In de Luwte”

Zinvolle naam van het nieuwe Tehuis voor bejaarde heren van het Leger des Heils, dat Woensdagmiddag, 8 mei 1953, onder grote belangstelling door mevrouw Smitt-Avis officieel geopend is.

Ruim een jaar geleden vestigde het Leger des Heils zijn Avondstondtehuis voor bejaarde heren in de zo prachtig gelegen villa op de hoek van de Waldeck Pyrmontlaan en de Wilhelminalaan. Reeds enige jaren geleden was de villa voor dit doel aangekocht, ter vervanging van het tijdens de oorlogsjaren verloren gegane Tehuis aan de van Heemstralaan. Bij de vestiging bleek, dat een belangrijke verbouwing zou moeten plaats hebben, om de villa aan haar nieuwe bestemming te doen beantwoorden. Deze verbouwing heeft in Januari haar beslag gekregen. De Officiële opening was vastgesteld op 3 Februari j.l, doch moest wegens de watersnood worden uitgesteld.

Het was dus een verlate openingsplechtigheid die Woensdagmiddag in het Tehuis, dat de zinvolle naam „In de Luwte” gekregen heeft, plaatsvond.

Voor deze gelegenheid waren diverse leiders van het Leger des Heils — w.o. Kommandant E. Thykjaer en Kolonel Jac. Smael, chef-secretaris — naar Baarn overgekomen. Ook waren er vele genodigden, w.o. burgemeester mr. F. J. van Beeck Calkoen, oud-burgemeester jhr. van Reenen, de predikanten ds. J. A. J. Vermaat en H. A. Wiersinga, de directeur van Sociale Zaken, de heer G. M. Verhagen en het oudste lid en medeoprichter van het Leger des Heils in Nederland, de 87-jarige Kolonel Gerard Govaars uit Soest.

Proef met nieuw systeem 

De bijeenkomst werd geopend door Kolonel Jac. Smael, die, na het gezamenlijk zingen van het lied „Lof zij den Heer” tot de genodigden een woord van welkom sprak en vervolgens het woord gaf aan Brigadier J. H. Salomon, maatschappelijk secretaris, die bij de inrichting van het Tehuis ten nauwste betrokken is geweest. De Brigadier deelde mede, dat in dit nieuwe Tehuis voor bejaarde heren proef genomen wordt met een nieuw systeem, dat wil breken met de gedachte, oudere mensen op te bergen in een kamertje. Het ligt in de bedoeling in het Tehuis kleine groepjes van heren te vormen, die bij elkaar passen en elkaars omgang zoeken. Het in zichzelf gekeerd geraken wordt hierdoor zoveel mogelijk voorkomen. Ook zijn aan dit systeem bepaalde economische voorleden verbonden, daar het een minimum aan personeel vraagt. Hierdoor kan de verpleegprijs zo laag mogelijk gehouden worden, temeer daar met de exploitatie geen winst wordt beoogd.

Na een pianosolo van Kapelmeester Bemard Verkaaik, hield de Kommandant van het Leger des Heils in Nederland, de Deense hoofdofficier E. Thykjaer, een toespraak in het Engels, welke direct door zijn tolk vertaald werd. De Kommandant deelde mee, dat het Leger des Heils thans 35 van deze Avond- stondtehuizen in Nederland bezit en dat er plannen zijn, dit aantal aanzienlijk uit te breiden, want de nood onder de bejaarden is groot. Spreker legde de nadruk op het godsdienstig en Christelijk fundament van het Tehuis, dat zich niet alleen ten doel stelt het kwaad der eenzaamheid van zijn bewoners, doch ook een eventuele vrees voor het naderende einde weg te nemen. Nu is het "Parkflat De Luwte".

 De Padvindersactie „Een heitje voor ’n karweitje” ( juli 1953)

De start van de padvindersactie op Zaterdagmiddag mag in alle opzichten geslaagd worden genoemd. In de optocht, die door de gemeente trok, waren vele, op humoristische wijze uitgebeelde karweitjes te zien die de padvindsters, padvinders, gidsen en verkenners vanaf vandaag kunnen verrichten. Bovendien trok de optocht natuurlijk de nodige belangstelling, waardoor velen nog eens aan de actie werden herinnerd. 

Om half drie vertrok de stoet in een zacht druilende regen van huize Peking, maar ondanks die regen zat de stemming er al spoedig in. „Voorwaarts” blies dat het een lieve lust was en daarachter kwam een lange rij meisjes en jongens, die ieder op hun of haar wijze een karweitje tot uitbeelding brachten. Direct achter „Voorwaarts” liepen bijv. een aantal welpen die kleine spandoeken met zich meevoerden en waarop in welgekozen woorden het doel van de actie ,,’n Heitje voor ’n karweitje” te lezen stond. Er waren padvindsters met vegers en stofdoeken, welpen met fietspompen, verkenners die „U het leven gemakkelijk maken”, twee leidsters die het ons leek nogal forse baby uitlieten in een kinderwagen en verkenners die op een auto een fiets aan het schoonmaken waren, met daarachter een wagen waarop men bezig was hout te zagen en te hakken. Alles verliep in ’t begin vlot, maar op ’t kruispunt bij hotel „de la Promenade” gaf de auto opeens de geest en weigerde botweg verder te rijden, alle pogingen in die richting ten spijt. De stoet merkte niets van dit voorval en trok lustig verder over de Dalweg, Kerkstraat en Faas Eliaslaan, om tenslotte via de Javalaan bij de Pekingtuin te belanden. Inmiddels waren daar ook de verkenners met hun aanhangwagen beland: zij hadden de wagen samen maar verder geduwd! 

In de Pekingtuin stelden de groepen zich voor de muziekkoepel op. Na enkele ogenblikken arriveerden daar ook burgemeester mr. F. J. van Beeck Calkoen en diens echtgenote, die, omdat zij ere-presidente van het groepscomité van het N.P.G. is, in uniform het podium besteeg. De burgemeester herinnerde de meisjes en jongens aan het doel van de actie, waartoe dit jaar o.m. steun aan de groepen in het getroffen gebied behoort. Hij sprak de hoop uit dat de actie dan ook in alle opzichten zal slagen. Voor de padvinders is deze actie niet nieuw meer, zo zei hij verder, omdat zij het vorig jaar hieraan ook reeds deelnamen. Voor de padvindsters is dit de eerste keer. Daardoor zal de opbrengst groter worden en het gestelde doel zeker verwezenlijkt kunnen worden. Als symbool van de actie overhandigde mevr. van Beeck Calkoen daarna aan vier afgevaardigden van de vier organisaties enkele „ingrediënten” zoals een veger, een pot boenwas met doek, een mattenklopper en een emmer met dweil. Als dank voor deze geste lieten alle padvinders en padvindsters een daverende yell klinken. 

Zo is dan de actie ,,'n Heitje voor 'n karweitje” begonnen. U kunt de padvinders, verkenners, gidsen en padvindsters overal bezig vinden. Alles kunnen en willen zij doen. Het is echter niet de bedoeling dat zij, zonder dat zij daarvoor iets doen, een rechtstreekse beloning ontvangen. Er moet dus wel degelijk gewerkt worden. Daarbij moet elk deelnemend lid voorzien zijn van een werklijstje waarop naam en adres van het meisje of de jongen voorkomt. 

Nieuwbouw Politie en brandweer in sept 1988

 

Het oude kantoor van Publieke werken

Bij handhaven Publieke Werken-villa is zes ton extra voor nieuwbouw politie/brandweer nodig.

Het sparen van de PW-villa (Eemnesserweg 52) betekent dat de bouw van een nieuw politiebureau en de bijkomende aanpassing van de brandweerkazerne bijna 600.000 gulden extra kost. Zonder de eis van integratie vallen de exploitatielasten aanmerkelijk hoger uit. Ook wordt de nieuwbouw minder functioneel. Een en ander blijkt uit een studie van architectenbureau Leesberg & Prins, uitgevoerd in opdracht van de gemeente. De commissie algemeen bestuurlijke zaken praat aanstaande dinsdagavond vanaf half acht over de resultaten van het onderzoek.

In eerste aanzet was het plan de PW-villa en de monumentale bomenpartij met de grond gelijk te maken.

Een politieke minderheid in de gemeenteraad kwam op het idee het typisch Baarns plekje (op grond van de ruimtelijkheid om het pand) te handhaven. Een enkeling wilde zelfs de voorgevel in de nieuwbouw opnemen a la residence Prins Hendrikpark. De architect nam de wensen in zijn plannen mee. Een eerste variant, met de entree bijna op het fietspad, verdween alras in de prullenbak. De tweede, waarbij de villa gespaard werd, stuit nu op functionele en financiële bezwaren. Er moet een derde variant komen. Burgemeester & Wethouders pleiten unaniem voor handhaving van de bestaande groene zone inclusief een beuk en twee linden. De villa willen zij slopen. Een mogelijke uitbreiding denken ze te realiseren op het kleine stukje Acacialaan en een groenstrook van de begraafplaats waar geen graven liggen. Het betrekken van de woning bij de plannen sluiten ze niet uit. Het College heeft de werkgroep ’huisvesting politie en brandweer’ verzocht deze variant te bestuderen en nader uit te werken. Het handhaven van het huidige PW-gebouw stuit dus op functionele en financiële bezwaren. De extra investering van exact 580.000 gulden, de hokkerige indeling en de te lange looplijnen leiden volgens architect Flapper tot hogere exploitatielasten. Verder ontstaat een grote geleding van afzonderlijke gebouwdelen, waardoor de functionaliteit wordt aangetast. Men komt dan tot aanmerkelijk kleinere buitenruimten, waardoor elders in Baarn terreinen moeten worden gezocht om hierin tegemoet te komen. De wens van een goed politie/brandweercomplex komt zo op de tocht te staan. Omdat B&W de functionaliteit van nieuwbouw en terrein van groot belang achten, moet er een derde variant komen. De werkgroep is met de uitwerking, waarbij ook aandacht voor een gedetailleerd tijdpad voor acties en besluitvorming, begonnen. De raadscommissie voor algemeen bestuurlijke zaken moet dinsdagavond advies geven. Na de keuze van het alternatief krijgt de architect opdracht een voorlopig schetsontwerp te maken. Volgens de huidige planning moet dat ontwerp in juni’89 voltooid zijn.

 

De huidige situatie