De Eemweg rond 1946 en 1968.

 Het is 1968

Hierbij twee foto’s over de weg naar de Eem. Hierbij behoeven wij niet veel te vertellen: het plaatje uit rond 1946 spreekt voor zichzelf. De smalle, bochtige weg slingert zich door de weilanden naar onze rivier. Een sloot aan de rechterkant en een greppel aan de linkerzijde van de weg. Een prachtige stoffering zijn de drie eiken in de tweede bocht.

De Eemweg rond 1946

Onze oudere lezers zullen zich deze drie bomen nog wel herinneren. Toen later het grote riool naar de Eem werd aangelegd, stond bij deze drie eiken nog een bank. Aan het einde de boerderij van Molenaar aan de Eem en links daarvan - omringd door geboomte – het café en het bedrijf van de heren Kuyer. Als u goed kijkt, ziet u links van de drie eiken, rechts van het pad naar de boerderij van de heer Molenaar, nog een klein wit huisje staan. Een plaatje dat van rust spreekt.

Eemweg met gezicht op het BP-tankstation

En de foto is van rond 1968. U ziet het: ook hier is de Eemweg aangepast aan de behoefte van het huidige verkeer, het kan nu eenmaal niet anders. Links vooraan het begin van de Geerenweg, rechts komt straks daar tegenover de Van Ghentweg, die aansluiting zal vinden op de Maatkampweg. Ziet u de bergen zand aan weerszijden van de weg iets verderop? Daar komt een benzinestation van de B.P. De moderne verlichting completeert het geheel. (Tussen twee haakjes: reken maar dat het vroeger 's avonds aardedonker was op de Eemweg... )

Wat het beeld aan de einde betreft: de hooiberg bij Molenaar staat er nog. Alleen het witte huisje is wegens bouwvalligheld afgebroken. Het werd jarenlang bewoond door de weduwe Metz. En verderop bij Kuyer zijn de panden gemoderniseerd. Om een en ander te weten te komen, maakten we onlangs een praatje met de heer P. Molenaar (71), op de bank voor het huis waar hij geboren is, welk huis dateert uit 1890, zoals de ankers In de muur vertellen. Aan de zijde van de rivier staat de naam van het huis: ,,'t Buerhuys" heet het. De heer Molenaar deelt het thans met een jong gezin, dat de boerderij beheert. Veel weet de vroegere boer, tevens zand- en grindhandelaar, ons te vertellen over al de veranderingen, welke rond zijn ouderlijk huis in de loop der jaren plaatsvonden. Over de verontreiniging van de Eem - vroeger kon men het water drinken – Over de overstromingen welke vroeger - vooral in 1916 - aIles rondom onder water zetten... Maar gebleven is (nog) het vergezicht in de polder. En bij ons bezoek aan de heer Kuyer bewonderden wij een schilderij van wijlen de heer Prinsen, de bekende Baarnse schilder, het café voorstellend met de vroegere open waranda, de kleedhokjes voor de zwemmers in de Eem en het schip van beurtschipper van IJken op de rivier. Alles zal in de toekomst weer veranderen, als juist achter het geboomte links op de foto van 1968 de nieuwe-autoweg wordt aangelegd recht door de weilanden naar het Eemviaduct en verderop naar de ophaalbrug over de Eem. Dan zal de oude weg eindelijk eens begaanbaar worden voor wandelaars, die er altijd maar bekaaid zijn afgekomen, als zij een bezoek aan onze rivier wilden brengen.