zondag 22 maart 2015

Hollywood in de Essenlaan

door Johan Hut


Het hoekhuis aan de Essenlaan waar Roel Keppel woonde
Baarnse plekjes op tv of in een film, dat is niet uniek. Uit mijn hoofd denk ik aan villa Helvetia, De Beaufortlaan 4, die uitgebreid in beeld kwam in een aflevering van Baantjer. Villa Parkwijk, Wilhelminalaan 3, was soms heel even in beeld in de serie Gooise Vrouwen. Het personage Evert Lodewijkx werkte er als beleggingsadviseur. Villa Liliane, Wilhelminalaan 9, was bijzonder uitgebreid te zien in een serie met acteur Peter Faber, ik ben vergeten waar dat over ging. Er zijn meer voorbeelden en je kunt het je allemaal voorstellen, al die prachtige villa’s. En er is natuurlijk het Pipo-bruggetje achter kasteel Groeneveld. Maar een doodgewoon rijtjeshuis in de Essenlaan?

In 1984 zat ik in de redactie van het buurtkrantje Poorthuisnieuws. Eerder schreef ik al over een bezoek dat ik had gebracht aan Ben van Diermen, beheerder van het Badhuis, waar later het Poorthuis in kwam. Bladerend door de krantjes zie ik dat ik ook op bezoek ben geweest bij Roel Keppel in de Essenlaan. Aanleiding was het gebruik van zijn huis voor tv- en filmopnames. De Essenlaan loopt van de Berkenweg naar de Zandvoortweg, de U-vormige Goudenregenlaan komt er twee keer op uit. Keppel woonde in het huis op de tweede hoek.

Roel Keppel met echtgenote Zus Radstok
Het begon op zomaar een zomerse dag, toen er twee onbekende mannen op de stoep stonden. Ze maakten zich bekend als medewerkers van een Amsterdams reclamebureau. Het bureau was op zoek naar foto’s van huizen voor een hypotheekreclame. Keppel kreeg 25 gulden als de mannen een foto van zijn huis mochten gebruiken. Uiteraard stemde hij erin toe.
Kort daarna stonden de mannen weer op de stoep, nu in het gezelschap van een omroepmedewerker. Die wilde graag even binnen kijken, want hij zocht een huis voor een filmopname. Het huis beviel kennelijk en huize Keppel figureerde in de TROS-serie ‘De Weg naar Peruelz’, met in de hoofdrol Ton Lensink. De serie werd opgenomen in onder andere Italië, België en het huis van Roel Keppel. Later volgden de korte film ‘De Nimf’ van de AVRO en de populaire serie ‘Transport’ van de VARA, met Jaap Stobbe en Paul Brandenburg. Dat het om drie verschillende omroepen ging, is niet gek. Mensen die naar plekken zoeken heten locatiescouts en werken waarschijnlijk voor meerdere omroepen. Als ze eenmaal een huis hebben gevonden waar de bewoners goed meewerken, maken ze dankbaar vaker gebruik van die locatie.

Roel Keppel vertelde dat hij zelf niet bij de opnames aanwezig mocht zijn. Dat was een voorwaarde, hij moest zijn huis helemaal uit handen geven en maar een dagje bij familie of vrienden verblijven. Dat klinkt riskant, maar is het niet. Buiten de acteurs waren er ongeveer vijftien medewerkers aanwezig, waaronder mensen die ervoor zorgden dat alles in de oorspronkelijke staat werd terug geleverd. Eerst maakten ze foto’s van alle mogelijke hoeken en gaten, toen verwijderden ze meubels of versieringen die ze niet zo passend vonden, waar ze andere meubels voor terugzetten. Na de opnames werden die veranderingen teruggedraaid, waarna de gebruikte ruimtes een grondige schoonmaakbeurt kregen. Toen iedereen weg was, kwam er nog iemand langs om te vragen of alles naar wens was opgeruimd en schoongemaakt. Nee, je huis wordt echt niet slechter van een filmopname.


Natuurlijk was Keppel niet ver uit de buurt, hij verbleef bij straatgenoten en nam een kijkje bij de buitenopnames. Bij ‘Transport’ speelde een acteur voor vrachtwagenchauffeur. Maar acteurs zijn doorgaans geen vrachtwagenchauffeur. Het is niet zo moeilijk te raden hoe dat gaat en Keppel vertelde het me. Een vrachtwagen kwam de straat in rijden, de camera’s stopten even, een onbekende chauffeur stapte uit en een bekende acteur stapte in, waarna de camera’s weer verder draaiden. “Zo zie je eens in het echt hoe je genept wordt”, zei Keppel. Nou ja, zo zouden we het toch allemaal kunnen bedenken.

Hoe lang duurt zo’n opname eigenlijk? Ik las eens dat bij een tv-serie er in een dag  van acht uur vijf minuten worden opgenomen. Bij een film worden er in een dag drie minuten opgenomen. GTST is een uitzondering, daar nemen ze een uitzending van bijna een halfuur op een dag op. Ongelofelijk, hoe veel erbij komt kijken. Vooral buitenopnames zijn bewerkelijk. In 1984 wist ik dit nog niet, maar Keppel liet me het opnameschema van ‘Transport’ zien. Het vermeldde onder andere:
- Piet neemt afscheid – 11 seconden
- Truus in de deuropening – 2 seconden
Tja, je kunt je voorstellen dat als je een shot van twee seconden wilt opnemen, dat dat een veelvoud van die tijd kost. Je moet immers alle apparatuur installeren, zorgen dat het licht goed is, er geen storend geluid in de buurt is enzovoort enzovoort.
Ik telde de seconden op en kwam ongeveer op tien minuten. Daarvoor was de ploeg een week in huis geweest.

Roel Keppel had ervan genoten en zou het zo weer toestaan.





Johan Hut




Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen opFacebook en Twitter