Geheugenvanbaarn.nl: Baarn kreeg een Nationaal Centrum van Cultureel Katholiek leven

maandag 20 april 2015

Baarn kreeg een Nationaal Centrum van Cultureel Katholiek leven

De leuze ,,Naar een nieuwe gemeenschap" heeft sinds vorig jaar (1938) bij ons volk, althans het katholieke deel ervan, sterken weerklank gevonden. Maar dit gemeenschapsbesef en het doelbewuste streven naar een betere maatschappij zijn niet van den allerjongsten tijd. Zoo werd al langer dan zeven jaren het idee van een katholiek gemeenschapsoord ijverig gepropageerd; dit oord zou moeten gelden als een nationaal centrum van cultureel katholiek leven, waar alle krachten op sociaal, maatschappelijk, religieus en artistiek gebied gebundeld zouden worden en daardoor des te vruchtbaarder in haar gevolgen gemaakt. Iemand heeft in den eersten tijd der actie voor een katholiek gemeenschapsoord niet geschroomd te verklaren: ,,Twee bouwwerken vooral zijn het, die ons aller arbeid vragen, ons gebed en onzen steun; 't zijn de herbouw van Egmond en de stichting van een katholiek gemeenschapsoord."

Nu is het niet toevallig, dat de kringen, waaruit de actie voor ,,een nieuwe gemeenschap" voortkwam, en de bouwer aan het katholiek gemeenschapsoord momenteel samen in het brandpunt der belangstelling slaan. Onderlinge uitwisseling van gedachten en 'plannen en wederkerige steun in groot formaat bewerkten het gelukkige feit, dat de spade voor het 'Thuis ener nieuwe katholieke gemeenschap reeds in den grond gestoken is, dat de bodem, waarop dit oord zal verrijzen, reeds gecultiveerd wordt en dat de fundamenten gelegd zijn.

de opening in 1939

Bij de dringende eischen van het ogenblik is liet begrip "katholiek gemeenschapsoord" voor enigen tijd op den achtergrond geraakt en is het, arbeidselement van het woord "werkgemeenschap" op het eerste plan gekomen.

Het katholieke gemeenschapsoord zal verrijzen tussen Hilversum en Baarn op het prachtige, uitgestrekte landgoed "Drakenburg". En zij, die daaraan op het ogenblik arbeiden, vormen een werkgemeenschap, die voor dit keer speciaal onze aandacht vraagt.

de vlag wordt gehesen door de
directeur departement Jeugddienst
G.W.F. van Hoeven

De opening werd verricht door Aartsbisschop Z.H. Exc. mgr. dr. J. de Jong.

De werkgemeenschap is een soort van "kampwerk", maar daar zij tot doel heeft de persoonlijkheid van den jongen man te vormen, gemeenschapszin, verantwoordelijkheids-gevoel, maatschappelijke geschiktheid en levensstijl aan te kweken en de cultuur te bevorderen in al haar verschillende en veelzijdige vormen, heeft zij aan het kampwerk een heel bijzonder karakter gegeven. Er zijn meerdere werkkampen in ons land, die te onderscheiden zijn als leer - en werkkampen. In de werkgemeenschap "Drakenburg" is er van meet af aan zeer bewust naar gestreefd om het accent nergens of nooit op een bepaald onderdeel te leggen. Veelzijdigheid in eenheid is er het ideaal en dat ideaal valt practisch een heel eind tot zijn verwezenlijking te brengen, doordat ,de stichting van een katholiek gemeenschapsoord zowel materieel als geestelijk, den bouwers alle gelegenheid biedt om zich veelzijdig en desondanks met één hoog doel voor ogen te oefenen.

de aanleg van wegen was ook een onderdeel

Men vergist zich deerlijk als men meent, dat dit werkkamp, dat wij toch liever met den langen naam van jeugdwerkgemeenschap blijven noemen, een doodgewoon werklozenkamp is. Weliswaar levert de stichting aan tal van werklozen de gelegenheid een kamp mede te maken, maar van een groot euvel, dat langen tijd niet gebannen kon worden uit de werklozenzorg en het kampwerk voor de werkloze jeugd het euvel namelijk, dat het werkobject toch altijd iets van werklozenexploitatie hield, zoekt men op "Drakenburg" vergeefs 'n spoor. Wanneer een aantal jongens uit de Grootstad gehaald wordt om eens veertien dagen het geluk van te kunnen werken te mogen genieten en zij mogen arbeiden aan een zwemvijver van het jeugdhuis waarin zij onderdak krijgen, dan bieden zij van den anderen kant bezien altijd nog een makkelijke gelegenheid, om aan zo'n prachtige zwemvijver te geraken.

Rector A.C.Went is de permanente
kamppriester

Op "Drakenburg" bestaat deze moeilijkheid niet omdat de werklieden hier het loon niet derven, zich voortdurend in hun vak blijven oefenen en allen druk van de werkloosheid ontgaan terwijl zij opgenomen worden in een gemeenschap en hun vrije, heerlijke plaats krijgen in de geordende samenleving, zoals die binnen de grenzen van dit oord naar het ideaal streeft.

leder werkgilde, de smeden, de timmerlieden, de grondwerkploegen enz., hebben hun eigen, uit de glideleden gekozen leider en deze leiders vormen tezamen den werkraad. Daarnaast heeft ieder der drie slaapzalen ( elk voor tweeëndertig man) een uit en door de bezetting gekozen bestuur van drie leden. Zaalbesturen en werkleiders vormen den kampraad, die uit zijn midden een kampstafraad kiest, terwijl de staf zelf bestaat uit den kampcommandant, den kamppriester en drie leiders.
Zoo wordt het gezag corporatief overgedragen op den verschillende instanties; zoo draagt geen kampjongen het gevoel met zich rond, dat hij een mak onderdeel is van een volgzame kudde; zoo draagt ieder medezeggenschap en medeverantwoordelijkheid.

De foto's mogen aanschouwelijk maken wat in deze werkgemeenschap binnen enkele maanden gepresteerd is. Zij verraden in elk geval duidelijk dat de vrije wil en 't besef van eigen zelfstandigheid bij de kampleden, dienstbaar gemaakt aan 'n sociaal ideaal, wonderen kunnen verrichten en de aarde vruchtbaar kunnen maken voor het komende geslacht een nieuwe gemeenschap.