. Hooger Onderwijs.

Voor hen, die na voleinde studie aan één der afdeelingen van 't Lyceum, nog verder willen studeeren, is in Utrecht ruimschoots gelegenheid.

Betreft dit alles dagonderwijs, ook voor hen, die zich in de avonduren verder willen ontwikkelen, is gezorgd. De Handelsavondschool uitgaande van de drie Middenstandsvereenigingen, de Avondteekenschool van het Departement Baarn van het Nut en de Tuinbouw-wintercursus, georganiseerd door de afd. Baarn van de Kon. Ned. Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde, zij openen gaarne haar deuren voor jongelui, die zich na volbrachte dagtaak verder in de een of andere richting willen bekwamen.

Astroschool

Het onderstaand lijstje geeft de namen van de scholen en de adressen, waar men ze kan vinden. OPENBAAR LAGER EN UITGEBREID LAGER ONDERWIJS:

School „de Oorsprong" (l.o. en u.l.o.) Eemnesserweg 54. Prinses Julianaschool (l.o.) Eemnesserweg 30. Oosterschool (l.o.) Oosterstraat 30. Westerschool (l.o.) Ferd. Huycklaan 48 en de School a.d. Lage Vuursche (l.o.)

BIJZONDER LAGER ONDERWIJS.

Nieuwe Baarnsche school, neutrale opleidingsschool met Fransch, Handenarbeid en volledig gymnastiekonderwijs.Smutslaan 8. Koningin Wilhelminaschool, christelijke school voor l.o. en u.l.o. Dalweg 11. School met den Bijbel (l.o.) Laanstraat 36. Nederl. Hervormde School (l.o. en u.l.o.) Spoortraat. 5. St. Aloysiusschool, rooms-katholieke school voor l.o., Kerkstraat 28. St. Bonifaciusschool, roomsch-katholieke school voor l.o. en u.l.o., Kerkstraat 32. Christelijke school a.d. Lage Vuursche (l.o.).

VOORBEREIDEND ONDERWIJS:

„Lenteleven", openbare voorbereidende school, Acacialaan 14. Amalia-bewaarschool, Christel, voorbereidende school, Schoolstraat 40. Rooms-Katholieke voorbereidende school, Kerkstraat.

MIDDELBAAR EN HOOGER ONDERWIJS: Het Baarnsch Lyceum, Stationsweg 39. Deze inrichting van onderwijs omvat een Gymnasium, een mathematisch-fysische en een litterair-economische H.B.S., de laatste veel overeenkomende met de Hoogere Handelsschool.

HANDELSAVONDSCHOOL.

Gedurende de maanden September tot en met April vier avonden per week in de school „de Oorsprong". 

De NBS Smutslaan

 DE BAARNSE BOSSEN

Meer nog dan om zijn polderland, is Baarn bekend om zijn prachtige bossen. Uren en uren lang kan men ronddollende genieten van de heerlijke boslucht. 

Hoevelen zijn er niet, die in deze bossen, hoog gelegen als zij zijn, een verloren gezondheid trachten te herwinnen! Wat Scheveningen betekent voor hen, die een zweetkuur moeten ondergaan, zo betekent Baarn alles voor hen, die bovenal de boslucht nodig hebben.

Grote Kom

Wanneer we spreken over de Baarnse bossen, denken we in de eerste plaats aan de bossen van het domein Soestdijk. Nauwelijks is men de treinrails gepasseerd en bevindt men zich op de van Heutszlaan of links beginnen reeds de bossen van Staats Bosbeheer met de vele prachtige lanen en bekende vijvers, de Lindekom en de Grote kom. Vooral de Lindekom, omringd als zij is door lindebomen en is een idyllisch plekje bij uitnemendheid.

De Grote kom met de vele prachtige lanen, die er op uitkomen is een natuur tafereel, dat menig wandelaar dwingt stil te staan en te genieten van deze bospartij.

Lindenkom

Een avond jolijt in Hotel Centraal te Baarn

 Een avond van jolijt in Hotel “Centraal” te Baarn (12-02-1930)]

Door bovengenoemd Dansinstituut in de zalen van Hotel “Centraal” te Baarn een Bal-Masqué gegeven, waarvan wij kunnen vermelden, dat het schitterend geslaagd is. Slechts zelden zagen wij bij Bal-Masqué’s op kleine plaatsen zo’n kleurcollectie prachtcostuums.

De jury, bestaand uit de heren v. Pelt, Zeist: Wiegersma, Baarn en v. Kooten Soesterberg, hadden dan ook een moeilijke taak te vervullen. Haar komt een woord van lof toe voor de juiste wijze van beoordeling. Dat haar beoordeling de instemming had van alle aanwezigen, bleek uit het herhaald luide applaus.

De zalen waren, zoals bij van de heer Hopman gewend zijn, keurig versierd, terwijl de kleurige elektrische lampjes een feestelijk aanblik gaven. Geen wonder dan ook, dat spoedig de stemming er inzat, maar de twee jazzbands niet weinig het hunne toe bijdroegen.

Na het Dé-Masqué deelde de jury de uitspraak mede en werden de prijswinnaars in de hun toekomende fraaie prijzen uitgereikt. Bijzondere vermelding verdienen: Frans Fantasie, Ooster Fantasie, Egyptische prins, Javaanse, Chinese meisje, matroos, 5 negerzangers, de werkelijk veel tot het welslagen van het bal hebben bijgedragen. Zij leken zo uit Afrika geïmporteerd en wisten door samenzang van leuke Engelse liedjes en potschielijk gedoe herhaaldelijk de lachlust van allen op te wekken.

Nadat verschillende foto’s waren genomen, gaf men zich met vernieuwende moed aan de feestvreugde over.

Toen het klokje 4 uur sloeg en het bal moest eindigen, betreurden allen het, dat zij huiswaarts moesten gaan: men had nog gaarne wat gebleven, het was zo echt gezellig. Een woord van lof voor het schitterend welslagen van dit bal mogen wij de heer Johny Hopman uit Zeist niet onthouden: een woord van lof, warenmede stellig zijn leerlingen en introducés zullen instemmen.

[Zaal achter hotel Central afgebrand] 

Op 18 februari 1922 is de grote zaal achter hotel Central afgebrand. Hotel Central lag aan de Brink, daarachter, aan de Brinkstraat was deze grote zaal die als schouwburg gebruikt werd. De avond voor de brand was er nog een samenkomst van De Vriendenkring geweest, waarbij men het voor elkaar gekregen had om een draaiorgel op het toneel te krijgen. 's Nachts brandde de zaal geheel af, waarbij ook het pierement verloren ging. Op de plaats van de zaal staan nu de winkels in de Brinkstraat.

Wilt u uw herinneringen delen? U kunt hierop reageren via internet: www.geheugen.groenegraf.nl, 

of stuur een e-mail naar: bakker.groenegraf@gmail.com. Heeft u geen internet? Stuur een briefje aan:

Stichting Groenegraf.nl

T.a.v. Baarnsch Geheugen
Marisstraat 4

3741 SK BAARN

Hermes Golfkarton

Het antwoord van vorige week is:

Hermes golfkarton

[Het is 1991]

- nieuwe bouwkundige aanpassingen op stapel -

Op hel industrieterrein De Noordschil is golfkartonproducent Hermes druk doende zich op 1992 — het jaar waarin Europa een vrije markt wordt — te oriënteren. Directeur van de Akker verwacht veel van de openstelling der grenzen. Inspelend op de verwachte marktgroei wordt fors geïnvesteerd. Niet alleen in het productieproces ook in het gebouw en de scholing van het personeel. Alleen al voor 1990 is een bedrag van drie miljoen gereserveerd.

Hermes ontstond in '58 uit het Soester bedrijf Mercurius, dat als papierwarenfabriek doorging. Hermes verhuisde naar Baarn en streek in ’61 op De Noordschil neer. De papierwarenfabriek van de heer Van de Akker maakte een voorzichtige start met het golfkarton in '68. Vanaf ’74 legde de onderneming zich volledig toe op de productie van golfkarton. Een jaar eerder was de papierwarenfabriek afgestolen.

Inmiddels telt Hermes circa zeventig werknemers. Door de ontwikkelingen op het gebied van de techniek en automatisering ondergaat het productieproces een ingrijpende modernisering, die forse investeringen vraagt.

Ruim twee jaar geleden is een deel van de achterzijde van de fabriek verbouwd. Momenteel heeft de heer Van de Akker nieuw bouwplannen voor het kantoor en het verzorgende gedeelte (kantine e.d.). Door beide naar de eerste verdieping te brengen ontstaan betere en meer mogelijkheden voor het laden en lossen. Tevens kan de routing binnen het productieproces geoptimaliseerd worden. Over het bouwplan en de uitvoering — naar verwachting in de loop van 1991 — zijn gesprekken met de gemeente gaande.

Vorig jaar (1991) investeerde Hermes in een computergestuurd lijmsysteem, een eigen laboratorium en een volautomatische driekleurenrotatiestansmachine. De uitbreiding van de productielijn met de rotatiestansmachine stelt Hermes in staat twintig procent meer golfkarton te maken. De komende jaren moet de totale productie met veertig procent omhoog.

Door de vernieuwingen wordt het handmatig werk drastisch teruggedrongen. Verder slokt het voldoen aan de wettelijke normen op het gebied van geluidbelasting, veiligheid en milieu (onder andere de Arbo) flinke bedragen op. Hermes geeft, mede door te kiezen voor galvaton dat een betrekkelijk schone papierstof is. geen schadelijke stoffen aan het milieu af. De afzuiginstallaties voldoen aan de voorschriften en maken dat het personeel in een 'schone' fabriek kan werken.

Het golfkarton van Hermes kent vele toepassingen. Ondermeer als verpakkingsdoos maar ook als kistje om tomaten, sla, komkommer e.d. in te vervoeren. Ter vervanging van de steeds minder populaire kunststof en houten kistjes. Als afzetgebied vindt de heer Van de Akker Nederland groot genoeg. Over de grens wordt wel geleverd, maar binnen een straal van 200 km is voldoende want anders worden de prijzen te hoog. De concurrentie uit met name Duitsland is groot. 

Op de rechterafbeelding ziet u waaruit golfkarton bestaat. 

De winnaar deze week is: Dhr. J. Roest uit Baarn.

Zoekplaatje

1: Wat is de naam van de producent/fabrikant in 1992 van dit product. 

(Het bedrijf was gevestigd op het industrieterrein De Noordschil.)

U kunt hierop reageren via het sturen van een briefje naar:

Geheugen van Baarn.nl

T.a.v. Baarnsch Geheugen

Marisstraat 4

3741 SK BAARN

Of stuur een e-mail naar :bakker.groenegraf@gmail.com

Onder de goede inzenders verloten we het boek “Waarom redden" over de Brandweer van Baarn.

Dit boek is geschreven door Maartje Hormes en Leen Bakker en uitgegeven door Personeelsvereniging Brandweer Baarn in 2007.

Daarnaast ontvangt de winnaar ook nog een fles wijn voorzien van een ansichtkaart uit Baarn, beschikbaar gesteld door Mitra Baarn – Van der Steeg Laanstraat 72, 3743 BH Baarn, tel: 035-5426063.

Lees de 1560 verhalen over Baarn op: HTTPS://groenegraf.blogspot.com

Nieuw zoet broodbeleg

 Nieuw zoet broodbeleg van Baarns bedrijf (1990)

Koninklijke De Ruijter, gevestigd in Baarn en merkartikelen fabrikant van zoet broodbeleg introduceert, vijf nieuwe smaken zoet broodbeleg onder de merknaam De Ruijter Originals, die speciaal voor volwassenen zijn ontwikkeld.

Voor Koninklijke De Ruijter is een aantal belangrijke ontwikkelingen zoals de toename van hel aantal senioren en afname van het aantal jongeren en het consumentengedrag in de markt van zoet broodbeleg. Van alle hagelslag wordt 56,1 proeenl gegeten door volwassenen. Al met al betekent dit, dat de consument een toenemende behoede heeft aan volwassen smaken en nieuwe producten.

De Ruijter Originals

Bij De Ruijter Originals gaat het om vijf nieuwe smaken: rum-grapfruit, mokka, extra puur, kokos en rum- advocaat. Nieuw zijn bovendien de extra fijne soorten hagel, kleiner en fijner dan de huidige hagelslagsoorten. De smaak rum-advocaat is uitgevoerd in kleine pailletten. De verpakkingen zijn geheel afgestemd op de wensen van de volwassen consument, onder andere met een aangepaste kleinere inhoud hebben een eigentijds karakter en zijn voorzien van een kwaliteitszegel. 

Als marktleider in de markt van zoel broodbeleg met een totaal marktaandeel van 20 procent geniet Koninklijke De Ruijter een hoge naamsbekendheid en goede reputatie als oer Hollands en vertrouwd bedrijf. Na vier generaties De Ruijter ging het familiebedrijf in 1981 over naar de CSM en is thans werkmaatschappij van de C'SM /De Ruijter het predicaat koninklijk (sinds 1985) voeren.

Aan de introductie van De Ruijter Originals is een periode van ruim twee jaar onderzoek en ontwikkeling aan vooraf gegaan,

Specials

In 2011 is een geheel nieuwe chocolade hagellijn van De Ruijter geïntroduceerd, genaamd ‘Specials’. Deze hagelreeks brengt de verleiding van echte chocolade naar je boterham en is vermoedelijk de lekkerste die je in het land kunt vinden. Specials Extra Puur bevat maar liefst 35% meer cacaobestanddelen dan De Ruijter Chocoladehagelslag Puur en ook Specials Romige Melk is met 20% meer cacaobestanddelen dan De Ruijter chocoladehagelslag melk een echte chocoladeverwenning!

De publicatie is gepubliceerd in overleg met de Consumentenservice van Koninklijke de Ruijter b.v. (26-02-2019)

Wilt u uw herinneringen delen, 

stuur een e-mail naar: bakker.groenegraf@gmail.com. 

Of een briefje aan: Baarnsch Geheugen 

Marisstraat 4, 

3741 SK BAARN

Voor meer dan 1500 verhalen over Baarn lezen. 

Kijk dan op [Https://Groenegraf.blogspot.com]

Antwoord zoekplaatje

 Het antwoord van vorige week:

[Amsterdamsestraatweg] 

Woensdagavond (31 januari 1990)  rond middernacht legde een nietsontziende vuurzee, die met een verzengende hitte, een vonkenregen en een enorme rookontwikkeling gepaard ging, een twee- onder-een-rieten-kap woning aan de Amsterdamsestraatweg (naast Roosterhoek) grotendeels in de as. Een explosie op nummer 20, veroorzaakt door de 49- jarige eigenaar, leidde tot de brand. De chemicus was bezig met proeven, die verkeerd uitpakten. Hij met zware en zijn vrouw met lichte brandwonden moesten worden overgebracht naar het brandwondencentrum te Beverwijk. De bewoners van het aangrenzende pand, een echtpaar met drie kinderen, bleven ongedeerd.

Om dertien voor twaalf werd de explosie bij de brandweer gemeld. Vijf minuten later rukten de vrijwilligers met groot materieel uit. Binnen de minuut waren ze op de Amsterdamsestraatweg, waar de vlammen reeds uit het rieten dak van de villa naast Roosterhoek sloegen. Inmiddels stonden de bewoners buiten. De politie zorgde dat de zwaargewonde chemicus en zijn echtgenote naar ziekenhuis Maarschalksbos werden overgebracht en van daaruit per ambulance naar Beverwijk gingen.

De vijf bluseenheden van Baarn en Lage Vuursche konden de enorme vuurzee niet aan, zodat mede gelet op het gevaar voor overslaan — gevoed door de straffe wind — assistentie van Soest, Bunschoten en Amersfoort (elk met een eenheid) werd ingeroepen. Tevens verschenen de ladderwagen, de tankautospuit (Soest), de regionale verbindingscommandowagen en de persluchtwagen ter plekke. De laatste omdat de brandbestrijding met adem- bescherming diende plaats te vinden, aangezien niet bekend was of nog meer chemicaliën in het pand lagen. De serie ontploffingen o.a. door de combinatie van magnesium en water deed het ergste vermoeden. Gaf aanleiding tot het oproepen van de regionale officier ’ongevallenbestrijding en gevaarlijke stoffen’. ’Deze man peilde de aanwezigheid van giftige stoffen in de omgeving. Gelukkig werd nergens een verhoogde concentratie gemeten. Was dat wel het geval dan hadden we tot evacuatie van de buurt moeten overgaan,’ lichtte commandant W.I. Wiersema toe.

Terwijl de politie, die steun van Soester collegae kreeg, het talrijke publiek op afstand hield en het verkeer over een rijstrook doorgang verleende, vochten in totaal 64 brandweerlieden tegen de vlammen. De ongelijke strijd eindigde om half drie met het sein ’brand meester’. Het technische rechercheteam uit Amersfoort startte direct met onderzoek. De PUEM en het gasbedrijf zorgden voor de afsluiting van respectievelijk het elektra- en gasnet. De nazorg geschiedde in samenwerking met de salvage-coördinator. De nabluswerkzaamheden duurden tot zeven uur en werden de volgende dag om acht uur hervat. De aanwakkerende wind zou het na smeulende riet weer in vlammen kunnen zetten.

De Brandweercommandant, de heer Wiersema tot slot: In de woning waar de explosie plaatsvond is de schade aan alle verdiepingen groot. Van het tweede woonhuis zijn het dak en de eerste verdieping zwaar gehavend. De begane grond kreeg alleen waterschade. Ik schat de totale schade op circa anderhalf miljoen, maar dan ben ik voorzichtig,' besluit de brandweercommandant. De winnaar is dhr. van Yperen.

Brand in Baarn

 Zoekplaatje in Baarn

Wat is de naam van de straat waar deze brand woede?

U kunt hierop reageren via het sturen van een briefje naar:

Geheugen van Baarn

T.a.v. Baarnsch Geheugen

Marisstraat 4

3741 SK BAARN

Of stuur een e-mail naar : 

bakker.groenegraf@gmail.com

Onder de goede inzenders verloten we het boek “Waarom Redden”.

Dit boek is geschreven door Leen Bakker en Maartje Hormes.

Daarnaast ontvangt de winnaar ook nog een fles wijn voorzien van een ansichtkaart uit Baarn, beschikbaar gesteld door: 

Mitra Baarn - Van der Steeg, Laanstraat 72, 3743 BH Baarn, tel: 035-5426063.

Takenpakket Retoerboer

 Veelomvattend takenpakket voor Retoerboer

Boetiek tweedehandskleding geopend in januari 1990

In de nabije toekomst krijgt de Retoerboer voldoende compensatie voor het afstoten van de schilleninzameling. Naast het ophalen van oud papier en kleding, die sinds dit jaar ook mag worden verkocht, ziet Baarn op het gebied van het vergaren van afvalplastic een taak weggelegd. Ook het uitzetten van compostvaten bij de Baarnse ingezetenen en het geven van voorlichting hieromtrent geschiedt mogelijk door de Retoerboer. De gemeente onderzoekt of de Retoerboer een plaatsje op de werf aan de Drakenburgerweg kan krijgen en of voor de ophaalwerkzaamheden een gemeentewagen beschikbaar kan worden gesteld. 

Wethouder J. Nijhof openbaarde deze nieuwe ontwikkelingen gistermiddag, [(Januari 1990)] in zijn openingstoespraak voor de Retoerboetiek, de winkel aan de Dahliastraat waar tweedehands kleding, textiel en andere zaken worden verkocht. De opening werd bijgewoond door onder andere bestuursleden van de Stichting Milieubrigade en omwonenden.

Voorzitter T. van Lambalgen sprak in zijn welkomstwoord over de moeilijke periode, die eind vorig jaar door de goede gesprekken met wethouder Nijhof kon worden afgesloten. Overigens was de onzekere toekomst reden geweest geen aandacht aan het vijfjarig jubileum te besteden. Vandaar dat de heer Van Lambalgen gistermiddag de vrijwilligers van het eerste uur, de heren Van Oudheusden en Blukker, in het zonnetje zette. Ook coördinator/oprichter K. de Lange werd in het eerbetoon betrokken.

De heer De Lange op zijn beurt was erg blij met de opening van de boetiek. Hij stipte de totstandkoming van de winkel aan en keek al vooruit naar een mogelijke uitbreiding met een deel van een ruimte, die de stichting Doen niet meer in gebruik heeft. De gesprekken over de uitbreiding zijn gaande, benadrukte wethouder Nijhof later. De heer De Lange was van mening dat Baarn met het aanstellen van één milieuwacht eigenlijk te kort kwam. Twee milieuwacht en waren zijns inziens beter. En omdat de Retoerboer in zijn optiek al vijf jaar milieuwacht was, wilde hij wel een tweede leveren. Hij deed dat in de vorm van een beer met hoed.

Wethouder Nijhof nam het geschenk dankbaar in ontvangst. Hij kwam ook niet met lege handen, want had op zolder nog twee zakker kleding gevonden, die hij overhandigde. Na zijn lovende woorden over de Retoerboer (heeft veel wakker gemaakt, aan de bel getrokken, gestimuleerd) en de nieuwe koers in de toekomst knipte hij met een heggenschaar een lint van aan elkaar geknoopte sokken door. Aansluitend konden de genodigden een eerste blik in de Retoerboetiek werpen.

Wilt u uw herinneringen delen? U kunt hierop reageren via internet: www.geheugen.groenegraf.nl, 

of stuur een e-mail naar:

 bakker.groenegraf@gmail.com. 

 OP VERZOEK

Alleen de oudere Baarnaars zullen zich deze buitenplaats met zijn bijzondere bouwstijl nog kunnen herinneren, want de villa werd in het jaar 1910 afgebroken.

Villa Canton

Waarom dit huis in deze Chinese stijl werd gebouwd? vraagt u. Wij vonden er in ",Pluim" onder meer het volgende over: "Het buitenhuis "Canton" - zo heette de buitenplaats - is in 1793 door den heer Reinhard Scherenberg in Chinese stijl gebouwd. Dezelfde heer, fabrikant van koeharen, tapijten en daarbij scheepskapitein, had na zijn volbrachte reizen in China ten jaren 1790 en 1791 het nabijgelegen buitenhuis in "Peking" in dezelfde stijl laten oprichten.

Scherenberg was namelijk door zijn handel op China schatrijk geworden, hij woonde in Amsterdam en "Canton" was dan ook uitsluitend zijn "buitenhuis", waar hij rust en verpozing vond In het dorpje Baarn. Het was een exotisch zomerverblijf."

In het jaar 1815 kwam de buitenplaats in het bezit van de Prins van Oranje. Na in de vorige eeuw nogal eens van bezitter te zijn verwisseld, werd "Canton" in 1904 eigendom van de heer August Janssen (die o.m. aan Baarn een badinrichting schonk). Naast hem waren een der laatste bewoners de dames Spengler, die er een sanatorium hielden.

Waar dit buitenhuis stond?" vraagt een jongere lezer, Tussen de Javalaan en de Cantonlaan, waar het hoofdkantoor van ,,Conservatrix" was gevestigd. De huidige villa is wel in een geheel andere stijl gebouwd dan die op het oude plaatje.

Tussen twee haakjes: De naam Scherenberg wordt ook thans nog in ere gehouden door de gelijknamige flat aan de Schoolstraat.

De klaphekjes. 
Vele oude Baarnaars zullen zich deze hekjes nog herinneren, welke zich bevonden langs 't spoorwegravijn, op de plaats waar men de spoorlijn kon oversteken. Ja, de spoorlijn ...... op 10 juni 1874 werd de lijn Amsterdam-Amersfoort geopend en alle treinen stopten in Baarn. Aardig is het te lezen, wat de heer Pluim daarover schrijft in zijn boek:

"Op deze 10e juni zit heel Baarn langs het nieuwe spoorwegravijn geschaard, om het verschrikkelijke monster dat "spoortrein" heet, te zien voorbijrazen. 't Was ook verschrikkelijk - wat een snelheid! 't Is duivelswerk," riepen velen, "daor kriegen ze me nooit niet in!" Maar... die t' hardst schreeuwden, hebben er het eerst een ritje mee gedaan.

Maar diezelfde spoorlijn deelde Baarn in tweeën en hoewel er "aan de overkant" nog lang niet zoveel huizen stonden dan thans, om de bossen en de straatweg te bereiken, moest men de spoorlijn oversteken en naast de "grotjes" dienden daartoe de "klaphekjes". Bovenstaande foto van Adriaan Boer uit het begin dezer eeuw toont het klaphekje bij de Wittelaan. Op foto's uit later tijd zagen wij bij het hekje een bordje staan met het opschrift:

"Let op den trein".

Men vertelde ons, dat de oversteekplaatsen en dus ook de hekjes, verdwenen zijn in het jaar 1909, toen een jongen van 9 jaar, Willem Zondag geheten, door de trein werd gegrepen en gedood. Op maandag 6 december 1909 werd hij onder grote belangstelling begraven.

De voetbrug over het ravijn maakte trouwens de gevaarlijke oversteekplaatsen overbodig, deze brug werd in 1911 in gebruik genomen. De brugjes waaronder men doorliep, voor men de klaphekjes bereikte, zijn er heden ten dage nóg,

In gesprek met mevrouw N. de Smit-de Heer

 Het is 29 januari 1956

In gesprek met mevrouw N. de Smit-de Heer

Moeder der Baarnse Bejaarden en stille Armen

Mevrouw N. de Smit-de Heer, presidente van het Comité Autotocht Ouden van Dagen, secretaresse van de Vereniging „Hulp en Bijstand” en oud-lid van de Gemeenteraad, wordt Maandag 8 Februari a.s. 80 jaar.

Het bereiken van deze bijzondere mijlpaal in haar leven, dat zij nog steeds verrijkt met het dienen van de in behoeftige omstandigheden verkerende medemens, voerde deze week onze schreden naar haar woning aan de Kampstraat no: 9, zie afbeelding. We werden door de zilvergrijze, bijna 80-jarige, doch nog zeer vitale Moeder van onze Bejaarden en Stille armen aller vriendelijkst ontvangen. Toen we haar echter het doel van onze komst vertelden, kostte het moeite haar aan het praten te krijgen. „Als U mocht vertellen over de nood, die deze dagen in de gezinnen van de stille armen geleden wordt, dan zou ik m’n woordje nog wel kunnen doen, maar over me zelf te gaan zitten praten lijkt me griezelig”. Dat was haar commentaar.

Zij gaf ons daarmee echter een goed aanknopingspunt voor het gesprek in de mond: „Mevrouw we waren juist van plan u te vragen ons iets van uw werk voor „Centrale Armen” te vertellen, dit is dus de gelegenheid om u om te zeggen wat u bezwaart en weleer in ’t bijzonder als het gaat over nood in Baarnse gezinnen. Gaarne zouden we echter eerst van u vernemen wanneer u in Baarn bent komen wonen en hoe u er toe gekomen bent van uw woning een charitascentrum te maken.”

Met deze woorden hadden we mevrouw De Smit-de Heer op haar praatstoel gekregen.

“U moet weten” — aldus onze gastvrouw — ,dat ik reeds op jeugdige leeftijd mijn ouders ben verloren. Mijn oom, dominee T. Rinses, hervormd predikant te Monnikendam, nam mij in 1890 liefdevol in zijn gezin op, en mijn tante leerden mij de liefdadigheid beoefenen. 

Ik ben hen daar tot op de dag van heden dankbaar voor, want het charitatief werk gaf mij steeds vreugde en na ie dood van mijn man ook veel troost geschonken. Op 25 Mei 1892 trad ik te Monnikendam in het huwelijk. Twee dagen later volgde ik mijn man (J. D. D. de Smit) naar Baarn. Hij was kort voor ons huwelijk benoemd tot onderwijzer aan de Openbare School aan de Eemnesserweg. (De tegenwoordige Koningin Julianaschool). 

Mijn man had veel belangstelling voor allerlei zaken op maatschappelijk terrein. Zo richtte hij — nu ongeveer 50 jaar geleden — met zijn collega, wijlen de heer K. van Wijk, de afdeling Baarn van de Bond voor Staatspensionnering op. Mijn man werd voorzitter, van Wijk secretaris en ik werd met het penningmeesterschap belast. 

Ik heb deze functie vele jaren uitgevoerd. Na de dood van mijn man op 5 April 1924 werd ik gekozen tot lid van het hoofdbestuur en gedurende enige jaren heb ik zelfs deel uitgemaakt van het Dagelijks Bestuur van de Bond.

Aldus mevrouw de Smit- de Heer op 29 januari 1956.

Kampstraat 9