door Cees Roodnat
 |
| Het gesloten hutje (foto: Roeland de Bruyn) |
Ongeveer op de plaats waar half mei het nieuwe horecapaviljoen “Buiten in de kuil” wordt geopend stond vroeger het ‘hutje’ van Ome Jan Scholten. Een wrakkig houten bouwsel dat het midden hield tussen een cafétaria met terras uit de jaren vijftig en een uit de hand gelopen frietkot. De term kiosk was te veel eer, de term hutje leek denigrerend maar werd liefkozend bedoeld. Tijdens onze zondagse wandelingen of fietstochtjes in de regio legden mijn vrouw en ik er wel eens aan voor een broodje kroket of in de winter een heerlijke kop snert.
Een gesprek hoefde je niet te bestellen want dat kreeg je er gratis bij. Als Ome Jan zijn frituren bij je had afgeleverd schoof hij de stoel van het belendende tafeltje naderbij, nam daar pontificaal op plaats en gaf recht voor zijn raap zijn visie op het leven in het algemeen en het zijne in het bijzonder. Wie hem voor het eerst ontmoette moest daar wel even aan wennen. Maar met de tijd leerde je indie bonkige gestalte en tussen die grote woorden dat kleine hartje te ontdekken. Zijn zwakke plek bleek later.
 |
| Paviljoen in opbouw (foto: Roeland de Bruyn) |
Op 15 april 2009 vonden vroege fietsers en dagrecreanten de houten luiken van ‘t hutje gesloten. De avond ervoor sloot Scholten (1938) voorgoed zijn ogen en grote mond en stierf thuis op de bank in Montfoort onverwacht aan een hartinfarct. Bij de gesloten kiosk werd dat weekend door trouwe vaste klanten nog lang en mistroostig nagepraat. Want Ome Jan was me d’r één! Zevenentwintig jaar had deze gewezen scheepskok, “overeind gehouden door een schoenendoos vol medicijnen”, aldus een Utrechtse fan, bij wijze van hobby zijn hutje bestierd. Want rijk werd hij er niet van en met vakantie gaan vond hij maar niks. Zijn hutje in de Kuil van Drakestein was het hele jaar zeven dagen per week open. In een interview in de Gooi & Eemlander zei Scholten in 2006 dat hij ‘t hutje tot zijn dood wilde uitbaten. “Dit is de hemel op aarde. Als ik ‘s morgens begin ligt er dauw op het veld, hoor ik vogels en zie ik hertjes. Wat wil een mens nog meer?” Dat “tot de dood” werd hem gegund volgens Rein Berends van Staatsbosbeheer.
 |
| Beton kelderbak nieuwe paviljoen gestort (foto: Roeland de Bruyn) |
Dat het hutje allang niet meer aan de eisen van onze tijd voldeed werd voor lief genomen. Het duurde drie en een half jaar voor er eindelijk zicht kwam op een opvolger en het met metershoog onkruid om woekerde hutje werd gesloopt. Hoewel de erven van Ome Jan geen interesse hadden in voortzetting bleek er al snel ruime belangstelling om in de Kuil iets vergelijkbaars te beginnen. Een uitgebreide selectieprocedure bracht zo’n 25 kandidaten terug tot een kansrijk trio, waarvan er uiteindelijk één aan het langste eind trok: Han Goossens en zijn kompaan Bart ter Welle. Maar zoals alle plannen in Baarn eerst worden omarmd; vervolgens als niet passend in een bestemmings- plan worden afgeblazen.
 |
| Ontwerp paviljoen door Martin Groenesteijn. (bron: Han Goossens) |
Of door bezwaarde omwonenden tot acceptabeler proporties worden terug gebracht, is ook hun paviljoen er niet zonder slag of stoot gekomen. Maar goed, het is er, en het kon beroerder, hoor ik Ome Jan brommen. Als wij met onze drie kleinzonen deze zomer voor de -tigste keer op Camping De Zeven Linden vertoeven, gaan we natuurlijk ook weer eens naar de Kuil. Bij voorkeur tijdens het Houthakkersfeest in augustus. Even een kroketje scoren in dat nieuwe paviljoen. En wie weet zal de oudste dan door het geronk van kettingzagen heen brullen: “Deze kroketten zijn niet zo lekker als die van Ome Jan, opa.” En ik zal een beetje meewarig maar bevestigend terug knikken en denken: “Zo is het maar nét, jongen!”
 |
| Cees Roodnat |
Geraadpleegd: berichten in de Baarnsche Courant en Gooi & Eemlander in de jaren 2011 – 2016.
Dit verhaal verscheen op maandag 25 maart 2016 in de Baarnsche Courant in de rubriek
’Vandaag is morgen alweer gisteren (bruggetjes naar vroeger)’
Deze rubriek is een samenwerking tussen de Historische Kring Baerne en Groenegraf.nl
Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook en Twitter
