Een zeereis met het m.s.Marian Maria

In een eerder geplaatst verhaal schreef ik dat ik na het doorlopen van Het Baarnsch Lyceum een opleiding ben gaan volgen voor stuurmansleerling Grote Handelsvaart (GHV) op de Kweekschool voor de Zeevaart in Amsterdam. Op 22 juli 1960 werd mij het bij de opleiding horende getuigschrift uitgereikt. Er volgde een sollicitatiegesprek bij de Rotterdamse rederij Van Nievelt, Goudriaan en Co’s Stoomvaartmaatschappij waarna ik werd aangenomen. In september 1960 was het zover. Ik ging naar zee. Reizen naar Zuid-Amerika, de Middellandse Zee, rond Afrika, het Caraïbisch gebied, Noord Amerika en de Perzische Golf volgden. De wereld werd en was mijn werkterrein. Gedachtig de woorden ’wie verre reizen maakt, kan veel verhalen’, lijkt het me een goed idee om het verhaal over één van deze reizen met de lezers en kijkers van Groenegraf.nl te delen.

m.s. Marian Maria (Foto: collectie Frank Haalmeijer)

Het verhaal begint, uiteraard, in Baarn, waar het na een reis van bijna zeven maanden ook weer eindigt. Lees over het leven aan boord van een grote coaster en ga mee de wal op in bijvoorbeeld Libanon. Verbaas u over het feit dat ik, terwijl ik op wacht naar Radio Veronica luisterde, zelfs op de rede van Beirut ’Such a cad’ van onze Baarnse trots Les Baroques heb gehoord. Lees ook over de, bijna altijd kameraadschappelijke, verhoudingen aan boord en het ontstaan van een op respect voor elkaar gebaseerde vriendschap tussen kapitein Jan Bos en zijn twintig jaar jongere 2e stuurman. Een vriendschap die heeft geduurd tot in 2012, het jaar dat kapitein Bos aan zijn laatste lange reis begon.

Tevens krijgt de lezer enig inzicht in mijn gedachten over de plaats waar ik in 1942 ter wereld kwam, Alkmaar. De eerste twee jaar van mijn leven woonde ik, samen met mijn ouders in Den Helder. In februari 1944 verhuisden mijn moeder en ik naar Baarn. Vanaf dit moment was ik een Baarnaar! Ik omschrijf het tegenwoordig zo: ’geboren in Alkmaar, afkomstig uit Den Helder en getogen in Baarn’. Het is zoals het is… een echte Barinees ben ik niet en zal ik ook niet worden.

Op volle zee (Foto: Ed Vermeulen)  

Het verhaal over mijn reis op het m.s. Marian Maria werd opgenomen in het in augustus 2005 uitgegeven boek met verzamelde zeemansverhalen ’Midscheeps’ en in de zomer van 2007 als feuilleton in de Baarnsche Courant geplaatst. De uitgebreide versie kunt u lezen en bekijken op de verhalensite Oneindig Noord Holland via de hierop  volgende links:

Klik hier voor deel 1 van het verhaal

Klik hier voor deel 2 van het verhaal

In 1969 ben ik gestopt met varen, kapitein Jan Bos en zijn echtgenote zijn niet meer onder ons, de Marian Maria is in 1975 naar het buitenland verkocht en zal inmiddels zeker gesloopt zijn, terwijl ook ’Such a cad’ uit de hitlijsten is verdwenen. Maar één ding is zeker al deze elementen zijn nu dierbare herinneringen. Bedenk tot slot bij het lezen van het verhaal en het bekijken van de vele foto’s en de daarbij behorende miniverhaaltjes aan hoe het vroeger was, maar bovenal bedenk dat ook al ben je geen Barinees je toch een betrokken Baarnaar kunt zijn.

Ed Vermeulen (1942)




Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook enTwitter