door Eric van der Ent
 |
Pieter Hendriksen, alias Piet de Tippelaar, feestelijk ingehaald na voltooiing
van de wandeltocht Rotterdam-Brussel. |
Als je bijna je hele leven postbesteller bent geweest, ligt het voor de hand dat je een hobby hebt die met je werk te maken heeft. Postzegels verzamelen of zo. Maar Pieter Hendriksen had niets met postzegels verzamelen. Als hij als postbesteller de hele dag door Baarn gelopen had om post te bezorgen, ging hij in zijn vrije tijd lekker wandelen. Alsof hij nog niet genoeg gelopen had. En hij wandelde niet zomaar een beetje, nee, hij schuwde grote afstandstochten niet. Wat te denken van een wandeltocht rond het IJsselmeer, ongeveer 400 kilometer in vier dagen tijd, of de wandeling van Rotterdam naar Brussel, maar liefst meer dan 150 kilometer lopen!
 |
Een groep Baarnaars komt aan op Station Baarn nadat ze de Nijmeegse Vierdaagse volbracht hebben.
v.l.n.r.: Joop Luijten, Kees Manten, Jan Olthof, Piet Hendriksen, Hamp Rademaker, Peter Luijten en Gerard de Vroede. |
 |
Pieter Hendriksen tijdens één van zijn wandeltochten
op de Nijmeegse Vierdaagse. |
Pieter was vanaf de oprichting van de Baarnse Wandelsportvereniging Dudok de Wit in 1935 gedurende 35 jaar secretaris van deze vereniging. Hij was een fanatiek wandelaar. Het wandelen zat hem in het bloed. De avondvierdaagse, zoals we die nu nog steeds kennen, bestond sinds 1940. In dat jaar werd deze gelopen in Amersfoort, Bussum en Utrecht. In 1943 werd de avondvierdaagse door de Duitse bezetter verboden om samenscholing tegen te gaan. Vanaf 1945 mocht de avondvierdaagse weer georganiseerd worden, maar er waren te weinig schoenen en er was te onvoldoende voedsel om op een verantwoorde wijze dit evenement te organiseren. In 1946 werd in Baarn de eerste avondvierdaagse georganiseerd. Initiatiefnemers waren de heren Pieter Hendriksen, zijn schoonzoon Gerard de Vroede, dhr. Radstok en Pieter Luijten, allen actieve leden van W.V.S. Dudok de Wit.
 |
| Natuurlijk liep Pieter Hendriksen mee met de eerste officiële avondvierdaagse in 1940 in Utrecht. |
Zijn ontembare dwang tot wandelen gaf hem de bijnaam Piet de Tippelaar. Hij liep 32 maal de Nijmeegse Vierdaagse en ook nog 26 avondvierdaagsen die hij bovendien ook nog hielp organiseren. Hij was tevens bestuurslid van de Stichts-Gooise Wandelsport Bond.
Bij 'Tante Pos'
Pieter Hendriksen repareerde in 1916 als 16-jarige jongeman fietsen bij de plaatselijke fietsenhandel, waaronder ook de dienstfietsen van de P.T.T. Dat was midden in de Eerste Wereldoorlog, toen de Engelse fietsen, die in ons land gebruikt werden, moeilijk te repareren waren. Er waren geen onderdelen voor de Engelse vrijloopnaven, maar daar werd wat op gevonden. Er zaten in die naven veertjes, die niet vervangen konden worden. Men kocht toen vliegenmeppers voor 35 cent per stuk en daaruit maakten ze zelf de veertjes. Daar ging het prachtig mee. Zo stond hij op een dag gebogen over een kapotte fiets, toen een postbesteller van de P.T.T. tegen hem zei: "Jongen, je kunt bij ons komen, doe het!". Vader en moeder Hendriksen waren er voor, want de P.T.T. gaf een vaste betrekking met pensioen. Pieter ging, met tegenzin, want zijn loon bij de P.T.T. was een stuk lager dan zijn inkomen als rijwielreparateur. En de overgang van fietsenmaker naar telegram-besteller was wel groot. De jonge Hendriksen beet door de zure appel heen en bezorgde vier jaar telegrammen.
 |
Pieter Hendriksen
(1900-1971) |
Op 1 oktober 1920 werd hij besteller. Na drie jaar werd hij overgeplaatst naar Eemnes, en daar was het werk wel moeizaam. Van kwart over vier 's morgens tot 's avonds tien uur was een dagtaak, die niet best te noemen was. Maar in 1925 zag Baarn hem terug, toen hij dhr. Rebel opvolgde als besteller. Op 1 mei 1946 werd hij gepromoveerd tot hoofdbesteller, hij had er toen al dertig jaar opzitten. Hij kwam voor 'de post' in Utrecht en later in Den Haag te werken. In 1956 vierde hij zijn veertig jarig jubileum, maar was toen pas 56 jaar oud. De P.T.T. fanfare uit Hilversum bracht hem toen als verrassing een serenade voor zijn woonhuis in de De Wetstraat in Baarn.
In 1959 keerde hij terug op het Baarnse postkantoor. Uiteindelijk zou hij (op drie maanden na) vijftig jaar in dienst blijven. Bij zijn afscheid in 1965 vertelde hij dat hij zich nog goed kon herinneren dat ver voor de oorlog zijn baas in de struiken verscholen zat om te kijken of hij zijn werk naar behoren deed en daarbij geen gebruik maakte van zijn fiets. Hij had eens twee uren strafdienst gekregen omdat hij een man te woord had gestaan die hem de weg vroeg.
 |
| Pieter Hendriksen (midden) bij één van zijn vele huldigingen. |
Drie jaar voor zijn afscheid werd Pieter Hendriksen koninklijk onderscheiden met de zilveren medaille behorende bij de Orde van Oranje Nassau. Pieter Hendriksen stierf op 5 april 1971 op 70-jarige leeftijd. Hij werd begraven op de nieuwe algemene begraafplaats aan de Wijkamplaan. Piet de Tippelaar was uitgewandeld...
Met dank aan mevr. G.M. Post-Hendriksen, Purmerend voor de informatie en het beeldmateriaal bij dit artikel.
 |
| Eric van der Ent |
