 |
| Mozes Schellevis, zoon van Machiel Schellevis en Anna Schijveschuurder |
14 februari 1928, 5 maanden oud en Mietje op 19 februari 1935, 3 jaar oud. Op 23 juli 1929 werd zoon Mozes in Amsterdam geboren.
Het gezin werd in Baarn ingeschreven op 29 april 1931, kerkgenootschap Nederlands-Israëlitisch. Machiel en Anna leefden al spoedig gescheiden van elkaar. Het bevolkingsregister is hierin niet duidelijk. Anna kreeg op 10 mei 1940 in Baarn een dochter, Rebecca, die zich nu nog steeds bewust is van die afschuwelijke periode. Voor zover bekend, vertrok Machiel weer naar Amsterdam met zoon Mozes (geboren in Amsterdam op 23 juli 1929).
Vader Machiel en zijn zoon Mozes werden in Amsterdam gearresteerd. Beiden zijn in 1942 in Auschwitz omgekomen. Mozes op 19 augustus 1942 en vader Machiel een maand later, op 19 september 1942.
Anna Schellevis-Schijveschuurder kreeg op 31 oktober 1935 in Baarn een tweede zoon, Jochanan, die de oorlog overleefde. Hij trouwde met Ans Heil. Jochanan overleed op 5 mei 2014 in Utrecht. Hij is op 12 mei 2014 vanuit De Ark op de Algemene Begraafplaats aan de Wijkamplaan in Baarn begraven. Dochter Rebecca Schellevis vertelt:
“Mijn vroegste herinnering is van 1943. Dat we een huiszoeking kregen, we moesten ons verstoppen, de zwarte laarzen liepen ons rakelings voorbij. Ik heb altijd moeite gehad met zwarte laarzen. Ook weet ik nog de dag dat mijn moeder is weggevoerd. Een buurjongen is met ons, mijn broertje en ik, op de fiets naar het station gegaan. Daar zagen we mijn moeder de trein in gaan en vertrekken. We mochten niet huilen want dan vielen we op en dat mocht niet.”
Moeder Anna werd vanuit Baarn naar Vught gevoerd. Haar inboedel was al eerder geïnventariseerd. De archieven van Westerbork vermelden dat zij daar op 12 september 1943 aankwam. Reeds twee dagen later ging ze naar Auschwitz, waar ze op 17 september 1943 werd vermoord. Zo snel ging dat in die dagen. Volgens het Digitaal Joods Monument overleefden twee kinderen de oorlog. Dat waren Jochanan en Rebecca.
Mijn Moeder
Ze hebben mijn Moeder meegenomen
Ik weet niet of ze terug zal komen.
En waar moet ik nou heen
Ik ben helemaal alleen.
Er wordt gepraat en overlegd
Maar ik kan nergens terecht.
Dan komt er een mevrouw
Die zegt, ik kom voor jou.
Met haar ben ik meegegaan
Ze namen mij als eigen aan.
Ik was wel blij maar de oorlog was nog lang niet voorbij.
Het duurde maar voort
Er zijn veel mensen omgekomen en vermoord.
Soms hadden we niets te eten,
Dat zal ik nooit vergeten.
Of ik moest me verstoppen onder de vloer
Want de Duitsers lagen op de loer.
Dan was ik erg bang
En de oorlog duurde zo lang.
Maar na vijf jaar was het voorbij
We waren vrij.
Maar ze hebben mijn Moeder meegenomen.
Ze is nooit terug gekomen.
Gedicht van Rebecca Schellevis,
dochter van de in 1943 vermoorde Anna Schellevis-Schijveschuurder
 |
| Ook Auschwitz had deze tekst boven de poort. Die werd in 2009 gestolen en in stukken in Polen teruggevonden. De dieven werden gearresteerd. |
Deze informatie is afkomstig uit het gedenkboekje bij de onthulling van het Joods Monument op 27 januari 2016 te Baarn.
Tekst: Wim Velthuizen, namens het Comité Joods Monument Baarn
Meer informatie vindt u op www.joodsmonumentbaarn.nl
Klik hier om terug te gaan naar de lijst met namen
