vrijdag 24 januari 2020

Hoeve Ravenstein en de boer-toer in 1981

Hoeve Ravenstein Ravensteinselaan 3

Als men op de "boer-toer" wil kan dat op zaterdag 11 april (1981). Dan houdt de land- en tuinbouw open huls. In bijna alle provincies zetten land- en tuinbouwbedrijven de deuren open voor de bezoekers. Er is te veel te zien, zeker als je te gast bent bij de veehouders. Gelukkig zijn er velen zoals veehouder Meyers uit Baarn die alle belangstellenden vertellen wat er in en rond de stallen ge­beurt. Een Open Dag voor de Land- en Tuinbouw is de moeite waard. Het verhaal over de familie Meyers nodigt uit voor een bezoek aan de Nederlandse veehouderij.
Ravenstein is een van de fraaist gelegen boerderijen in Nederland: in het bos, terzijde van een prachtige laan. Boer J. Meyers pacht het bedrijf van Staatsbosbeheer. De boerderij ligt bij het bos van Groeneveld in de boswachterij De Vuursche in Baarn. Op een doordeweekse najaarsdag is het er rustig. Zondags wil dat nog wel eens anders zijn. Honderden mensen zoeken dan verpozing in het bos en komen te voet of per auto langs de laan en de boerderij. Het is dus allesbehalve een eenzame bedoening op Ravenstein en de familie Meijers houdt er ook rekening mee dat de blikken van zoveel mensen regelmatig op hun boer­derij zijn gericht.
Jaap Meijers en zijn vrouw bij hun verzamelingen van diverse zaken
,,Je probeert de zaak netjes te houden", verklaart Meijers. ,.We zorgen ervoor dat het erf zoveel mogelijk opgeruimd is. En toen ik twee jaar geleden een kunstmestsilo met een inhoud van 10.000 kilo aanschafte, heb ik die in de hooitas laten plaatsen. Dat is een mooier gezicht". Wandelend rondom de boerderij wijst hij aan hoe - niet zonder enige moeite - de elders vaak zo erg opvallende witte silo is weggewerkt. ,.Ik vind, dat boeren meer om zulke dingen moeten denken", merkt hij op. Daarmee te kennen gevend gevoel te hebben voor de in het oog lopende plaats van de boer en zijn bedrijf in het landschap.
Het veehouderijbedrijf van de familie Meijers telt veertig koeien en dertig stuks jongvee. Meijers vindt dit een mooi aantal. Het zou eventueel mogelijk zijn meer koeien te houden maar dat zou allerlei verbouwingen en investeringen vergen. Ook zou dat aantal nog meer werk met zich meebrengen. ,,En ik werk toch al vijftig, zestig uur in de week", zegt hij. ,,Ik wil geen slaaf van mijn bedrijf zijn; je moet wat vrije tijd hebben. Het is toch al zo moeilijk om het bedrijf te scheiden van je vrije tijd.
Eeuwen oud
De boerderij is gebouwd in 1766, maar kan – dankzij wat interne verbouwingen - mens en dier op moderne wijze onderdak bieden. Er zijn ook de nodige kunstgrepen verricht om het werk zo efficiënt mogelijk te kunnen doen.
Er is een automatische mestuitvoer die helpt bij het schoonhouden van de grupstal. En al zeven jaar geleden liet Meijers een melkleiding aanleggen en een melktank plaatsen. ,Ik was een van de eersten hier in de omgeving die een melktank kocht", licht hij toe. Deze tank is inmiddels alweer ingeruild voor een grotere (3.300 liter) is ondergebracht in een klein gebouwtje, dat in het verleden het bakhuis was.
Jaap Meijers tussen de koeien
De koeien worden voor het melken niet naar de boerderij gehaald. Wat de afstand betreft zou dat wel gaan. De ongeveer 25 ha grasland ligt redelijk dichtbij maar tegelijkertijd zodanig in het bos, dat het een heel gedoe zou worden om de koelen tweemaal per dag er vandaan te halen en weer terug te brengen. Ze worden gedurende weideperiode in een zogenaamde doorloop­melkwagen in de wei gemolken. Vier koeien kunnen dan tegelijk onderhanden worden genomen. De melk wordt verzameld in een mobiele tank die vervolgens wordt geledigd in de grote melktank in het voormalige bakhuis.
Veehouder Meijers heeft alleen maar melkvee en een stier (voor de pinken, de jonge dieren die aan hun loopbaan als melkkoe beginnen). Een paar jaar geleden heeft hij de varkens weggedaan en hun verblijfplaats omgebouwd tot koestal. Er zijn nu geen andere dieren op de boerderij, afgezien van twee herdershonden. Boer Meijers heeft zich dus helemaal gespecialiseerd. "Daardoor is er voor buitenstaanders minder te zien op het bedrijf, maar voor de boer is het wel prettig", vindt hij.
Hulp van vrouw
Vrij veel werk laat hij door een loonwerker uitvoeren: gras inkuilen, gier rijden, inzaaien van grasland. Er blijft echter genoeg arbeid voor hemzelf over. Soms moet ook zijn vrouw een handje helpen. Bijvoorbeeld bij de geboorte van een kalf of bij het verhuizen van de koeien van de ene naar de andere wei. De familie Meijers exploiteert deze boerderij al heel lang. ,,Mijn grootouders woonden hier al", zegt boer Meijers. Zal te zijner tijd een van zijn kinderen het bedrijf voortzetten? Er zijn twee zoons, respectievelijk 14 en 11 jaar oud en een dochter van 13.
,,Ach", zegt mevrouw W. A. Meijers-Brouwer, ,,je weet nooit hoe het loopt maar op het ogenblik zie ik er nog geen opvolger bij. Onze oudste voelt er niet voor om boer te worden. Hij wil de techniek in.
Op boerderij Ravenstein is men gewend aan de interesse van buitenstaanders. Ze vertellen graag aan belangstellenden over hun werk. Onlangs heeft boer Meijers zelfs een inleiding gehouden over de boer en zijn arbeid voor een plaatselijke vrouwenvereniging. Maar de drukte rondom de boerderij gaat, naar wordt vermoed, opmerkelijke vormen aannemen. Er wordt hard gewerkt aan de restauratie van een naburig kasteel. Na voltooiing is het toegankelijk voor bezoekers. En er worden dan zo'n honderdduizend bezoekers per jaar verwacht.