Antwoord zoekplaatje

 Het antwoord van vorige week:

[Amsterdamsestraatweg] 

Woensdagavond (31 januari 1990)  rond middernacht legde een nietsontziende vuurzee, die met een verzengende hitte, een vonkenregen en een enorme rookontwikkeling gepaard ging, een twee- onder-een-rieten-kap woning aan de Amsterdamsestraatweg (naast Roosterhoek) grotendeels in de as. Een explosie op nummer 20, veroorzaakt door de 49- jarige eigenaar, leidde tot de brand. De chemicus was bezig met proeven, die verkeerd uitpakten. Hij met zware en zijn vrouw met lichte brandwonden moesten worden overgebracht naar het brandwondencentrum te Beverwijk. De bewoners van het aangrenzende pand, een echtpaar met drie kinderen, bleven ongedeerd.

Om dertien voor twaalf werd de explosie bij de brandweer gemeld. Vijf minuten later rukten de vrijwilligers met groot materieel uit. Binnen de minuut waren ze op de Amsterdamsestraatweg, waar de vlammen reeds uit het rieten dak van de villa naast Roosterhoek sloegen. Inmiddels stonden de bewoners buiten. De politie zorgde dat de zwaargewonde chemicus en zijn echtgenote naar ziekenhuis Maarschalksbos werden overgebracht en van daaruit per ambulance naar Beverwijk gingen.

De vijf bluseenheden van Baarn en Lage Vuursche konden de enorme vuurzee niet aan, zodat mede gelet op het gevaar voor overslaan — gevoed door de straffe wind — assistentie van Soest, Bunschoten en Amersfoort (elk met een eenheid) werd ingeroepen. Tevens verschenen de ladderwagen, de tankautospuit (Soest), de regionale verbindingscommandowagen en de persluchtwagen ter plekke. De laatste omdat de brandbestrijding met adem- bescherming diende plaats te vinden, aangezien niet bekend was of nog meer chemicaliën in het pand lagen. De serie ontploffingen o.a. door de combinatie van magnesium en water deed het ergste vermoeden. Gaf aanleiding tot het oproepen van de regionale officier ’ongevallenbestrijding en gevaarlijke stoffen’. ’Deze man peilde de aanwezigheid van giftige stoffen in de omgeving. Gelukkig werd nergens een verhoogde concentratie gemeten. Was dat wel het geval dan hadden we tot evacuatie van de buurt moeten overgaan,’ lichtte commandant W.I. Wiersema toe.

Terwijl de politie, die steun van Soester collegae kreeg, het talrijke publiek op afstand hield en het verkeer over een rijstrook doorgang verleende, vochten in totaal 64 brandweerlieden tegen de vlammen. De ongelijke strijd eindigde om half drie met het sein ’brand meester’. Het technische rechercheteam uit Amersfoort startte direct met onderzoek. De PUEM en het gasbedrijf zorgden voor de afsluiting van respectievelijk het elektra- en gasnet. De nazorg geschiedde in samenwerking met de salvage-coördinator. De nabluswerkzaamheden duurden tot zeven uur en werden de volgende dag om acht uur hervat. De aanwakkerende wind zou het na smeulende riet weer in vlammen kunnen zetten.

De Brandweercommandant, de heer Wiersema tot slot: In de woning waar de explosie plaatsvond is de schade aan alle verdiepingen groot. Van het tweede woonhuis zijn het dak en de eerste verdieping zwaar gehavend. De begane grond kreeg alleen waterschade. Ik schat de totale schade op circa anderhalf miljoen, maar dan ben ik voorzichtig,' besluit de brandweercommandant. De winnaar is dhr. van Yperen.

Brand in Baarn

 Zoekplaatje in Baarn

Wat is de naam van de straat waar deze brand woede?

U kunt hierop reageren via het sturen van een briefje naar:

Geheugen van Baarn

T.a.v. Baarnsch Geheugen

Marisstraat 4

3741 SK BAARN

Of stuur een e-mail naar : 

bakker.groenegraf@gmail.com

Onder de goede inzenders verloten we het boek “Waarom Redden”.

Dit boek is geschreven door Leen Bakker en Maartje Hormes.

Daarnaast ontvangt de winnaar ook nog een fles wijn voorzien van een ansichtkaart uit Baarn, beschikbaar gesteld door: 

Mitra Baarn - Van der Steeg, Laanstraat 72, 3743 BH Baarn, tel: 035-5426063.

Takenpakket Retoerboer

 Veelomvattend takenpakket voor Retoerboer

Boetiek tweedehandskleding geopend in januari 1990

In de nabije toekomst krijgt de Retoerboer voldoende compensatie voor het afstoten van de schilleninzameling. Naast het ophalen van oud papier en kleding, die sinds dit jaar ook mag worden verkocht, ziet Baarn op het gebied van het vergaren van afvalplastic een taak weggelegd. Ook het uitzetten van compostvaten bij de Baarnse ingezetenen en het geven van voorlichting hieromtrent geschiedt mogelijk door de Retoerboer. De gemeente onderzoekt of de Retoerboer een plaatsje op de werf aan de Drakenburgerweg kan krijgen en of voor de ophaalwerkzaamheden een gemeentewagen beschikbaar kan worden gesteld. 

Wethouder J. Nijhof openbaarde deze nieuwe ontwikkelingen gistermiddag, [(Januari 1990)] in zijn openingstoespraak voor de Retoerboetiek, de winkel aan de Dahliastraat waar tweedehands kleding, textiel en andere zaken worden verkocht. De opening werd bijgewoond door onder andere bestuursleden van de Stichting Milieubrigade en omwonenden.

Voorzitter T. van Lambalgen sprak in zijn welkomstwoord over de moeilijke periode, die eind vorig jaar door de goede gesprekken met wethouder Nijhof kon worden afgesloten. Overigens was de onzekere toekomst reden geweest geen aandacht aan het vijfjarig jubileum te besteden. Vandaar dat de heer Van Lambalgen gistermiddag de vrijwilligers van het eerste uur, de heren Van Oudheusden en Blukker, in het zonnetje zette. Ook coördinator/oprichter K. de Lange werd in het eerbetoon betrokken.

De heer De Lange op zijn beurt was erg blij met de opening van de boetiek. Hij stipte de totstandkoming van de winkel aan en keek al vooruit naar een mogelijke uitbreiding met een deel van een ruimte, die de stichting Doen niet meer in gebruik heeft. De gesprekken over de uitbreiding zijn gaande, benadrukte wethouder Nijhof later. De heer De Lange was van mening dat Baarn met het aanstellen van één milieuwacht eigenlijk te kort kwam. Twee milieuwacht en waren zijns inziens beter. En omdat de Retoerboer in zijn optiek al vijf jaar milieuwacht was, wilde hij wel een tweede leveren. Hij deed dat in de vorm van een beer met hoed.

Wethouder Nijhof nam het geschenk dankbaar in ontvangst. Hij kwam ook niet met lege handen, want had op zolder nog twee zakker kleding gevonden, die hij overhandigde. Na zijn lovende woorden over de Retoerboer (heeft veel wakker gemaakt, aan de bel getrokken, gestimuleerd) en de nieuwe koers in de toekomst knipte hij met een heggenschaar een lint van aan elkaar geknoopte sokken door. Aansluitend konden de genodigden een eerste blik in de Retoerboetiek werpen.

Wilt u uw herinneringen delen? U kunt hierop reageren via internet: www.geheugen.groenegraf.nl, 

of stuur een e-mail naar:

 bakker.groenegraf@gmail.com. 

 OP VERZOEK

Alleen de oudere Baarnaars zullen zich deze buitenplaats met zijn bijzondere bouwstijl nog kunnen herinneren, want de villa werd in het jaar 1910 afgebroken.

Villa Canton

Waarom dit huis in deze Chinese stijl werd gebouwd? vraagt u. Wij vonden er in ",Pluim" onder meer het volgende over: "Het buitenhuis "Canton" - zo heette de buitenplaats - is in 1793 door den heer Reinhard Scherenberg in Chinese stijl gebouwd. Dezelfde heer, fabrikant van koeharen, tapijten en daarbij scheepskapitein, had na zijn volbrachte reizen in China ten jaren 1790 en 1791 het nabijgelegen buitenhuis in "Peking" in dezelfde stijl laten oprichten.

Scherenberg was namelijk door zijn handel op China schatrijk geworden, hij woonde in Amsterdam en "Canton" was dan ook uitsluitend zijn "buitenhuis", waar hij rust en verpozing vond In het dorpje Baarn. Het was een exotisch zomerverblijf."

In het jaar 1815 kwam de buitenplaats in het bezit van de Prins van Oranje. Na in de vorige eeuw nogal eens van bezitter te zijn verwisseld, werd "Canton" in 1904 eigendom van de heer August Janssen (die o.m. aan Baarn een badinrichting schonk). Naast hem waren een der laatste bewoners de dames Spengler, die er een sanatorium hielden.

Waar dit buitenhuis stond?" vraagt een jongere lezer, Tussen de Javalaan en de Cantonlaan, waar het hoofdkantoor van ,,Conservatrix" was gevestigd. De huidige villa is wel in een geheel andere stijl gebouwd dan die op het oude plaatje.

Tussen twee haakjes: De naam Scherenberg wordt ook thans nog in ere gehouden door de gelijknamige flat aan de Schoolstraat.

De klaphekjes. 
Vele oude Baarnaars zullen zich deze hekjes nog herinneren, welke zich bevonden langs 't spoorwegravijn, op de plaats waar men de spoorlijn kon oversteken. Ja, de spoorlijn ...... op 10 juni 1874 werd de lijn Amsterdam-Amersfoort geopend en alle treinen stopten in Baarn. Aardig is het te lezen, wat de heer Pluim daarover schrijft in zijn boek:

"Op deze 10e juni zit heel Baarn langs het nieuwe spoorwegravijn geschaard, om het verschrikkelijke monster dat "spoortrein" heet, te zien voorbijrazen. 't Was ook verschrikkelijk - wat een snelheid! 't Is duivelswerk," riepen velen, "daor kriegen ze me nooit niet in!" Maar... die t' hardst schreeuwden, hebben er het eerst een ritje mee gedaan.

Maar diezelfde spoorlijn deelde Baarn in tweeën en hoewel er "aan de overkant" nog lang niet zoveel huizen stonden dan thans, om de bossen en de straatweg te bereiken, moest men de spoorlijn oversteken en naast de "grotjes" dienden daartoe de "klaphekjes". Bovenstaande foto van Adriaan Boer uit het begin dezer eeuw toont het klaphekje bij de Wittelaan. Op foto's uit later tijd zagen wij bij het hekje een bordje staan met het opschrift:

"Let op den trein".

Men vertelde ons, dat de oversteekplaatsen en dus ook de hekjes, verdwenen zijn in het jaar 1909, toen een jongen van 9 jaar, Willem Zondag geheten, door de trein werd gegrepen en gedood. Op maandag 6 december 1909 werd hij onder grote belangstelling begraven.

De voetbrug over het ravijn maakte trouwens de gevaarlijke oversteekplaatsen overbodig, deze brug werd in 1911 in gebruik genomen. De brugjes waaronder men doorliep, voor men de klaphekjes bereikte, zijn er heden ten dage nóg,