Tempo Doeloe van Baarn

Het is 1974.

De huisvesting van de in Baarn verblijvende gerepatrieerde bejaarden is de laatste weken voortdurend onderwerp van gesprek. Wonderlijk genoeg is daartoe niet het nieuwgebouwde en vorige maand in gebruik genomen "Nieuw Patria" op de hoek van de Nassaulaan en Wilhelminalaan de aanleiding, maar het zo langzamerhand en op 1 februari a.s. definitief ontruimde voormalige Badhotel in het Prins Hendrikpark. Nu het voortbestaan van deze oude glorie vrijwel zeker onmogelijk lijkt, wordt de weemoed over het verlies met de dag groter. Begrijpelijk overigens, gezien de schoonheid die dit ouderwetse hotelpaleis ongetwijfeld bezit. Een exclusiviteit echter zo groot, dat het niet meer in deze tijd in te passen lijkt.

Meer dan twintig jaar heeft dit gebouw nu dienstgedaan als opvang voor een paar honderd repatrianten, inmiddels allemaal bejaarden. Nadat het als hotel reeds lang als zodanig niet meer ex­ploitabel was gebleken. Aan bejaarden­zorg worden terecht andere eisen ge­steld dan deze noodvoorziening nu nog kan bieden. Al dient onmiddellijk er­kend te worden dat het als Bavo­tehuis goed voldaan heeft, niet in de laatste plaats dankzij de enorme inzet en verzorging van de medewerkers, die het gebouw zo schoonhielden, dat men er als het ware van de (granieten) vloer kon eten.

Hoe groot is de bezorgdheid van de overheid echter niet geweest over het brandgevaar, dat in zo ruime mate  aanwezig was. Niet alleen gezien de enorme hoeveelheid hout die aan de  buitenzijde, maar tevens binnen in het hotel verwerkt werd. Het monumentale trappenhuis bijvoorbeeld is geheel van hout. Geruime tijd slaapt reeds elke nacht een brandwacht in dit gebouw en van de vele extra voorzorgen noemen we voorts nog de waterput, die in de onmiddellijke nabijheid geslagen is.

Tempo doeloe, het voormalige Baarnse Badhotel nog enkele maanden bejaardentehuis.

Het gebouw is nog geen negentig jaar oud, de eerste steen werd in 1886 ge­legd. Er wordt beweerd dat het een schepping is van Berlage uit zijn aller­eerste tijd, maar zekerheid daarom­trent bestaat in het geheel niet. Het is thans eigendom van de bouwonder­neming Lisman en Lisman, die het tot 1 april 1974 aan het ministerie van C.R.M. verhuurd heeft, een overeenkomst die dan niet verder verlengd wordt. Daarom is het ook de bedoeling dat als de laatste bewoners er uit zijn – er zijn nog zo'n 20 à 25 personen overgebleven - op 1 februari volgend jaar het gebouw ontruimd te hebben. Zij zullen voor een deel naar Zwollerkarspel verhuizen en voor het overige in het oude pand van "Patria" in de Julianalaan verblijven tot geleidelijk aan in "Nieuw Patria' ook voor hen plaats vrij gekomen is.

Overleg is inmiddels al gaande of de nieuwe bouwplannen in overeenstemming te brengen zijn met de wensen van de gemeente, zoals die - mede in samenspraak met de stichting, die de bewo­ners van het Prins Hendrikpark ter inspraak in de toekomstige ontwikke­ling van hun park gevormd hebben - in het nieuwe bestemmingsplan vastgelegd zullen worden. Over de uitkomst van al deze besprekingen, die nog in volle gang zijn, valt op dit ogenblik nog niets definitiefs te zeggen.

Nog enkele maanden is dit voormalige hotel voor het kleine groepje uit Indonesië afkomstige bejaarden iets van,, tempo doeloe", zoals een der dagbla­den treffend opmerkte. De goede oude tijd, zouden wij als Hollanders gezegd hebben. Maar we kunnen niet in vroe­gere tijden blijven leven en als er wer­kelijk geen toekomstige bestemming aan te geven is lijkt het voortbestaan onmogelijk.

Geplaatst door L.J.A.Bakker

http://www.grijsvuur.nl

Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter  

Kom in actie en deel ook uw Baarnse herinneringen op Groenegraf.nl